«Ορισμένες φορές ο θάνατος φαίνεται προτιμότερος και τουλάχιστον πιο ανώδυνος από τη ζωή στην οποία καταδικαστήκαμε να ζούμε». Με αυτά τα λόγια η Nour Z. Jaranda, η οποία από τότε που γεννήθηκε ζει στη Γάζα, περιγράφει στη γαλλική Libération την κατάσταση που επικρατεί στον θύλακα. Η Nour είναι ψυχολόγος των Γιατρών του Κόσμου.
Την ίδια ώρα, ο Nestor Owomuhangi, εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στα Παλαιστινιακά εδάφη, δηλώνει στον βρετανικό Guardian πως «το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί, έχει ήδη συμβεί στη Γάζα».
«Παιδιά έχουν ήδη πεθάνει από υποσιτισμό, και μεγάλος αριθμός βρεφών βρίσκονται σε θανάσιμο κίνδυνο, εάν δεν φθάσουν άμεσα εφόδια σε βρεφικές τροφές και βρεφικό γάλα», εξηγεί ο Tess Ingram της Unicef.
Μία μικρή, σχεδόν ανεπαίσθητη νότα αισιοδοξίας, διαφάνηκε το πρωί της Πέμπτης, όταν ένας ελάχιστος αριθμός αρτοποιείων, που μετριούνται στα δάχτυλα της μίας παλάμης, στη Νότια και Κεντρική Γάζα, κατάφεραν να φουρνίσουν ψωμί, αφού κάποια φορτηγά πέρασαν από τη συνοριακή διάβαση του Kerem Shalom.
«Δίνουμε μάχη με το χρόνο ώστε να εμποδίσουμε την επέκταση του υποσιτισμού», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο τοπικός Διευθυντής του WFP (World Food Programme), Antoine Renard.
Οι εικόνες από την περιοχή είναι συγκλονιστικές, με μικρά παιδιά να μένουν νηστικά για πολλές ημέρες, και τις μητέρες τους να προσπαθούν να τα ταΐσουν με ο,τιδήποτε βρουν.
Πιάνοντας το αδύναμο χέρι της κόρης της, η Ασμαά αλ – Αρτζά σηκώνει το πουκάμισο, φανερώνοντας τα πλευρά που «έχουν βγει προς τα έξω» και τη φουσκωμένη κοιλιά του 2χρονου κοριτσιού. Το παιδί ξαπλώνει στο κρεβάτι του Νοσοκομείου, αναστενάζει και στη συνέχεια κλαίει ανεξέλεγκτα.
Ένα άλλο κορίτσι, η Μάγιαρ βρίσκεται σε Νοσοκομείο της Γάζας, για να αντιμετωπίσει τον υποσιτισμό, αλλά αυτή τη φορά είναι εκεί 17 ημέρες, που είναι το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ως τώρα.
Η μικρή πάσχει από κοιλιοκάκη, μια αυτοάνοση διαταραχή που σημαίνει ότι δεν μπορεί να φάει γλουτένη και χρειάζεται ειδική τροφή. Με δεδομένο ότι δεν έχουν απομείνει πολλά για να φάει στον μαχητικό θύλακα, μετά από 19 μήνες πολέμου και τον τιμωρητικό αποκλεισμό του Ισραήλ, δεν μπορεί να χωνέψει ό,τι είναι διαθέσιμο.
«Χρειάζεται πάνες, γάλα σόγιας και ειδική τροφή. Αυτά δεν είναι διαθέσιμα λόγω του κλεισίματος των συνόρων. Αν είναι διαθέσιμα, είναι ακριβά και δεν μπορώ να τα πληρώσω», ανέφερε η μητέρα της, τη στιγμή που καθόταν δίπλα στη Μάγιαρ, εξαντλημένη πλέον από τις φωνές στο Νοσοκομείο Nasser στη Χαν Γουνίς.
Η Μάγιαρ είναι μεταξύ των περισσότερων από 9.000 παιδιών που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για υποσιτισμό φέτος, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχει η υπηρεσία του ΟΗΕ, ενώ οι ειδικοί σε θέματα επισιτιστικής ασφάλειας λένε ότι αναμένονται δεκάδες χιλιάδες αντίστοιχες περιπτώσεις το επόμενο διάστημα.
Επιπλέον, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η περιοχή θα μπορούσε να βυθιστεί σε λιμό, εάν το Ισραήλ δεν σταματήσει τη στρατιωτική του εκστρατεία και δεν άρει πλήρως τον αποκλεισμό του, με τον ΠΟΥ να υπογραμμίζει την περασμένη εβδομάδα ότι οι άνθρωποι λιμοκτονούν.
Αραιώνουν τα πάντα με νερό
Στο κέντρο σίτισης του Νοσοκομείου, υποσιτισμένες μητέρες παρηγορούν τα πεινασμένα παιδιά τους, μερικά εκ των οποίων είναι τόσο αδύναμα που η σπονδυλική τους στήλη εξέχει από το δέρμα τους, ενώ τα πόδια τους είναι πρησμένα από την έλλειψη τροφής.
Η κορυφαία διεθνής αρχή για τη σοβαρότητα των κρίσεων πείνας «Intergrated Food Security Phase Classification», προειδοποίησε ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν περίπου 71.000 περιπτώσεις υποσιτισμένων παιδιών από τώρα μέχρι τον Μάρτιο. Επιπλέον, σχεδόν 17.000 έγκυες και θηλάζουσες γυναίκες θα χρειαστούν θεραπεία για οξύ υποσιτισμό τους επόμενους μήνες.
Η Μάι Νάμλεχ και ο 18 μηνών γιος της, ζουν σε μια σκηνή και υποσιτίζονται. Η ίδια ήθελε να τον απογαλακτίσει από το μητρικό γάλα, επειδή δεν έχει σχεδόν καθόλου, αλλά δεν έχει κάτι άλλο να του δώσει.
Του δίνει βαριά αραιωμένη φόρμουλα, ώστε να το μοιράσει σε περισσότερες μερίδες, ενώ ορισμένες φορές του προσφέρει άμυλο, για να ηρεμήσει τις κραυγές πείνας του. «Προσπαθώ να κάνω τα πάντα για να σταματήσει να ουρλιάζει», διευκρίνισε η ίδια για το γάλα. Μάλιστα, μια Ομάδα Βοήθειας της έδωσε περίπου 30 πακέτα συμπληρωμάτων διατροφής, αλλά τελείωσαν μέσα σε δύο ημέρες, καθώς τα μοιράστηκε με την οικογένεια και τους φίλους της.
Σε μια άλλη σκηνή, η Νουφ αλ – Αρτζά, λέει ότι πλήρωσε μια περιουσία για περίπου 2 κιλά κόκκινες φακές. Η οικογένεια τη μαγειρεύει με πολύ νερό για να διαρκέσει, χωρίς να είναι σίγουρη για το τι θα φάνε στη συνέχεια. Η μητέρα τεσσάρων παιδιών έχει χάσει 23 κιλά και παλεύει να συγκεντρωθεί, λέγοντας ότι αισθάνεται συνεχώς ζαλάδα.
Τόσο η ίδια, όσο και η 3χρονη κόρης της, υποσιτίζονται, σύμφωνα με τους γιατρούς. Η μητέρα ανησυχεί ότι το αγοράκι της που γεννήθηκε τέσσερις μήνες νωρίτερα, θα έχει την ίδια μοίρα, καθώς παλεύει να θηλάσει. «Ψάχνω συνεχώς για βρεφικές τροφές, για να μπορώ να τον ταΐσω. Δεν υπάρχει τίποτα», εξήγησε.
