γράφει ο Γιώργος Α. Λεονταρίτης
Συγγραφέας Αρθρογράφος «Ελεύθερη Ώρα»
Η στρατηγική του σουλτάνου Ερντογάν εναντίον Ελλάδος – Κύπρου, αποτελεί μέγα εθνικό κίνδυνο, αλλά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, προσπαθεί να τον εμφανίσει σαν… «συνηθισμένο περιστατικό»! Στο στόχαστρο των προαιωνίων εχθρών μας, βρίσκονται Λευκωσία και Αθήνα, αλλά ο Κυριάκος σφυρίζει αμέριμνα. Η μία πλευρά της τουρκικής επίθεσης, αφορά τις προκλήσεις απέναντι στην Μεγαλόνησο, με την επίσκεψη τού Ερντογάν στα κατεχόμενα, και τις ειρωνείες και απειλές του κατοχικού ηγέτη, Ερσίν Τατάρ. Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών όμως, ετήρησε περίεργη σιγή.
Ο αιωνίως φοβισμένος υπουργός Γ. Γεραπετρίτης, που εσχάτως βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη για ανεπίσημη επίσκεψη, προτίμησε να μην καταδικάσει την παράνομη παρουσία τού σουλτάνου στα κατεχόμενα. Επέλεξε να γευθεί τα εδέσματα που του προσέφερε ο Τούρκος οικοδεσπότης και επικέντρωσε το ενδιαφέρον του για την Ομογένεια και το Πατριαρχείο. Για την Ιστορία αναφέρουμε, ότι μόνο η Κυπριακή Δημοκρατία δια του Υπουργείου Εξωτερικών καταδίκασε την παράνομη επίσκεψη τού σουλτάνου. Κανείς άλλος!
Μοναδική τιμητική εξαίρεση, ήταν η ομιλία του πρώην Προέδρου τής Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου, με θέμα «Το Κυπριακό ζήτημα στο πλαίσιο του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, κατά την εκδήλωση που οργάνωσε η Περιφέρεια ΑΗΕΡΑ Ελλάδος.
Ο κ. Παυλόπουλος ετόνισε, ότι: «Οποιαδήποτε συζήτηση για το Κυπριακό, δεν είναι επιτρεπτό να αρχίσει, εάν προηγουμένως η Τουρκία δεν αποδεχθεί ότι η λύση θα πρέπει να υπηρετεί το πρότυπο τού ομόσπονδου κράτους». Και προειδοποίησε: «Εάν γίνει από ελληνικής και Κυπριακής πλευράς το λάθος να υποτιμηθεί ο κίνδυνος τής έναρξης διαλόγου για το Κυπριακό ζήτημα, δίχως μία ουσιώδη υποχώρηση τής Τουρκίας από τις ακραίες θέσεις της, τότε ο «διάλογος» με την τουρκική πλευρά, μας οδηγεί στην διακινδύνευση να υποχωρήσουμε μοιραίως εμείς, έστω και κατά ένα μέρος, στους απαράδεκτους τουρκικούς εκβιασμούς, και στο ενδεχόμενο πλήρους ευτελισμού τού Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, σε ό,τι αφορά το μέλλον της Κυπριακής Δημοκρατίας…».
Επιπροσθέτως συνέστησε, να μη λησμονείται ότι, κατά πάγια τακτική, η Τουρκία προβάλλει μαξιμαλιστικές αξιώσεις όταν επιχειρεί να προωθήσει και τις πιο αδιανόητες «διεκδικήσεις» της έναντι τού Ελληνισμού εν γένει, στηριζόμενη με πρόδηλο διεθνές θράσος στην παγίωση των «τετελεσμένων», εφ’ όσον διαπιστώσει τάσεις δισταγμών, ανοχής και υποχωρητικότητας από τις κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου…». Καλά θα κάνει ο Κυριάκος με το αλαζονικό του ύφος, και ο φοβισμένος Γεραπετρίτης, να προσέξουν τις επισημάνσεις τού πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, διότι ο θρασύτατος Ερντογάν προχωρεί ακάθεκτος στα σχέδιά του.
Κανείς από την κυβέρνηση δεν τολμά να πει φανερά, ότι ο Ερντογάν με την επίσκεψή του στα κατεχόμενα, ξεκαθάρισε πως χωρίς αναγνώριση τής κυριαρχικής ισότητας, δηλαδή την αναγνώριση του ψευδοκράτους, δεν μπορούν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις. Δηλαδή, διαπραγματεύσεις που με βάση την τουρκική λογική, θα οδηγήσουν σε συμφωνία δύο κρατών. Για την ακρίβεια, μία τέτοια διαδικασία θα επιβεβαιώσει την σύναψη ενός πλαισίου συμφωνίας, μεταξύ των δύο υφισταμένων δήθεν οντοτήτων. Ο Ερντογάν δεν άφησε περιθώρια συνεννόησης. Κι αυτό φάνηκε, όταν στις 5 Μαΐου πραγματοποιήθηκε προγραμματισμένη συνάντηση τού Κυπρίου Προέδρου Χριστοδουλίδη, με τον κατοχικό αρχηγίσκο Ερσίν Τατάρ, κατά την οποία ο θρασύς Τουρκοκύπριος, εμφανίστηκε αρνητικός και καθόλου συνεργάσιμος.
Απέρριψε όλες τις προτάσεις τής ελληνικής πλευράς, και απέφυγε να συζητήσει ο,τιδήποτε ήταν στην ατζέντα. Το κλίμα στην συνάντηση, ήταν ιδιαίτερα βαρύ. Πάμε τώρα στην δεύτερη πλευρά της τουρκικής επιθετικότητας και των προκλήσεων. Όπως καταγράφεται και σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ τής συναδέλφου Κ. Αδάμ στην εφημερίδα «Δημοκρατία», η Άγκυρα έχει μπλοκάρει το Αιγαίο, την Ανατολική Μεσόγειο και την περιοχή βόρεια τού ψευδοκράτους, και έχει δημιουργήσει απροσπέλαστο τείχος, για κάθε είδους πιθανή στρατιωτική ενέργεια προς την Τουρκία, είτε από την Ελλάδα, είτε από το Ισραήλ. Στόχος τής Άγκυρας, είναι να μετατρέψει τα «ήρεμα νερά» του Αιγαίου, σε τρικυμία και τυφώνα, αφού εμμένει στις βλέψεις της, και αυξάνει τις διεκδικήσεις της σε βάρος της Ελλάδος…
Μέσα στο αρνητικό κλίμα που υφίσταται, εξ αιτίας των συνεχών τουρκικών μεθοδεύσεων και προκλήσεων, ετοιμάζεται συνάντηση τού Μητσοτάκη με τον σουλτάνο στην Άγκυρα, πιθανώς κατά τα τέλη Ιουλίου. Η υποτονική όμως στάση τής ελληνικής πλευράς, όχι μόνο δεν διευκολύνει «διαπραγματεύσεις», αλλά αποθρασύνει τους δόλιους εξ Ανατολών γείτονες. Χαρακτηριστικό είναι, ότι αποφεύγεται να γίνεται λόγος, για το ότι η Τουρκία ήδη εκτελεί εννέα ασκήσεις σε εννιά περιοχές στο FIR Αθηνών, από τον 25ο Μεσημβρινό και ανατολικά στο Αιγαίο, και τέσσερις ασκήσεις βορείως τού ψευδοκράτους. Ο Ερντογάν όταν μας βλέπει να ασκούμε την πολιτική μας σε χαμηλούς τόνους, δεν θεωρεί την στάση μας «εποικοδομητική», αλλά φοβισμένη, και αυτό του δίνει την άνεση να γίνεται όλο και πιο προκλητικός. Σενάρια ασκήσεων και αποκλεισμοί νήσων προχωρούν, χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα.
Η Άγκυρα αποκλείει το μισό Αιγαίο, και προχωρεί στις αυθαιρεσίες της. Η θρασύτητα υπήρξε ανέκαθεν πάγια τακτική όλων των κυβερνήσεων τής Τουρκίας. Μεταξύ τους οι Τούρκοι ηγέτες μπορούν να συγκρούονται, ακόμα και να σφάζονται, αλλά η εχθρική διάθεση προς την Ελλάδα, παραμένει αμείωτη. Εάν ανατρέξουμε πίσω στην Ιστορία των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα διαπιστώσουμε ότι οι Έλληνες πρωθυπουργοί πάντοτε συναντούσαν την ίδια κακοπιστία και τις ίδιες απειλές από την Άγκυρα. Σπάνια βρισκόμασταν σε πλεονεκτική θέση, για να μην πούμε ότι ουδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο. Κι είναι επίσης χαρακτηριστικό, ότι η Αμερικανική πλευρά πάντοτε στάθηκε στο πλευρό της Τουρκίας, και ουδέποτε μάς υποστήριξε. Από την άλλη πλευρά όμως, η Ουάσιγκτον απαιτούσε από εμάς, να προβαίνουμε σε υποχωρήσεις απαράδεκτες, χάριν των συμφερόντων τού… ΝΑΤΟ! Κι αντί να αποχωρήσουμε απ’ αυτή την ένταξη, που ποτέ τίποτα δεν μας προσέφερε, εξακολουθούσαμε να παραμένουμε στους κόλπους της.
Ιδιαίτερα μετά την τραγωδία με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τους «ΑΤΤΙΛΕΣ», έπρεπε να είχαμε αποχωρήσει. Σε τίποτε απολύτως δεν μας φάνηκε χρήσιμο το ΝΑΤΟ. Κι αυτό, θα πρέπει να το μελετάμε, κάθε φορά που οι δόλιοι Τουρκαλάδες παθαίνουν παροξυσμό, και μας απειλούν απροκάλυπτα. Η Ιστορία απέδειξε, ότι στις διαφορές μας με την Άγκυρα, το ΝΑΤΟ στέκεται στο πλευρό των κακόπιστων εξ Ανατολών γειτόνων μας, και όχι μόνο δεν μας προστατεύει, αλλά μας υπονομεύει… Ας το κατανοήσει η ελληνική πολιτική ηγεσία…
