Η απόφαση για αντικατάσταση του υπερφίαλου στρατάρχη Χάρτινγκ είχε ανακοινωθεί από τα μέσα του Οκτωβρρίου του 1957 και ο αντικαταστάτης του θα ήταν ο Σερ Φούτ. Η ΕΟΚΑ, ο Διγενής και ο Αγώνας για την Ελευθερία νίκησαν τον αιμοσταγή στρατάρχη που έφευγε νικημένος από την Κύπρο. Αυτή η αλλαγή επ’ ουδενί δεν θα άλλαζε, φυσικά, την βρετανική πολιτική στο κυπριακό. Ο ηττημένος Χάρτινγκ άφηνε την Κύπρο με την ανάμνηση βασανιστού και δήμιου κατά την αναχώρησή του για το Λονδίνο στις 4 Νοεμβρίου 1957. Πριν αναχωρήσει απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τους λόγους παραίτησης αλλά και την αυστηρότητά του και τα σκληρά μέτρα που είχε πάρει κατά την διάρκεια της διακυβέρνησής του στο νησί.
Είπε σχετικά:
«Έφθασα εις Κύπρον δια περιορισμένην περίοδον, προς επιτέλεσιν ωρισμένου καθήκοντος, κατά δε το παρελθόν έτος έφθασα εις το συμπέρασμα, ότι έπραξα ότι ηδυνάμην έναντι του καθήκοντος τούτου. Έκρινα, ότι εκείνος, ο οποίος θα ευρίσκετο εν Κύπρο κατά τους προσεχείς ολίγους μήνας, πρέπει να παραμείνη και κατά τα προσεχή ολίγα έτη, πράγμα το οποίον δεν θα ηδυνάμην να πράξω εγώ. Έκρινα, ότι ήτο αναγκαία μακρά παραμονή διότι εφθάσαμεν τώρα εις σπουδαίον σημείον εν Κύπρο».
Και για το θέμα της υπερβολής των σκληρών και αυστηρών μέτρων απάντησε:
«Βεβαίως όχι. Όταν έφθασα εις Κύπρον συνήντησα μιαν βάναυσον και απάνθρωπον οργάνωσιν, υποστηριζομένην υπό μιας ασυνειδήτου εκκλησίας. Δεν πιστεύω ότι το έργον μου θα ηδύνατο να εκτελεσθή κατ’ άλλον τρόπον».
Φάνηκε, λοιπόν, για μια ακόμη φορά αμετανόητος και σκληρός ο Χάρτινγκ με εκφράσεις όπως «…απανθρώπου οργανώσεως» για την ΕΟΚΑ και «..ασυνηδείτου Εκκλησίας». Ανάλογες δηλώσεις έκανε και κατά την άφιξή του στην αγγλική πρωτεύουσα προσθέτοντας, μάλιστα, ότι η ΕΟΚΑ είναι σε θέση να ξαναρχίσει ανά πάσα στιγμή τη δράση της, αφού προέβη κατά τους δυο τελευταίους μήνες σε εντατική στρατολόγηση με ταυτόχρονη εκπαίδευση και εξοπλισμό των ανδρών της.
