Σε διάστημα λιγότερο της μίας εβδομάδας 3 δολοφονίες και μάλιστα στυγερές έγιναν στην χώρα μας.
Το βράδυ της Κυριακής 4 Απριλίου ένας νεαρός 31 ετών δολοφόνησε με μαχαίρι την 28χρονη εν διαστάσει σύζυγό του και τον αδελφό της 30 ετών μπροστά στο 2,5 ετών παιδί τους και την μητέρα των θυμάτων. Ο φερόμενος ως δράστης, που οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα, αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα σύμφωνα με το ρεπορτάζ.
Τις επόμενες ημέρες ένας 72χρονος στην Κυπαρισσία επισκέφτηκε ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας για τον λογαριασμό του τηλεφώνου του. Μετά από διαφωνία που είχε με τον υπάλληλο για το ύψος του λογαριασμού έφυγε απειλώντας τον ότι θα επιστρέψει με όπλο. Όντως επέστρεψε και πυροβόλησε τον άτυχο 39χρονο, που πρόσφατα είχε παντρευτεί στην κοιλιακή χώρα με αποτέλεσμα ο άτυχος νέος να χάσει την ζωή του. Ο δράστης παραδόθηκε στην Αστυνομία.
Όπως και να γίνει όταν ένας άνθρωπος πυροβολεί έναν συνάνθρωπό του για έναν τόσο ασήμαντο λόγο σίγουρα δεν μπορεί να είναι έχει σώας τα φρένας.
Την επόμενη ημέρα ένας 76χρονος ασθενής με κορωνοϊό βρισκόταν διασωληνωμένος σε δίκλινο δωμάτιο του νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός εκτός ΜΕΘ, προφανώς ελλείψει διαθέσιμων κρεβατιών.
Ο θόρυβος όμως από το μηχάνημα του αναπνευστήρα φαίνεται ότι ενοχλούσε τον 60χρονο ασθενή (αλβανικής καταγωγής) που νοσηλευόταν στο δεύτερο κρεβάτι του θαλάμου.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο 60χρονος αποσωλήνωσε με κάποιον τρόπο τον 76χρονο για τον οποίον οι γιατροί δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτε με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του.
Ο φερόμενος ως δράστης νοσηλεύεται φρουρούμενος. Έπασχε και αυτός από ψυχολογικά προβλήματα, διπολική διαταραχή και είχε στο παρελθόν πρόβλημα αλκοολισμού. Επίσης είχε απασχολήσει και τις αρχές.
Μέσα σε λίγες ημέρες 3 ειδεχθή εγκλήματα που σε παλαιότερες, όχι και πολύ, εποχές 1 και μόνον από αυτά θα απασχολούσε για καιρό την ελληνική κοινωνία, φαίνεται ότι έχουμε αρχίσει να συνηθίζουμε την ανεξέλεγκτη και αναίτια βία.
Οι κυβερνώντες, όχι μόνον οι σημερινοί, μας λένε ότι ζούμε σε μία δημοκρατική και ευνομούμενη Πολιτεία. Ότι οι Νόμοι προστατεύουν τον Πολίτη και άλλα τέτοια ηχηρά, αλλά χωρίς νόημα.
Η αλήθεια είναι πως εξαιτίας της «πολιτικής ορθότητας» κυκλοφορούν ανάμεσά μας άτομα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έπρεπε να βρίσκονταν υπό περιορισμό. Αποτέλεσμα αυτού είναι να κινδυνεύει η ζωή ανυποψίαστων πολιτών ή πολιτών που έχουν μαζί τους μία απλή και συνηθισμένη διαφωνία.
Κάποτε μιλούσαμε για τον «φόρο αίματος» που πληρώνουμε στην άσφαλτο. Τώρα θα μιλάμε γι’ αυτόν που πληρώνουμε στην ανεκτικότητα.
