του Θόδωρου Χατζηγώγου
Δέκα δις ευρώ τσέπωσε η Ουγγαρία από την Ευρωπαϊκή Ένωση υπό την απειλή «βέτο» από τον Όρμπαν για την χρηματοδότηση της Ουκρανίας. Επειδή γνωρίζω από «πρώτο χέρι» τους αγώνες του πρώην ευρωβουλευτή, Στρατηγού Γ. Επιτήδειου, να μη καταργηθεί το «βέτο» των μικρών χωρών στην Ε.Ε., ζήτησα προχθές Τρίτη την γνώμη του και ιδού τι μου είπε…
«Ο τρόπος με τον οποίο χειρίσθηκε το θέμα ο Όρμπαν, αποτελεί την πλέον απτή απόδειξη της αξίας που έχει το δικαίωμα του «βέτο» για την υπεράσπιση των συμφερόντων ενός κράτους-μέλους, ιδιαίτερα των μικρών, ώστε να μη γίνονται έρμαια της αυθαιρεσίας και της επιβολής της θελήσεως των μεγάλων κρατών. Παράλληλα, βεβαίως, δικαιολογεί και την επιμονή και τις πιέσεις της Γερμανίας και της Γαλλίας να καταργηθεί αυτό το δικαίωμα στην λήψη των αποφάσεων της ΕΕ, ώστε να έχουν την δυνατότητα να ελέγχουν, προς το συμφέρον τους, την λειτουργία και τις αποφάσεις της ΕΕ.
Την απειλή ασκήσεως του «βέτο» χρησιμοποίησε πρόσφατα και ο Έλληνας Πρωθυπουργός, προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη στην περίπτωση της καταπατήσεως από την Αλβανία των ατομικών ελευθεριών του Φρέντη Μπελέρη. Παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα, μέχρι στιγμής, έχει ακολουθήσει επαμφοτερίζουσα στάση στο σοβαρό θέμα της μη καταργήσεως του δικαιώματος του «βέτο» στην ΕΕ, εκτιμάται ότι, στην τελική ψηφοφορία, στο Συμβούλιο, δεν θα θελήσει να παραδώσει αυτό το ισχυρό όπλο και θα ψηφίσει υπέρ της διατηρήσεως από τα κράτη, του δικαιώματος της αρνησικυρίας (βέτο).»
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ζήτησα την γνώμη του Στρατηγού Επιτήδειου και για ένα άλλο θέμα που προέκυψε: Με απόφαση της Ε.Ε., οι εθνικές σημαίες οριστικά δεν έχουν θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Μεταφέρω επί λέξει την άποψή του…
«Κατά την διάρκεια της προηγουμένης θητείας του Ευρωκοινοβουλίου (2014-2019), η προκάτοχος του Ζοζέπ Μπορέλ (Υπάτου Εκπροσώπου της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας), Φεντερίκα Μογκερίνι, σε ομιλία της στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, είχε δηλώσει επισήμως, ότι η ΕΕ εξυπηρετεί τους σκοπούς της Παγκοσμιοποιήσεως.
Στα πλαίσια λοιπόν αυτής της πραγματικότητος, το Ευρωκοινοβούλιο, εφ’ όσον διατηρεί ακόμη την απαιτουμένη πλειοψηφία, προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε στοιχείο ή σύμβολο τα οποία παραπέμπουν στην έννοια του έθνους και του κράτους, όπως, είναι, φυσικά, η σημαία. Βεβαίως, είναι πολύ πιθανόν, η σχετική απόφαση να αλλάξει και οι σημαίες των κρατών να επανατοποθετηθούν στην θέση τους, στον χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, εάν κατά τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου, αυξηθεί ο αριθμός των Ευρωβουλευτών, οι οποίοι θα υπηρετούν τα συμφέροντα του έθνους τους και θα αισθάνονται υπερήφανοι όταν θα αντικρίζουν την σημαία της χώρας τους στην θέση που βρίσκεται σήμερα».
