Τελικά το «Λαϊκό Φιλελύθερο και Δημοκρατικό Κόμμα του Μαρκ Ρούτε κέρδισε τις εκλογές στην Ολλανδία αφήνοντας στην δεύτερη θέση το «Κόμμα της Ελευθερίας» του Γκέερτ Βίλντερς παρά το ότι οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι θα δοθεί μεγάλη «μάχη». Τι συνέβη; Απλά ο Ρούτε κέρδισε ουσιαστικά με τα συνθήματα του Βίλντερς, κράτησε σκληρή στάση απέναντι στις προκλήσεις των Τούρκων και αυτό έπεισε πολλούς Ολλανδούς ψηφοφόρους που σκέφτονται με γνώμονα το συμφέρον της χώρας τους να τον εμπιστευτούν.
Φυσικά και δεν έχει ακόμα απαλλαγεί από τον Βίλντερς, όπως ο ίδιος ο ηγέτης του «Κόμματος της Ελευθερίας» δήλωσε, γιατί η ένταση με την Τουρκία κάποια στιγμή θα κοπάσει ενώ τα προβλήματα για την Ολλανδία και για όλη την Ευρώπη με την παρουσία των λαθρομεταναστών θα διογκωθούν.
Το θετικό των Ολλανδικών εκλογών είναι ότι το «Εργατικό Κόμμα» του Ντάϊσελμπλουμ καταποντίστηκε κάτι που δείχνει ότι οι λαοί δεν ενδιαφέρονται για οικονομικούς δείκτες και για την ευημερία μόνον των αριθμών.
Βλέπουμε όμως ότι στην Ολλανδία οι πολιτικοί των αστικών, ας πούμε, κομμάτων χρησιμοποιούν εθνικιστική ρητορική για να προσελκύσουν ψηφοφόρους, αλλά και ότι υπάρχει το αντίπαλο δέος ενός κόμματος εθνικιστικού που διεκδικεί με αξιώσεις την εξουσία, εδώ στην χώρα μας όμως τι γίνεται; Δυστυχώς οι πολιτικοί μας συναγωνίζονται ο ένας τον άλλον σε δηλώσεις υποτέλειας σε όλους, όχι μόνον στους Τούρκους, και δεν υπάρχει η «απειλή» του αντίπαλου δέους, η προοπτική δηλαδή ενός κόμματος με εθνικές θέσεις που θα διεκδικήσει την εξουσία.
