Η άφιξη του Καποδίστρια, τον Ιανουάριο 1828, σαν Κυβερνήτη της Ελλάδος, σημείωσε την αρχή μιας νέας περιόδου οργάνωσης του Στρατού.
Ο Κυβερνήτης από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβε την ηγεσία του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους, επεδίωξε την οργάνωση Τακτικού Στρατού, με την ανασύσταση και αναδιοργάνωση των τακτικών και ατάκτων τμημάτων.
Ωστόσο μετά τη δολοφονία του επεκράτησε αναρχία και διαλύθηκε το τακτικό αυτό σώμα.
Ο Κυβερνήτης Καποδίστριας ζήτησε στρατιωτικούς συμβούλους από τον Γάλλο υπουργό άμυνας, υπηρετούσε στο Υπουργείο Πολέμου και με απόφαση της γαλλικής κυβέρνησης, του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του στρατιωτικού συμβούλου του Καποδίστρια.
Έφθασε στην Ελλάδα στα τέλη του 1827 και ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα στις 28 Ιανουαρίου 1828. Στον Ελληνικό στρατό έφθασε μέχρι τον βαθμό του Συνταγματάρχου.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας επιθυμούσε τη σύσταση ενός ανεξάρτητου Σώματος Πυροβολικού («Τάγματος Πυροβολιστών»).
Έτσι ανέθεσε περί το τέλος Ιουνίου 1828, στον λοχαγό τότε Pauzié, τη μελέτη για τη συγκρότηση και τη λειτουργία μιας Σχολής Πυροβολικού. Παράλληλα, ζήτησε να του υποβάλει σχέδιο οργάνωσης και κοστολόγιο της απαιτούμενης για τη Σχολή δαπάνης. Ο Pauzié υπέβαλε πλήρη μελέτη για τη θεωρητική και πρακτική εκπαίδευση των αξιωματικών του Πυροβολικού.
Η μελέτη εκείνη προέβλεπε ότι ο αριθμός των μαθητών θα κυμαινόταν από είκοσι έως είκοσι πέντε, και καθόριζε τη διάρκεια φοίτησης στα δύο χρόνια.
Οργάνωση – Συγκρότηση.
α. Με Διάταγμα της 17ης Αυγούστου 1828 συγκροτήθηκε το πρώτο Τάγμα Πυροβολικού, αποτελούμενο από Επιτελείο και από έξι (6) Λόχους.
Σαν πρώτη δε βάση χρησίμευσαν οι υπάρχοντες δύο (2) Λόχοι.
Η υπηρεσία ήταν τετραετής, το δε Τάγμα συγκροτήθηκε εξ ́ολοκλήρου από εθελοντές.
Η διοίκηση του Τάγματος ανατέθηκε στον, πρώην Συνταγματάρχη του Πυροβολικού της Ιονίου Πολιτείας, Νικόλαο Πέρρο.
β. Η σύνθεση του Τάγματος ήταν η παρακάτω:
(1) Επιτελείο.
Ένας Ταγματάρχης σαν Διοικητής, Υπασπιστής, Ανθυπασπιστής, Φροντιστής, Ιατρός, δύο Σιτιστές και ένας Αρχιτυμπανιστής.
(2) Κάθε Λόχου (Πυροβολαρχίας).
Ένας (1) Λοχαγός, Υπολοχαγός, δύο (2) Ανθυπολοχαγοί, Επιλοχίας, Λοχίας, Σιτιστής, οκτώ (8) Δεκανείς, δύο (2) Τυμπανιστές και ογδόντα τρεις (83)
πυροβολιστές (όπως ονομάζονταν τότε οι πυροβολητές).
γ. Για τη στρατολογία των απαιτούμενων Αξιωματικών καθοριζόταν στο Διάταγμα ότι οι έχοντες την απαιτούμενη μόρφωση νέοι, οι οποίοι θα έφεραν μαζί τους για κατάταξη περισσότερους από είκοσι (20) εθελοντές θα ονομάζονταν Ανθυπολοχαγοί ή Υπολοχαγοί.
Αυτοί θα τοποθετούντο προσωρινά στο Επιτελείο του Τάγματος και θα εκπαιδεύοντο πρακτικά και θεωρητικά στο Σχολείο Πυροβολικού, το οποίο συστήθηκε για το σκοπό αυτό.
Μετά το τέλος της εκπαίδευσης θα έπαιρναν προαγωγή ανάλογα με τις ικανότητές τους.
δ. Μετά από δύο (2) περίπου μήνες, Διοικητής του Τάγματος διορίστηκε ο Γάλλος Λοχαγός Ποζιέ, ο οποίος άρχισε την εκπαίδευσή του.
Την ίδια περίπου εποχή ιδρύθηκε στο Ναύπλιο το Οπλοστάσιο.
ε. Την 17 Αυγούστου του 1828 συστάθηκε το Σχολείο Πυροβολικής, δίπλα στο Τάγμα Πυροβολικού που βρισκόταν στο Ναύπλιο, με σκοπό την εκπαίδευση των, από τον Αύγουστο του 1828, καταταγέντων Αξιωματικών του Πυροβολικού.
Η εκπαίδευση διεξαγόταν σύμφωνα με τους Γαλλικούς κανονισμούς. Τον Ιανουάριο του 1829 καταργείται το Σχολείο Πυροβολικής και η Στρατιωτικής Σχολή Ευελπίδων (ΣΣΕ) και ιδρύεται στο Ναύπλιο το Κεντρικό Πολεμικό Σχολείο με Διοικητή το Λοχαγό Ποζιέ ο οποίος προάχθηκε σε Ταγματάρχη.
στ. Κατά το Μάρτιο του 1829, ο Διοικητής του Τάγματος Πυροβολικού Συνταγματάρχης Πέρρος, τέθηκε επικεφαλής μιας χιλιαρχίας ̈αεικίνητων ̈ και μίας Πυροβολαρχίας με αποστολή την κατάληψη της Ναυπάκτου, στην οποία ορίσθηκε Φρούραρχος.
Στη Διοίκηση του Τάγματος αντικατεστάθηκε από τον Ποζιέ, ο οποίος διατήρησε και τη διοίκηση του Κεντρικού Πολεμικού Σχολείου.
ζ. Το Τάγμα Πυροβολικού οργανώθηκε τελικά, σε τέσσερις (4) Πυροβολαρχίες και μία (1) Πυροβολαρχία Φρουρίου με έδρα το Ναύπλιο.
ΕΕ21
- Εορτή Αγίας Βαρβάρας.
Την 4η Δεκεμβρίου 1829 το Τάγμα, εόρτασε για πρώτη φορά, την εορτή της Αγίας
Βαρβάρας. - Συμμετοχή σε Πολεμικές Επιχειρήσεις.
Κατά την περίοδο αυτή δεν σημειώνονται πολεμικές επιχειρήσεις εκτός από τις μαχες για την κατάληψη της Ναυπάκτου, η δε προσπάθεια επικεντρώνεται στην οργάνωση και εκπαίδευση των πρώτων Τακτικών Στρατιωτικών Τμημάτων.
