Τουρκο-Νατοϊκές προκλήσεις

9 Min Read

γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης

Αυτή η τραγική ιστορία των Τεμπών, η κυβερνητική προσπάθεια να συγκαλυφθούν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας, που έχει σκάσει σαν βόμβα μέσα σε όλο το πολιτικό σύστημα, γίνεται αιτία – πέραν πολλών άλλων – να αποσιωποιηθεί η άκρως επικίνδυνη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στα χωρικά μας ύδατα. Διότι ΝΑΤΟ και Τουρκία, κατόρθωσαν να παραλύσουν το Ανατολικό Αιγαίο. Συγκεκριμένα, η Άγκυρα πέτυχε τη μη κατάθεση σχεδίου πτήσης, τον έλεγχο της έρευνας και διάσωσης ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού και την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας.

Κανένας κυβερνητικός παράγων δεν ετόλμησε να κάνει λόγο γι’ αυτή την άκρως επικίνδυνη κατάσταση σε βάρος μας, από το ΝΑΤΟ. Κι αν δεν έφερνε το θέμα στο φως της δημοσιότητας η συνάδελφος Κύρα Αδάμ στην εφημερίδα «Δημοκρατία», θα νόμιζε ο Λαός, ότι βαδίζουμε σε «ήρεμα νερά» κρατώντας ζωντανό τον διάλογο με την Τουρκία. Οι δήθεν «σύμμαχοι» μάς υποσκάπτουν προς όφελος των εξ Ανατολών κακόπιστων γειτόνων. Κι αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Από την ίδρυσή του το ΝΑΤΟ, συνεχώς στηρίζει την Τουρκία στην πολεμική της κατά της Ελλάδος και της Κύπρου. Δεν υπήρξε ούτε μία περίπτωση που αυτός ο στρατιωτικός συνασπισμός να στηρίξει την πατρίδα μας.
Στις δεκαετίες του 1950 και 1960, οι πολιτικοί της Αντιπολίτευσης κατακεραύνωναν στην Βουλή τον ρόλο του ΝΑΤΟ. Αλλά ο αμερικανικός παράγων που πάντα ήλεγχε τις ελληνικές κυβερνήσεις, ενδιαφερόταν να μην στενοχωρηθεί η Τουρκία. Χάριν αυτού του στόχου, εμείς έπρεπε πάντα δουλικά να σκύβουμε τον αυχένα.

Βιβλίο ολόκληρο θα μπορούσε να γραφεί γι’ αυτό το τραγικό θέμα. Το 1958, ο αρχηγός της «Δημοκρατικής Ενώσως» Ηλίας Τσιριμώκος, είχε πει στην Βουλή πολύ εύστοχα: «Παρεξηγήθη και υπερεξετιμήθη ο χαρακτήρ του ΝΑΤΟ. Εκρίθη ότι το ΝΑΤΟ αποτελεί ένα είδος συλλογικού Πάπα τής Δημοκρατίας, αρετής και πάσης ηθικής αρχής, εδρευούσης εν τω ουρανώ και εκπροσωπουμένης επί της γης υπό της ηγεσίας του ΝΑΤΟ, ενός είδους αλαθήτου και αδιαβλήτου οργανισμού, του οποίου η αρετή είναι το χαρακτηριστικόν, και η σκοπιμότης κάτι δευτερεύον. Φοβούμαι, ότι το μόνον Έθνος εις το οποίον εκαλλιεργήθη αυτού του είδους το «σύμπλεγμα» τού ΝΑΤΟ, αυτού του είδους ο «Νατισμός», μία ιδιάζουσα ιδεολογία, ή ειδική ασθένεια, είναι η Ελλάς…».
Τα λόγια του αειμνήστου Ηλία Τσιριμώκου, έχουν διαχρονική αξία, και σήμερα αποκτούν άμεση επικαιρότητα. Τι βλέπουμε τώρα; Η κυβέρνηση τρέφει ψευδαισθήσεις πιστεύοντας ότι η σύναψη «στρατηγικών συμφωνιών» με τρίτες χώρες, λειτουργεί ταυτόχρονα ως «λόγος τιμής» μεταξύ των συμβαλλομένων κρατών. Πρόκειται περί απροκαλύπτου ψεύδους. Η υποτιθέμενη «στρατηγική συνεργασία» με την Γαλλία, που τόσο διαφημίστηκε, είναι κενή περιεχομένου, αφού ο Μακρόν συνάπτει με άνεση στρατηγικές συμφωνίες με την Τουρκία, και της παρέχει όπλα εναντίον μας. Η Γαλλία γνωρίζει πολύ καλά, ότι η Ελλάδα απειλείται συνεχώς από την εξ Ανατολών γειτονική μας χώρα, αλλά λέει «ναι» στην πώληση στρατηγικού όπλου, για να το χρησιμοποιήσει εναντίον μας.

Με την Νατοϊκή άσκηση «STEADFAST DART», η Τουρκία πέτυχε τη μη κατάθεση σχεδίων πτήσης, τον έλεγχο τής έρευνας και διάσωσης ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού και την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Κατά τις διασκέψεις των χωρών που θα συμμετείχαν στην άσκηση, η Τουρκία υπέγραψε το τελικό σχέδιο άσκησης, διότι περιείχε όλες τις βλέψεις της σε βάρος της Ελλάδας. Η τελική μη συμμετοχή της Τουρκίας στην άσκηση, που εμφανίστηκε μετά την υπογραφή του τελικού σχεδίου της – το οποίο εξυπηρετεί τις βλέψεις τής Άγκυρας – έγινε για να μην υποχρεωθεί η Τουρκία να απαντήσει στην μονομερή απαίτηση της Ελλάδος προς αυτήν, να υποβάλει μόνο αυτή υποχρεωτικώς σχέδιο πτήσης, και όχι οι άλλες χώρες.
Η περιοχή της Νατοϊκής άσκησης, είναι 49 ν.μ. δυτικά του 25ου Μεσημβρινού, και συγκεκριμένα στην Σκύρο. Αυτό, έγινε ύστερα από απαίτηση της Τουρκίας, για πολλούς λόγους. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από την Ιστορία αυτής της χώρας που μέσα στους αιώνες στάζει αίμα; Ο αείμνηστος Κωνσταντινουπολίτης καθηγητής του Παντείου, Νεοκλής Σαρρής, ο μεγάλος εκείνος πατριώτης, είχε αποδώσει επιγραμματικά την «ταυτότητα» της πατρίδας του Ερντογάν: «Η Τουρκία δεν έχει ιστορία. Έχει μόνο ποινικό μητρώο…». Το ΝΑΤΟ, λοιπόν, από το 1952 μέχρι σήμερα, πάντοτε αυτήν υποστήριζε σε βάρος μας.

Από την αλυσίδα της τακτικής αυτής, θα μνημονεύσουμε τώρα, μόνο την ύπουλη στάση του ΝΑΤΟ στην εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Για να μας ρίξει ο διαβολικός Κίσινγκερ στάχτη στα μάτια, μεθόδευσε την κατάρρευση της δικτατορίας του Ιωαννίδη και την επιστροφή του παλαιού πολιτικού κόσμου. Στις 22 Ιουλίου 1974, έλεγε μετά βεβαιότητος: «Αύριον θα υπάρξει πολιτική μεταβολή στην Ελλάδα…»! Η κίνηση Γκιζίκη για επιστροφή των πολιτικών, ώστε να υπάρξει «αντίβαρο» στο έγκλημα που γινόταν από τους Αμερικανονατοϊκούς στην Μεγαλόνησο, επιβεβαιώνεται και από την μαρτυρία του γνωστού Βρετανού στον ελληνικό χώρο από τα χρόνια της Κατοχής, Κρις Γκουντχάουζ, ο οποίος έγραφε: «Σε κάποια στιγμή της πενταώρου συνεδριάσεως του Συμβουλίου, εκλήθη ο Ιωαννίδης, ο οποίος πληροφορήθηκε την πρόθεση τού Συμβουλίου να διορίσει πολιτική κυβέρνηση.
Απτόητος από τις καταστροφές που είχε προκαλέσει, τους είπε ότι διέπρατταν σφάλμα, αλλά ότι ο ίδιος δεν θα πρόβαλε αντίσταση. Κατόπιν, έφυγε έξαλλος από το δωμάτιο…». Πράγματι, ο Ιωαννίδης που ήταν πράκτορας της CIA (μαζί με τον Ζακ Αλαζράκη) υποτάχθηκε στην θέληση των Αμερικανών. Στις 8 Αυγούστου 1974 άρχιζε η δεύτερη φάση της διασκέψεως τής Γενεύης. Παρά τους εξευτελισμούς, η ελληνική αντιπροσωπεία εδέχθη και πάλι να παραστεί. Διότι οι Τούρκοι υποκρίνονταν ότι «συζητούσαν», και με Νατοϊκή και αμερικανική κάλυψη, συνέχιζαν απτόητοι τον «Αττίλα».

Εμάς όμως, μάς είχαν απαγορεύσει να αντιμετωπίσουμε την Τουρκία με τα όπλα, ώστε να βοηθήσουμε την Κύπρο που δεχόταν την βάρβαρη εισβολή. Τότε ελέχθη – δυστυχώς – από ελληνικής πλευράς, εκείνη η απίθανη «δικαιολογία» τού Καραμανλή: «Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύπρον, καθίσταται αδύνατος και λόγω αποστάσεως, και λόγω των γνωστών τετελεσμένων γεγονότων. Και δεν ήτο δυνατόν να επιχειρηθεί, χωρίς τον κίνδυνον εξασθενήσεως τής αμύνης της Ελλάδος..»! Πίσω από την ελληνική αδράνεια, κρυβόταν το ΝΑΤΟ που διέταζε με αναλγησία, για να εξασφαλίσει τα συμφέροντά του, όπως αυτό το εννοούσε.

Τέλος πάντων, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να ανατρέξω πάλι στο «χθες», αλλά η παρούσα Νατοϊκή συμπεριφορά με αναγκάζει, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε. Η Τουρκία απτόητη, συνεχίζει τις αυθαιρεσίες της με την κάλυψη πάντα του ΝΑΤΟ, του «συλλογικού Πάπα» που έλεγε ο Τσιριμώκος, με το CASUS BELLI στην Μεσόγειο. Η Άγκυρα με αποκορύφωση θρασύτητας, απαγορεύει πλέον οποιαδήποτε ερευνητική κίνηση τής Ελλάδας σε όλα τα μέτωπα. Η τακτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έχει οδηγήσει σε επικίνδυνα τετελεσμένα, διότι φοβάται να αντιταχθεί στο ΝΑΤΟ. Μιλάει ο Κυριάκος για «ήρεμα νερά» με την Τουρκία, ενώ η Άγκυρα αμφισβητεί έμπρακτα (με Νατοϊκή κάλυψη) την ελληνική κυριαρχία σε αυτά τα «νερά».

Είδαμε τι έγινε με την απόπειρα των Τούρκων να παρεμποδίσουν έρευνες ιταλικών πλοίων σε περιοχή βόρεια των Μαλίων και του Αγίου Νικολάου Κρήτης. Τα πλοία εκτελούσαν εργασίες σε διεθνή ύδατα, και μάλιστα εκτός της περιοχής που ορίζει το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Αυτό, δεν εμπόδισε τον Ερντογάν να στείλει κορβέτα, η οποία μέσω ασυρμάτου προσπάθησε να παρεμποδίσει τις εργασίες τους, αναφέροντας ότι βρίσκονται… «εκτός περιοχής ελληνικής δικαιοδοσίας»! Αυτή η πρόκληση, όχι μόνο δεν ανακλήθηκε, αλλά μέσω πηγών του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας, δηλώθηκε ότι η Τουρκία θα παρεμβαίνει όπου έχει συμφέροντα!
Εάν δεν μιλήσουμε με σκληρή γλώσσα στους προστάτες της χώρας αυτής, δηλαδή τους Νατοϊκούς, τα πράγματα σύντομα θα χειροτερεύσουν, με απρόβλεπτες συνέπειες.

Share This Article