Δεκάδες ρεπορτάζ στα κανάλια, εκατοντάδες δημοσιεύματα στο διαδίκτυο, για την «ημέρα της Γυναίκας». Ποια η προέλευση «γιορτής» και πόσοι αλήθεια γνωρίζουν ότι είναι καθιερωμένη από το Σοβιετικό Καθεστώς;
Ας γυρίσουμε πίσω στο 1909, όταν με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ εορτάσθηκε η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Την 8η Μαρτίου του 1857 στην Νέα Υόρκη των ΗΠΑ έγινε απεργία από εργάτριες στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας το 1857 και έκτοτε καθιερώθηκε, σε ανάμνηση της εκδήλωσης διαμαρτυρίας.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Η Αλεξάνδρα Μιχάιλοβνα Κολλοντάι ήταν Ρωσίδα κομμουνίστρια επαναστάτρια, αρχικά ως μέλος των Μενσεβίκων, και μετά το 1914 ως Μπολσεβίκος. Κατά τη διάσπαση του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος στους Μενσεβίκους υπό τον Γιούλιους Μάρτοβ και τους Μπολσεβίκους υπό τον Βλαντιμίρ Λένιν το 1903, η Κολλοντάι δεν υποστήριξε καμία πλευρά. Ωστόσο, άρχισε να αποστρέφεται όψεις του Μπολσεβικισμού και επέλεξε τους Μενσεβίκους. Το 1914 η Κολλοντάι προσχώρησε στους Μπολσεβίκους και επέστρεψε στη Ρωσία, μετά από μια περίoδο εξορίας για τις πρότερες πολιτικές της δραστηριότητες. Μετά την Μπολσεβίκικη επανάσταση τον Οκτώβριο του 1917, έγινε Λαϊκός Κομισάριος για την Κοινωνική Πρόνοια. Είναι περισσότερο γνωστή για την ίδρυση του Ζενοτντέλ ή “Τμήμα Γυναικών” το 1919.Το Ζενοτντέλ έκλεισε τελικά το 1930.
Ως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή εξορίστηκε από τον Στάλιν (πήγε στο εξωτερικό ως διπλωμάτη) και έτσι ήταν μία από τους πολύ λίγους «Παλιούς Μπολσεβίκους» που απέφυγαν το θάνατο στη διάρκεια των Μεγάλων Εκκαθαρίσεων της δεκαετίας του ’30. Στην κυβέρνηση, η Κολλοντάι έκανε διαρκώς όλο και περισσότερο εσωτερική κριτική του Κομμουνιστικού Κόμματος, και μαζί με τον φίλο της, Αλεξάντερ Σλυαπνίκοβ, σχημάτισαν μια αριστερή ομάδα εντός του κόμματος που έγινε γνωστή ως Εργατική Αντιπολίτευση. Ωστόσο, ο Λένιν κατάφερε να διαλύσει την Εργατική Αντιπολίτευση, και μετά από αυτό η Κολλοντάι λίγο ή πολύ βγήκε ολοκληρωτικά εκτός πολιτικής δράσης.
Η Κολλοντάι δεν είχε πολιτική επιρροή και διορίστηκε από το Κόμμα σε διάφορες διπλωματικές θέσεις από τις αρχές της δεκαετίας του ’20, που την κράτησαν μακρυά από την ενεργοποίηση σε καθοδηγητικό ρόλο στην πολιτική για τις γυναίκες της ΕΣΣΔ. Το 1923 διορίστηκε Πρέσβειρα της Σοβιετικής Ένωσης στη Νορβηγία, και έγινε έτσι η πρώτη παγκοσμίως γυναίκα Πρέσβυς. Αργότερα υπηρέτησε ως Πρέσβειρα στο Μεξικό και τη Σουηδία. Ήταν επίσης μέλος της Σοβιετικής αντιπροσωπείας στην Κοινωνία των Εθνών. Πέθανε το 1952.
Αυτή λοιπόν είναι η προέλευση μιας γιορτής που όλοι οι προοδευτικοί και οι φεμινίστριες τιμούν, αλλά που έχει γίνει πλέον mainstream!
