Την 30η Μαρτίου 1822, ημέρα μνήμης των αδικοχαμένων της Χίου, εκείνων που αντί να προσκυνήσουν το Τουρκικό γιαταγάνι και την ημισέληνο έπεσαν, όταν η βαρβαρότητα έπνιξε το νησί στο πένθος και ο Ελληνισμός θρήνησε, αλλά δεν λύγισε.
Η Ένωση στέκεται αταλάντευτη στη διατήρηση της εθνικής μνήμης και δεν επιτρέπει στη λήθη να γίνει σιωπηλός συνεργός του βαρβάρου.
Η Χίος μας δείχνει τον δρόμο , να πορευόμαστε με το φως της Ιστορίας, να αντιστεκόμαστε στο σκοτάδι της λησμονιάς, να τιμούμε τους προγόνους μας όχι με λόγια, αλλά με πράξεις της θυσίας τους και
Την 31η Μαρτίου 1947 , επέτειο τ ης ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στη Μητροπολιτική Ελλάδα, ημέρα ορόσημο, όταν οι ακριτικοί μας βράχοι, λουσμένοι στο φως του Αιγαίου αγκάλιασαν και πάλι τον Ελληνικό κορμό, επιστρέφοντας εκεί όπου πάντοτε ανήκαν , στην Ιστορία τους, στη Γλώσσα τους, στην Ψυχή τους.
Για αιώνες, τα Δωδεκάνησα έζησαν την αγωνία της αναμονής. Οι κάτοικοί τους, φύλακες της παράδοσης, δεν έπαψαν να κοιτούν προς την Μητέρα Πατρίδα, και όταν το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, ο τρόπος που δικαιώθηκε και η πληγή της απόσχισης έκλεισε.
Τιμά τους διαχρονικούς αγώνες των Δωδεκανήσιων που αποδεικνύουν ότι το Αιγαίο, ήταν, και θα είναι, φάρος του Ελληνισμού, που εμείς οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να υπερασπιζόμαστε.
