Οι αγρότες της Θεσσαλίας βρίσκονται μια ανάσα πριν επαναφέρουν τα τρακτέρ στους δρόμους, προαναγγέλλοντας ότι φέτος οι κινητοποιήσεις θα ξεκινήσουν νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά. Η πανελλαδική σύσκεψη της 23ης Νοεμβρίου στη Νίκαια Λάρισας θα «κλειδώσει» πού και πότε θα στηθούν τα μπλόκα, ενώ η σημερινή συνεδρίαση στα Φάρσαλα θα κρίνει αν θα υπάρξει ένα μεγάλο πανθεσσαλικό μέτωπο ή πολλαπλά σημεία συγκέντρωσης.
Στόχος τους, όπως οι ίδιοι λένε, είναι η συγκρότηση ενός ενιαίου μπλόκου που θα κατατεθεί συλλογικά στην πανελλαδική σύσκεψη της Κυριακής. Εκεί θα οριστεί και η ημέρα που τα τρακτέρ θα βγουν στον δρόμο, με τους παραγωγούς να τονίζουν ότι «ο δρόμος είναι μονόδρομος». Η καθυστέρηση στις ενισχύσεις και αποζημιώσεις, οι καταστροφές στην κτηνοτροφία από την ευλογιά των αιγοπροβάτων και οι απαξιωτικές τιμές στα προϊόντα έχουν φέρει τις καλλιέργειες στα όρια της εγκατάλειψης.
Το κλίμα περιγράφεται ως εκρηκτικό. «Δεν υπάρχει μέλλον για καμία καλλιέργεια όταν το βαμβάκι έχει 36 λεπτά, τα τριφύλλια έχουν εγκαταλειφθεί και το σιτάρι είναι κάτω από το κόστος παραγωγής», δηλώνει ο Ιορδάνης Ιωαννίδης από τη Γλαύκη. «Μόνη μας ελπίδα είναι να μας ακούσουν. Ίσως χρειαστεί να κόψουμε την Ελλάδα στα δύο μέχρι να το καταλάβουν».
Η στάμπα του ΟΠΕΚΕΠΕ
Κι όμως, την ίδια στιγμή που οι αγρότες ετοιμάζονται για νέους γύρους κινητοποιήσεων, μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα επιχειρείται να εμφανιστεί ως «συλλήβδην ένοχη» με αφορμή το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ένα υπαρκτό και σοβαρό ζήτημα, το οποίο όμως αφορά αγροτοπατέρες και λαμόγια, όχι τους παραγωγούς που παλεύουν καθημερινά για να κρατήσουν τη γη τους ζωντανή.
Οι αγρότες βρίσκονται σήμερα στο στόχαστρο γενικεύσεων που όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά υπονομεύουν και τον δίκαιο αγώνα τους. Αντί η Πολιτεία να αναγνωρίσει ότι πρόκειται για ανθρώπους που κάθε χρόνο παλεύουν με το αυξανόμενο κόστος παραγωγής, τις καιρικές καταστροφές, τις χαμηλές τιμές και τις καθυστερήσεις στις ενισχύσεις, επιχειρείται η δημιουργία ενός κλίματος δυσπιστίας απέναντί τους.
Και όλα αυτά, ενώ κάθε χρόνο οι αγρότες στήνουν μπλόκα, συζητούν, υπόσχονται και τελικά «ηρεμούν» από εξαγγελίες πολιτικών — συχνά από τους ίδιους πολιτικούς που λίγους μήνες πριν είχαν ψηφίσει μέτρα εις βάρος τους. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που επαναλαμβάνεται κάθε έτος: κινητοποιήσεις – υποσχέσεις – εκτόνωση – απογοήτευση… Και μετά έρχονται οι εκλογές και ξαναγυρνάμε στην αρχή.
