Μετά τον σεισμό πολλές χώρες της Δύσης, ανάμεσα τους και η Ελλάδα, έσπευσαν να στείλουν βοήθεια στην Τουρκία, βοήθεια και σε προσωπικό διάσωσης και σε απαραίτητα υλικά αγαθά.
Ο σεισμός όμως χτύπησε και την Συρία για την οποία η Δύση δεν έδειξε την ίδια ευαισθησία.
Μάλιστα δυτικοί αναλυτές, όπως ο Νικ Χερας, από το New Lines Institute, θεωρεί ότι ο Άσαντ θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την καταστροφή για να βγει από την διπλωματική απομόνωση. Ήδη οι αραβικές χώρες οι οποίες είχαν διακόψει τις επαφές τους με τον Άσαντ επικοινώνησαν τηλεφωνικά μαζί του και υποσχέθηκαν βοήθεια με πρώτο τον πρόεδρο της Αιγύπτου Σίσι με τον οποίον είχε διακόψει τις σχέσεις του, ο Άσαντ, από το 2014.
Ο Άσαντ ζήτησε βοήθεια και από την Δύση με τον Επίτροπο της ΕΕ να καλεί τις χώρες να προσφέρουν αλλά είπε ότι θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι η βοήθεια δεν θα υπεξαιρεθεί.
Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους λένε ότι θα συνεργαστούν για βοήθεια με διάφορες οργανώσεις και ΜΚΟ και όχι με την κυβέρνηση Άσαντ. Εμείς όμως τι κάνουμε; Είναι γνωστόν ότι στην Συρία, που ποτέ δεν ήταν εχθρική απέναντι μας, και μάλιστα στις πληγείσες περιοχές υπάρχουν Χριστιανοί και αρκετοί μάλιστα ελληνικής απώτερης καταγωγής.
Να θυμίσουμε ότι σε έδαφος της Συρίας βρίσκονταν τα οικήματα που αγόρασαν οι πλούσιες Αμερικανίδες και περιέθαλψαν τα ορφανά της Μικράς Ασίας.
Ευαισθητοποιήθηκε η χώρα μας για την Τουρκία, αλλά όχι για την Συρία; Δεν θα έστελνε όπλα, όπως στην Ουκρανία, αλλά φάρμακα και τρόφιμα. Ποιος θα της το απαγόρευε; Εκτός εάν η κυβέρνηση μας που θεωρεί ότι βρίσκεται στην “σωστή πλευρά της Ιστορίας” πιστεύει πως κάποιοι είναι άνθρωποι και κάποιοι άλλοι όχι. Ωραίος ανθρωπισμός, στα μέτρα τους.
Και να μην ξεχνάμε ότι στην συμμαχία με τον Σίσι της Αιγύπτου που επικοινώνησε με τον Άσαντ, στηρίζουμε πολλά.
