Στις 10 Φεβρουαρίου του 1776 έρχεται στην ζωή ένας μοναδικός Έλλην που δόξασε την Ελλάδα με το έργο του και έμεινε στην ιστορία. Αυτός δεν είναι άλλος από τον εθνάρχη του νεώτερου ελληνισμού Ιωάννη Καποδίστρια. Ήταν το έκτο παιδί του Αντωνίου – Μαρία Καποδίστρια, δικηγόρου στο επάγγελμα, και της Διαμαντίνας Γονέμη, κόρη αριστοκρατικής οικογενείας με καταγωγή από την Κύπρο.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας φοίτησε στο μοναστήρι της Αγίας Ιουστίνης, όπου έμαθε Λατινικά, Ιταλικά και Γαλλικά και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Βενετία. Την περίοδο 1795–1797 σπούδασε Ιατρική στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Μετά το πέρας των σπουδών του επέστρεψε αμέσως στην Κέρκυρα όπου άσκησε το ιατρικό επάγγελμα αφιλοκερδώς. Στις 12 Απριλίου 1799 διορίστηκε από τον ναύαρχο Καντίρ διευθυντής του οθωμανικού νοσοκομείου.
Η εμπλοκή του Καποδίστρια με την πολιτική θα γίνει το 1801, δηλαδή ένα χρόνο μετά την ίδρυση της Ιουνίου Πολιτείας. Σε ηλικία 25 ετών λοιπόν ο Καποδίστριας παραλαμβάνει από τον πατέρα του το χρίσμα του αρμοστή των συμμάχων στο νησί. Μάλιστα το 1807 θα οργανώσει την άμυνα του φρουρίου της Αγίας Μαύρας στην Λευκάδα μαζί με άλλους αγωνιστές του 21 εναντίον του Αλή Πασά.
Αργότερα θα κληθεί να υπηρετήσει την τσαρική Ρωσία και θα φθάσει μέχρι την θέση του υπουργού των εξωτερικών. Από αυτήν την θέση θα αγωνιστεί για το ελληνικό ζήτημα και θα έρθει σε ρήξη με τον αυστριακό καγκελάριο Μέττερνιχ. Τελικώς θα παραιτηθεί από την θέση του όταν έβλεπε πως ο Τσάρος ακολουθούσε τα συμφωνημένα της Ιερής Συμμαχίας.
Στα πλαίσια της σταδιοδρομίας του κατάφερε να ενώσει τα ελβετικά καντόνια εκπονώνοντας σύνταγμα που έγινε αποδεκτό από όλες τις πλευρές. Για τον λόγο αυτό οι Ελβετοί τον τίμησαν και ακόμα τον τιμούν με ανδριάντες. Επίσης κατάφερε να διασώσει την Γαλλία ύστερα από την ήττα της στους Ναπολεόντειους πολέμους εξουδετερώνοντας την αυστριακή πολιτική.
Το 1827 δέχθηκε την απόφαση της Γ΄ Εθνικής Συνελεύσεως στην Τροιζήνα, συμφώνως προς την οποία θα αναλάμβανε ως κυβερνήτης των επαναστατημένων Ελλήνων. Συγκέντρωσε χρήματα φιλελλήνων και προσπάθησε να επηρεάσει τις ευρωπαϊκές αυλές υπέρ του ελληνικού αγώνα. Δεν καταδέχθηκε να πάρει το μισθό του ούτε από τον Τσάρο, αλλά ούτε από την φτωχή Ελλάδα. Τουναντίον ζούσε λιτά και έδωσε την περιουσία του για το γενικό καλό.
Δημιούργησε κράτος εκ του μηδενός ιδρύοντας την Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα, την Σχολή Ευελπίδων, ταχυδρομική υπηρεσία, γεωργική σχολή στην Τίρυνθα, ναύσταθμο στο Πόρο, αρχαιολογικό μουσείο όπως και ορφανοτροφείο στην Αίγινα. Πάταξε την πειρατεία, κατασκεύασε σχολεία και δρόμους και συνέχισε τους πολέμους ( Η τελευταία μάχη της Επαναστάσεως έγινε στην Πέτρα Βοιωτίας το 1829).
Ο Καποδίστριας οδήγησε τους Έλληνες στην απόκτηση ανεξαρτήτου κράτος με το πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου του 1830. Εφήρμοσε λοιπόν στην πράξη τον ελληνικό εθνικισμό, καθώς από την μια πάλεψε για την εθνική ανεξαρτησία και από την αλλά για κοινωνικό κράτος.
Όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα όμως τα έπραξε μέσω ενός αριστοκρατικού καθεστώτος που πολλοί ονόμασαν Πεφωτισμένη Δεσποτεία. Διαπιστώνοντας τα χάλια που υπήρχαν έκλεισε την Βουλή και ανέστειλε το Σύνταγμα. Κυβέρνησε με τους αρίστους της εποχής, μερικοί εκ των οποίων δυστυχώς αργότερα τον πολέμησαν. Θίγοντας τα συμφέροντα ντόπιων ηγεμόνων και ξένων ο εθνικός μας κυβερνήτης θα δολοφονηθεί στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831. Τιμή και δόξα στον μοναδικό εθνάρχη του νεώτερου Ελληνισμού!
πηγή: λάβαρο 21
