Η ιστορία πίσω από τον ανδριάντα του Τρούμαν και οι βομβιστικές επιθέσεις

6 Min Read

Σαν σήμερα στις 14 Μαΐου 1971, ομάδα τρομοκρατών τοποθετεί βόμβα στον ανδριάντα του πρώην προέδρου των Η.Π.Α. Χάρι Τρούμαν που βρίσκεται επί της Λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου στην  Αθήνα.  Το αποτέλεσμα ήταν να βρει τον θάνατο ο 25χρονος Αστυφύλακας Αθανάσιος Κωνσταντάκας ο οποίος προσπάθησε να απασφαλίσει την βόμβα και να τραυματιστεί ένας ακόμη Αστυνομικός. Δεν ήταν όμως η πρώτη, ούτε και η τελευταία φορά που ο ανδριάντας του Τρούμαν δεχόταν επίθεση από αριστερές τρομοκρατικές οργανώσεις.

Στις 26 Νοεμβρίου 1970 η οργάνωση «Κίνημα της 20ης Οκτώβρη» η οποία ανέλαβε την ευθύνη, τοποθέτησε βόμβα η οποία με την έκρηξή της προκάλεσε σοβαρές ζημιές  και στις 24 Μαρτίου 1986 εξερράγη ένας ακόμη ισχυρός ωρολογιακός μηχανισμός με αποτέλεσμα ο ανδριάντας να πέσει στην πλατεία. Την ευθύνη ανέλαβε η «Επαναστατική Οργάνωση. «Χρήστος Κασσίμης». Τα στελέχη των ΑΧΕΠΑΝΣ ζήτησαν την επισκευή και άμεση επανατοποθέτηση του ανδριάντα ο οποίος επανατοποθετήθηκε στις 7 Αυγούστου 1987 επί δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ. Το 1997 άγνωστοι πριόνισαν τα πόδια του ανδριάντα και το 2007 άγνωστοι πάλι, επί δημαρχίας Κακλαμάνη τον γκρέμισαν με την βοήθεια σχοινιών.

Για την ιστορία…
Ο ανδριάντας έργο του Αμερικανοαυστριακού γλύπτη Φίλιξ ντε Γουέλντον και ανεγέρθηκε με δαπάνη της ομογενειακής οργάνωσης των Ελλήνων των Η.Π.Α. ΑΧΕΠΑΝΣ «εις έκφρασιν ευγνωμοσύνης δια το δόγμαν το οποίον διεκήρυξεν ως πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής την 12 Μαρτίου 1947 βοηθήσας ούτω τον Ελληνικόν Λαόν να προασπίση την Ελευθερίαν του και την Εθνικήν του ακεραιότητα εις μίαν κρίσιμον καμπήν της ιστορίας της ανθρωπότητος και διαδηλώσας την προσήλωσιν του Αμερικανικού Λαού εις το ιδεώδες της Ελευθερίας». Τοποθετήθηκε στη γωνία των οδών Βασιλέως Κωνσταντίνου και Βασιλέως Γεωργίου, στην περιοχή της Ρηγίλλης, με απόφαση της κυβέρνησης Καραμανλή και παρά τις αντιρρήσεις της δημοτικής αρχής.

Η τοποθέτηση του Ανδριάντα στις 29 Μαΐου 1963, μία ημέρα μετά την κηδεία του Γρηγόρη Λαμπράκη, παρουσία του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ο αγαπημένος στόχος της Αριστεράς
Ο ανδριάντας αποτελεί ή τουλάχιστον αποτελούσε τον «αγαπημένο» στόχο της Αριστεράς, ιδιαίτερα της κομμουνιστικής. Η δικαιολογία τους είναι ότι εκπροσωπεί τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό στην χώρα μας.  Οι πραγματικοί λόγοι όμως είναι άλλοι, σοβούντος του συμμοριτοπόλεμου στην χώρα μας ο Τρούμαν είχε δηλώσει πως οι Η.Π.Α. έχουν υποχρέωση να υπερασπίζονται ελεύθερους λαούς που προσπαθούν να τους υποδουλώσουν ένοπλες μειονότητες. Είναι φανερό ότι με τον όρο αυτόν εννοούσε τους ξενοκίνητους συμμορίτες του Ε.ΛΑ.Σ.

Ταυτόχρονα ο Τρούμαν τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης της χώρας μας, η οποία είχε βγει από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και της Τουρκίας για να μην περάσουμε στην σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτό για τους Αριστερούς, ιδίως τους κομμουνιστές, είναι ασυγχώρητο.

Ποιος ήταν ο Χάρυ Τρούμαν 
Επελέγη στις 20 Ιανουαρίου 1945 από τον τότε πρόεδρο των Η.Π.Α. Ρούσβελτ ως αντιπρόεδρος, η απόφαση αυτή βασίστηκε στην έρευνα του Τρούμαν ως Γερουσιαστής, στην Επιτροπή Ελέγχου για σπατάλες στα προγράμματα Εθνικής Άμυνας.  Στις 12 Απριλίου του ίδιου έτους ο Ρούσβελτ πέθανε και ο Τρούμαν, αν και απροετοίμαστος ανέλαβε την προεδρία των Η.Π.Α.

Φυσικά κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι δική του ήταν η απόφαση να ριχτούν οι δύο ατομικές βόμβες στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Παρά την νίκη των Η.Π.Α. η πράξη αυτή ξεσήκωσε την διεθνή κατακραυγή και ο Τρούμαν έχασε σε δημοτικότητα. Αν και η νίκη των Η.Π.Α. ήταν σίγουρη και χωρίς τις ατομικές βόμβες ο Τρούμαν αιτιολόγησε την απόφασή του με το σκεπτικό ότι έτσι θα σώζονταν οι ζωές χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών.

Τρούμαν, Λίνκολν και… Μπέης
Τον Μάρτιο του 1986 όταν η βόμβα σώριασε τον Ανδριάντα και τα στελέχη της ομογένειας ζήτησαν την ταχύτερη επανατοποθέτησή του, Δήμαρχος Αθηναίων ήταν ο Δημήτρης Μπέης, αυτός που σαν Δήμαρχος Ζωγράφου είχε σκάψει όλη την περιοχή για να βρει τους ομαδικούς τάφους των φοιτητών που είχε ανοίξει η «χούντα», όπως έλεγε, φυσικά βρήκε μόνον χώμα και πέτρες. Πρότεινε, λοιπόν ως γνήσιος «προοδευτικός» αντί του Τρούμαν να τοποθετηθεί ανδριάντας του Αβραάμ Λίνκολν. Προφανώς θεώρησε ότι αφού μας λένε ότι ο εμφύλιος πόλεμος Βορείων-Νοτίων στις Η.Π.Α. έγινε για να απελευθερωθούν οι μαύροι, να τιμήσουμε τον Λίνκολν. Μάλλον ο «προοδευτισμός» συμβαδίζει με την έλλειψη ιστορικής γνώσης. Είχε δηλώσει ο Τρούμαν: «Αηδιάζω, όταν ακούω, ότι στο Μισισιπή πετάνε τους Νέγρους στρατιώτες, που μόλις γύρισαν απ’ τον πόλεμο, έξω απ’ τα φορτηγά του στρατού και τους ξυλοκοπούν». Και αυτές τις δηλώσεις τις έκανε το 1948, όχι τώρα που είναι μόδα, και στον Μισισιπή κατά την διάρκεια προεκλογικής του ομιλίας εκφράζοντας την πρόθεσή του να σταματήσει τον φυλετικό διαχωρισμό μέσα στις Ένοπλες Δυνάμεις των Η.Π.Α. Οι δηλώσεις αυτές παραλίγο να του στοιχίσουν την επανεκλογή του.   

Share This Article