Ο γράφων ουδέποτε έκρυψε ότι υποστηρίζει την θεωρία του «Δομικού Ρεαλισμού» στις Διεθνείς Σχέσεις. Γι’ αυτό και οποτεδήποτε έχει πάρει θέση σε θέματα διεθνούς πολιτικής, η βασική προτεραιότητα πάντοτε ήταν η επιβίωση του Έθνους, ακόμα και αυτό σημαίνει συμμαχία με τον διάβολο. Παρόμοια αιρετική άποψη προτίθεται να εκφράσει και στο παρόν άρθρο.
Η πολυπλοκότητα της διαμορφώσεως του παγκόσμιου πολιτικού σκηνικού απαιτεί ανοιχτά μυαλά και απαγκίστρωση από τις ιδεοληψίες που διακατέχουν το Ελλαδίτικο πολιτικό σκηνικό. Οι συμμαχίες που πρέπει να σχηματιστούν προκειμένου να επιβιώσει η Ελλάδα στο συνεχώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον, πρέπει να έχουν μακροπρόθεσμες βλέψεις. Για παράδειγμα, η συνεργασία με την Ινδία είναι μια πολύ καλή στρατηγική κίνηση (ο γράφων εξέφρασε αυτήν την ανάγκη πολύ πριν κινητοποιηθεί η κυβέρνηση), παρόλο που κινείται με υπερβολικά αργούς ρυθμούς. Όταν η συνεργασία Τουρκίας-Πακιστάν έχει προχωρήσει σε επίπεδο κοινών αεροπορικών γυμνασίων πάνω από το Αιγαίο, η Ελλάδα παραμένει σε επίπεδο συζητήσεων με την Ινδία.
Μία συμμαχία που πιθανόν να εκπλήξει πολλούς, είναι αυτή με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Η Κίνα επιδιώκει το άνοιγμα προς την Ευρώπη, τόσο εμπορικά όσο και στρατιωτικά. Είναι θετικός ο ρόλος του λιμένος Πειραιώς στην εμπορική συνεργασία με την Κίνα, αλλά δεν είναι αρκετός. Η στρατιωτική συνεργασία με την πανίσχυρη Κίνα είναι επιτακτική, και μάλιστα υπάρχει το κατάλληλο πρόσχημα: Η κοινή Τουρανική απειλή.
Το Ισλαμικό Κίνημα του Ανατολικού Τουρκεστάν (East Turkistan Islamic Movement – ETIM) βρίσκεται στην κορυφή της κινέζικης λίστας τρομοκρατικών οργανώσεων για πάνω από 3 δεκαετίες. Κι ενώ μέχρι το 1990 δεν αποτελούσε ιδιαίτερη απειλή προς την Κίνα, στη συνέχεια άπλωσε τα πλοκάμια του και απέκτησε στήριξη από τις ισχυρότερες Ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις παγκοσμίως, ανάμεσά τους οι Ταλιμπάν, η Al-Qaeda και τo ISIS. Το ΕΤΙΜ υιοθέτησε πρακτικές τρομοκρατίας εντός της Κινεζικής επικράτειας (βομβιστικές επιθέσεις κυρίως σε αυτοκίνητα και λεωφορεία), ενώ το 1992 οι Ουιγούροι της διασποράς διοργάνωσαν το 1ο Ουιγουρικό Εθνικό Κογκρέσο στην Κωνσταντινούπολη. Έκτοτε, η Τουρκία τούς παρέχει σημαντική βοήθεια, τόσο στο επιχειρησιακό επίπεδο, όσο και στην διεθνοποίηση του αιτήματός τους για ανεξαρτησία. Εκείνο το διάστημα δημιουργήθηκε και η Οργάνωση για την Απελευθέρωση του Ανατολικού Τουρκεστάν (Dogu Turkistan Kurtulus Orgutu – East Turkestan Liberation Organization – ETLO), η οποία έκανε ακόμα πιο έντονη την παρουσία του με τρομοκρατικές επιθέσεις στην Κίνα, αλλά και εναντίον Κινεζικών στόχων σε Τουρκικό έδαφος.
Το ΕΤΙΜ και η ETLO στα τέλη της δεκαετίας του 1990 μετέφεραν το αρχηγείο τους από την Xinjiang στο Αφγανιστάν σε περιοχή που έλεγχαν οι Ταλιμπάν, εκπαιδεύτηκαν από την Al-Qaeda, ενώ στην Συρία εμφανίστηκαν να πολεμούν κάτω από τα λάβαρα του ISIS. Πλέον η δράση των τρομοκρατών Ουιγούρων είχε εξαπλωθεί οπουδήποτε υπήρχε Ισλαμική τρομοκρατία, όπως επίσης εθελοντές Ουιγούροι πολεμούσαν ως μισθοφόροι στα Τάγματα των Τουρκεμένων που επιχειρούσαν με τον Τουρκικό στρατό.
Με την υποχώρηση του ISIS στη Συρία, πολλοί Ουιγούροι βρήκαν καταφύγιο στην Τουρκία, από όπου οργανώνονται με σκοπό τον σχεδιασμό τρομοκρατικών χτυπημάτων στην Κίνα. Στην Τουρκία συνεργάζονται στενά με τους Γκρίζους Λύκους, και επίσης είναι εμφανής η υποστήριξή τους από το Τουρκικό κράτος (παρ όλο που επισήμως, και για ευνόητους λόγους, έχει χαρακτηρίσει το ETIM ως τρομοκρατική οργάνωση).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ο βρώμικος ρόλος της Τουρκίας στο ζήτημα των Ουιγούρων είναι έκδηλος, κάτι που δημιουργεί εκνευρισμό στην Κίνα. Τα παραμύθια περί «στρατοπέδων συγκέντρωσης Ουιγούρων» και τέτοιες υπερβολές, δεν αποτελούν παρά παραληρήματα των δικαιωματιστών της Δύσεως που βλέπουν παντού «καταπάτηση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων». Το Ουιγουρικό ζήτημα αποτελεί μια πραγματική τρομοκρατική απειλή, και η Κίνα την αντιμετωπίζει όπως θα το αντιμετώπιζε κάθε σοβαρό κράτος.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της Τουρανικής τρομοκρατίας, αφού γνωρίζει από πρώτο χέρι την Τουρκική απειλή. Είναι μία πραγματική ευκαιρία να ανοίξουμε μία πόρτα με την Κίνα η οποία θα αποτελέσει, όχι μόνο μια πρωτοβουλία για την αντιμετώπιση της διεθνούς Ισλαμικής τρομοκρατίας, αλλά και έναν μοχλό πίεσης προς τις ΗΠΑ που αρνείται να πάρει ξεκάθαρη θέση για την τουρκική προκλητικότητα. Ένα καλό πρώτο βήμα θα ήταν η υποστήριξη της Κίνας στους άτοπους ισχυρισμούς των ΜΚΟ περί καταπάτησης μειονοτικών δικαιωμάτων, και η σύμπλευση της Ελλάδος με την Κίνα εναντίον της τρομοκρατίας και της Ισλαμικής απειλής.
Δημήτρης Τσίκας
