Στις 21 Μαΐου θα διεξαχθούν οι εκλογές για την ανάδειξη της νέας βουλής. Οι εκλογές αυτές είναι οι εξηκοστές έκτες (66) κατά σειράν από τότε που καθιερώθηκαν στο Νεοελληνικό κράτος. Αλλά πότε έγιναν για πρώτη φορά εκλογές στην Ελλάδα; Στις 19 Φεβρουαρίου του 1844 η εθνοσυνέλευση ψήφισε τον πρώτο εκλογικό νόμο. Με αυτόν θα γινόταν η ανάδειξη της πρώτης βουλής.
Οι εκλογές ξεκίνησαν τον Ιούνιο για την επαρχία και στις 4 Αυγούστου στην Αθήνα εκείνου του έτους. Η διάρκεια τους κράτησε τρείς μήνες. Ο εκλογικός νόμος εκείνη την εποχή άφηνε μεγάλα χρονικά περιθώρια προκειμένου να ψηφίσουν όλοι οι πολίτες. Είτε όσοι διέμεναν στα αστικά κέντρα είτε σε απομακρυσμένα χωριά της Ελληνικής επαρχίας. Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινίσουμε ότι, οι εκλογές τότε δεν διεξάγονταν εντός μιας ημέρας, και ταυτόχρονα σε ολόκληρη την επικράτεια. Η εκλογική διαδικασία είχε διάρκεια οκτώ ημερών και διεξαγόντουσαν διαδοχικά κατά περιοχές.
Οι πολιτικοί εκείνης της περιόδου ανήκαν ουσιαστικά σε τρία κόμματα. Αυτά ανάλογα με τις χώρες που προσέβλεπαν για ενίσχυση οι πολιτικοί αρχηγοί τους είχαν πάρει και την ονομασία τους. Είχαμε λοιπόν τρία κόμματα το Αγγλικό, το Γαλλικό και το Ρωσικό. Η πλέον ισχυρή προσωπικότητα του Αγγλικού κόμματος ήταν ο Αλεξ. Μαυροκορδάτος. Του δεύτερου του Γαλλικού ο Ιωαν. Κωλέττης. Και του τρίτου Ρωσικό οι Ανδρ. Μεταξάς και Θεοδ. Κολοκοτρώνης.
Ως εκλογικά κέντρα χρησιμοποιήθηκαν οι ναοί μία πρακτική που συνεχίστηκε για πολλές δεκαετίες. Οι κάλπες μεταφέρονταν από τους δήμους ή τις κοινότητες στις πρωτεύουσες των νομών και εκεί γινόταν η καταμέτρηση των ψήφων. Κατά τη διάρκειας της μεταφοράς τους πολλές φορές συνέβαιναν καλπονοθείες αλλά και ληστείες αφού δεν υπήρχε προστασία και ασφάλεια. Στην Αθήνα για πρώτη φορά οι κάλπες στήθηκαν στις 4 Αυγούστου. Η πρώτη κάλπη στήθηκε στον ναό της Αγίας Ειρήνης. Από νωρίς το πρωί φτάνει στο ναό για να ψηφίσει ο Δημήτριος Καλλέργης που ήταν υποψήφιος με το κόμμα του Μαυροκορδάτου.
Στο σημείο αυτό περίμεναν οι οπαδοί του φιλοβασιλικού κόμματος του Κωλέττη οι οποίοι τον προπηλακίζουν και δεν του επιτρέπουν να εισέλθει στην εκκλησία. Τότε επεμβαίνουν οι οπαδοί του κόμματος του Μαυροκορδάτου και αρχίζουν τα επεισόδια. Ο βασιλεύς Όθων καταφτάνει στο σημείο των συγκρούσεων συνοδευόμενος από τον υπασπιστή του Γαρδικιώτη Γρίβα και καλεί τους ταραξίες να σταματήσουν. Επιτιμά τους αυτούς που ξεκίνησαν τα επεισόδια και συνιστά στον Καλλέργη να φύγει.
Ο Καλλέργης αποχωρεί αλλά μένει με την εντύπωση ότι, ο Όθων μεροληπτεί υπέρ των πολιτικών αντιπάλων του. Ο Μαυροκορδάτος παραιτείται θεωρώντας ότι ο βασιλεύς παρεμβαίνει υπέρ του Κωλέττη. Και ενώ η ψηφοφορία συνεχίζεται σε ολόκληρη την επικράτεια ο Όθων αναθέτει σχηματισμό κυβερνήσεως στον Κωλέττη. Ο Κωλέττης λοιπόν ως αρμόδιος πρωθυπουργός επόπτευε την διεξαγωγή των εκλογών μάλιστα εξέδωσε και προκήρυξη η οποία ανέφερε ότι «Θαρρούντες εις την θείαν πρόνοιαν ήτις αείποτε μας εξέτεινε χείραν αρωγόν…απεδέχθημεν την βασιλικήν εντολήν … Με την βοήθειαν του υψίστου… δικαιοσύνη και αμεροληψία είναι το σύνθημα μας…Πρώτιστον δε έργον θέλει είσθαι η όσον ένεστι ταχυτέρα έναρξις την βουλήν, απεχουσών πάσης επεμβάσεως εις τας μήπω περαιωθήσας βουλευτικάς εκλογάς».
Οι εκλογές διεξάγονται μέσα σε όργιο καλπονοθειών, αλλά και συρράξεις μεταξύ των πολιτικών αντιπάλων με νεκρούς έξω από τα εκλογικά τμήματα. Η πολιτική αντιπαράθεση των κομμάτων σε όλο τους το μεγαλείο. Στις εφημερίδες της εποχής έχουν γραφεί πάρα πολλά για εκείνες τις εκλογές. Μεταφέρουμε από την εφημερίδα «Λακωνία» και την στήλη που έγραφε ο Ν. Δραγούμης στις « Ιστορικές Αναμνήσεις». «Η παρανομία, ο δόλος, οι παραβιάσεις δεν είχαν όριο».
Στην Τρίπολι ο υποψήφιος του Κωλέττη Ρήγας Παλαμίδης γέμισε σακούλια με ψηφοδέλτια που έγραφαν το όνομα του. Τα πήγε σε έναν συμβολαιογράφο και τον ανάγκασε να συντάξει συμβολαιογραφική πράξη βάσει της οποίας είχαν ψηφίσει οπαδοί του στο συμβολαιογραφείο του, επειδή φοβούνταν για την ζωή τους εάν μετέβαιναν για να ψηφίσουν στο εκλογικό κέντρο από τους πολιτικούς αντιπάλους του. Η βουλή ανέγνωσε τα έγγραφα αυτά και τα ονόμασε «σύμβολα γενναιοτάτης και οσιωτάτης γνώμης του λαού».
Το αίμα σε εκείνες τις εκλογές ήταν άφθονο και τα θύματα σε ολόκληρη την επικράτεια υπολογίζονται σε 800 άτομα. Τελικά στις πρώτες εκλογές η παράταξη του Μαυροκορδάτου εξέλεξε 12 βουλευτές, ενώ με διάφορες δικαιολογίες ακύρωσε την εκλογή βουλευτών και αποδέχτηκε μόνο τους δώδεκα. Την περίοδο εκείνη η βουλή είχε την δικαιοδοσία του εκλογοδικείου και δεν δέχτηκε την αναπλήρωση των εδρών με τους επιλαχόντες.
Στην Αθήνα ο Κωλέττης έλαβε 2.133 ψήφους, Καλλιφρονάς 2.332, Καλλέργης 253 ψήφους. Ο Όθων αποδέχτηκε τα αποτελέσματα εκείνων των εκλογών και τα επικύρωσε με Βασιλικό Διάταγμα της 9ης Ιανουαρίου 1845 «Περί αμνηστίας των κακουργημάτων εις τας βουλευτικάς εκλογάς». Εκείνες οι εκλογές σημάδεψαν τον πολιτικό βίο στην Ελλάδα για πολλά χρόνια. Γεγονός είναι ότι ο κοινοβουλευτισμός έδειξε το αληθινό του πρόσωπο από τις πρώτες εκλογές. Φιλονικίες πολιτών, πάθη, μίση, χρηματισμοί, νοθείες.
Σήμερα μετά από πολλές δεκαετίες ο λαός γνώρισε την δημοκρατία αλλά και το Εθνικό Κράτος. Γνώρισε τα αγαθά του κοινοβουλευτισμού, φτώχια, εξαθλίωση, λεηλασία εισοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας του, ανασφάλεια, εγκληματικότητα, ανεργία, μετανάστευση. Οι μόνοι που τίποτα δεν υπέστησαν αλλά και αυγάτισαν τις περιουσίες τους, κινητές και ακίνητες, είναι τα φιλαράκια της δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού οι πολιτικάντηδες και οι οικονομικοί νταβατζήδες της διαπλοκής. Ο λαός στην δυστυχία αλλά οι πολιτικοί στην ευημερία. Περνούν ζωή χαρισάμενη με τον ιδρώτα του λαού. Και το χειρότερο όλων είναι το ότι μας έχουν υποδουλώσει για έναν αιώνα σε ξένα οικονομικά τοκογλυφικά αποφάσεων κέντρα. Περαστικά μας…
Νίκος Παπαγεωργίου
