Πέρασαν πολλά χρόνια από την 1 Νοεμβρίου του 2013.Ηταν η βραδιά που το Εθνικιστικό κίνημα έχασε δυο νέα παλληκάρια που δολοφονήθηκαν καταμεσής του δρόμου από επαγγελματίες εκτελεστές.12 χρόνια μετά και η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη χωρίς κάποιος να διαμαρτύρεται πλήν των οικογενειών τους και των συντρόφων τους.Για το πολιτικό σύστημα άλλωστε (από τα αριστερά ως την δεξιά) η ζωή τους δεν ειχε καμμία αξία!
Ισως να ειχε αν ήταν του υπόκοσμου,πρεζάκια,παρακμιακοί στιχουργοί ή αναρχοάπλυτα ραμολιμέντα!
Ηταν η εποχή που φαινόταν ξεκάθαρα ότι το κίνημα κέρδιζε την νεολαία που εντασόταν με γοργούς ρυθμούς στις τάξεις του.Μετα την άνανδρη δολοφονια ποιος γονιός θα άφηνε το παιδί του να πάρει μερος στις εκδηλώσεις μας;Στόχος λοιπόν δεν ηταν τα αθώα αυτά παιδια αλλα το ίδιο το κίνημα. Αραγε ποιος ειχε το ΕΝΝΟΜΟ συμφέρον να περιορίσει την αυξητική τάση των ποσοστών μας;
Οι αντίπαλοι μας εκαναν το λάθος να πιστέψουν ότι ο Εθνικισμός τέλειωσε με δολοφονίες, διασυρμούς και φυλακίσεις..Η πραγματικότητα είναι διαφορετική κι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλα πανευρωπαικα και παγκόσμια! Η λαική απαίτηση των Εθνών για έναν πιο ριζοσπαστικό Εθνικισμό, περισσότερο τολμηρό, φτιαγμένο από αγνή δύναμη, απρόσβλητο από οποιοδήποτε συμβιβασμό είναι πλέον ξεκάθαρη!
Δεν έχουν σημασία τα ονόματα,οι πολιτικοί φορείς,τα πρόσωπα,το παρελθόν ή τα λάθη.
Το δεδομένο είναι ότι υπάρχει ο σπόρος,ότι οι καιροί είναι ευνοικοί,ότι υπάρχει εύφορο έδαφος για να φυτρώσει και να θεριέψει μια νέα γενιά άφθαρτων και αμόλυντων Εθνικιστών!
Ας κάνουμε το μεγάλο βήμα πάνω από το μνήμα των χαμένων συναγωνιστών!
ΤΟΥΣ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ!
Χρήστος Ρήγας πρόεδρος κόμματος Λ.Ε.Π.ΕΝ.
