Ελένη Φιλίππου από το Κολόσσι…… Είμαστε Περήφανοι!
Καλό ταξίδι!
Λίγες μέρες μετά το μνημόσυνο του Ήρωα και συναγωνιστή της Ανδρέα Ονησιφόρου, έφυγε από τη ζωή η συγχωριανή μας, Αγωνίστρια της ΕΟΚΑ, Ελένη Φιλίππου που έδωσε το παρόν της στον απελευθερωτικό μας αγώνα 1955-59, με πολλούς τρόπους.
Στις 13 Φεβρουαρίου 1956 οι κάτοικοι Κολοσσίου είχαν συμπλακεί για δεύτερη φορά με τους στρατιώτες, που ήλθαν και κατέβασαν την ελληνική σημαία από το δημοτικό σχολείο του χωριού τους, την οποία είχαν υψώσει αναμένοντας τους Άγγλους, για να τους επιτεθούν.
Τους επιτέθηκαν οργανωμένα οι γυναίκες. Μαζί τους τότε ήταν και η δεκαοκτάχρονη Ελένη.
Οι στρατιώτες πυροβολούσαν στον αέρα. Ο Ανδρέας που εκείνη την ώρα επέστρεφε από την δουλειά, πέταξε αμέσως το σακάκι του με τα διακριτικά του κυβερνητικού υπαλλήλου σε ένα φούρνο, για να μη τον υποχρεώσουν οι Άγγλοι να κατεβάσει εκείνος τη σημαία και ενεπλάκη στο λιθοβολισμό με την δεκαοχτάχρονη συναγωνίστριά του Ελένη Φιλίππου.
Οι στρατιώτες πυροβόλησαν στο πόδι την Ελένη, την οποία είχαν εντοπίσει ότι πρωτοστατούσε στην προηγούμενη επίθεση. Η μητέρα της, που ήταν δίπλα της, τη σήκωσε στην αγκαλιά της και το πόδι της κρεμόταν κομμένο. Τότε όρμησε ο Ανδρέας μέσα στο κακό και την άρπαξε από τα χέρια της.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή τον πυροβόλησαν από πολύ κοντά, σημαδεύοντάς τον στο στήθος. Μεταφέρθηκαν και οι δυο σε κλινική της Λεμεσού, όπου η Ελένη παρέμεινε για νοσηλεία και ο Ανδρέας έφυγε για την γειτονιά της αθανασίας.
Η κηδεία του Ανδρέα Ονησιφόρου έγινε σε ατμόσφαιρα εθνικής έξαρσης. Από τότε η Ελένη έζησε απλά και ταπεινά στο χωριό της. Ήταν πρόθυμη πάντα να εξιστορεί τα γεγονότα στους νέους του χωριού της.
Την θυμάμαι πάντα παρούσα και με δάκρυα στα μάτια στο Εθνικό Μνημόσυνο του Ανδρέα Ονησιφόρου.
«Η Ελληνίς Κυπρία εφάνη αξία των ωραιοτέρων ελληνικών παραδόσεων».
Η σελίδα μας, εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια της εκλιπούσης.
*Αναδημοσίευση από: Μαρία Καλυφόμματου
