Ένας πρωθυπουργός για γέλια και για κλάματα

4 Χρόνος ανάγνωσης

γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου
υπ. έκδοσης εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος

Δυστυχώς έχουμε έναν πρωθυπουργό που πλέον ουδείς τον εμπιστεύεται, ένας πρωθυπουργός για γέλια και για κλάματα. Μία φωνή σκεπάζει την Ελλάδα για όσα συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας, «Φύγε Μητσοτάκη». Σκάνδαλα, ακρίβεια, διαφθορά κλπ, κλπ, διαλύουν την χώρα. Η γυάλα του Μαξίμου έχει βάλει ωτασπίδες και δεν ακούει; Είναι πλέον ολοφάνερο ότι η διακυβέρνηση Μητσοτάκη με οργάνωση μη σύννομη με τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού φτάνει στο τέλος της. Η καταστροφή σε όλα τα επίπεδα της ζωής των πολιτών τεράστια και δύσκολα επανορθώσιμη.

Ένας πρωθυπουργός που είναι ωσεί παρών στην ασύδοτη κλεπτοκρατία στα καρτέλ στην ενέργεια, στις τράπεζες, στις κατασκευές, στα τρόφιμα. Συμμορίες πάσης φύσεως καταληστεύουν τους ευρωπαϊκούς πόρους και η κυβέρνηση αδιαφορεί εάν δεν συναινεί. Ιδού λοιπόν πως προήλθε το 41% το οποίο επικαλείται συνεχώς η κυβέρνηση για να κρύψει τις πομπές της. Η ευθύνη του Μητσοτάκη για την εικόνα της χώρας είναι τραγική. Σε όλους τους ισχυρούς του Δυτικού Κόσμου λέει, ναι, μήπως μπορέσει και εξασφαλίσει την προστασία τους όταν θα αποχωρίσει από τη διακυβέρνηση της χώρας, διότι νομοτελειακά θα αποχωρίσει.

Ο Σημιτικός νεοφιλελευθερισμός του Μητσοτάκη έχει μετατρέψει το κόμμα του σε ένα άκρως νεοφιλελεύθερο πολιτικό οργανισμό που ουδεμία σχέση έχει με το κόμμα της δεξιάς που παρέλαβε όταν εξελέγη αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Οι πάντες στο κόμμα δηλώνουν υποταγή στον αρχηγό μήπως και μπορέσουν και διασωθούν από την πολιτική καταιγίδα που έρχεται με το να μπορέσουν να εκλεγούν στην νέα εκλογική αναμέτρηση. Την Ελληνική κοινωνία με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα, διαφθορά κλπ, ένα πράγμα την βασανίζει, πότε θα φύγει. Και φυσικά ας μην αναρωτηθούμε ποιος θα έλθει διότι σύμφωνα με τους δημοκράτες, στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. 

Όσο λοιπόν επιμένει να κρατά την εξουσία, οι ζημιές για τη χώρα θα μεγαλώνουν. Οι επιχειρηματικές ελίτ που τον στήριζαν καθοριστικά τον εγκαταλείπουν επειδή τον θεωρούν επικίνδυνο ακόμη και για τα δικά τους συμφέροντα. Οι πιέσεις για την αποχώρησή του, όσο το δυνατόν ταχύτερα, πολλαπλασιάζονται και εντός του κόμματος της ΝΔ, καθώς εκτός από τους πρωτοκλασάτους υπουργούς του και οι απλοί βουλευτές βλέπουν τα χαμηλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και την πιθανότητα επανεκλογής τους σχεδόν αδύνατη. Και εκκρεμεί φυσικά και η απειλή Σαμαρά για νέο κόμμα που θα έχει και τη σιωπηλή υποστήριξη του Καραμανλή της Ραφίνας. Εκείνοι οι οποίοι ζουν στον κόσμο τους είναι οι κάτοικοι του μεγάρου Μαξίμου, οι οποίοι προκείμενου να μην χάσουν την εύνοια του αφέντη τους, ωραιοποιούν την τραγική κατάσταση που βρίσκεται η πατρίδα μας.

Η διακυβέρνηση της χώρας ασκείται με όρους επικοινωνίας και όχι με προτεραιότητες ουσίας.  Αυτό αποδεικνύεται από τα κυβερνητικά πεπραγμένα των στελεχών της κυβερνήσεως του.  Ουδείς ωστόσο δικαιούται να εκπλήσσεται από αυτή την κυβερνητική τακτική που στόχο έχει να κρύψει τα λάθη και τις αβελτηρίες κάτω από το χαλί και να χτίσει ένα επίπλαστο πολιτικό περιβάλλον όπου η εικόνα υπερισχύει της πραγματικότητας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί συνεχώς να παρουσιάσει κάθε κρίση ως ευκαιρία και κάθε αποτυχία είτε σαν επιτυχία  είτε ως ένα μεμονωμένο περιστατικό. Έχουν κουράσει τον λαό ο Μητσοτάκης και τα κυβερνητικά στελέχη του, καθώς εξασκούν μία πολιτική που είναι μονίμως άχαρη και σκηνοθετημένη. Αυτό που χρειάζεται να κάνει το Μαξίμου έστω και την ύστατη ώρα είναι αυτοκριτική και ειλικρίνεια στην πράξη. Αλλά αυτό είναι όνειρο φθινοπωρινής νυκτός. Είναι καιρός λοιπόν να τα μαζεύουν και να μας αδειάσουν την γωνιά,   μήπως και εμείς  δούμε και καμιά άσπρη μέρα. 

Share This Article