Σε μουσουλμανικό «σχολείο» στη Νιγηρία, οι μαθητές κακοποιούνταν, ξυλοκοπούνταν, βιάζονταν και έμεναν δεμένοι με αλυσίδες για να… «γίνουν άνθρωποι».
Ένα ψηλό τείχος περικλείει το ροζ κτήριο και στη κορυφή του συρματόπλεγμα εμποδίζει όσους θέλουν να διαφύγουν. Θυμίζει κάποια φυλακή, όμως η επιγραφή στην είσοδο γράφει: «Κέντρο Αχμάντ μπιν Χάμπαλ για την Ισλαμική Διδασκαλία». Στο εσωτερικό του όμως άλλα πράγματα συμβαίνουν.
Πριν λίγες ημέρες η αστυνομία της Νιγηρίας εισέβαλε στο συγκεκριμένο μουσουλμανικό «σχολείο» στην βόρεια επαρχία της Καντούνα. Εκεί, δεν βρήκε θρανία και μαθητές που διάβαζαν, αλλά αγόρια αλυσοδεμένα και κακοποιημένα. Κάποια από αυτά είχαν πέσει και θύματα βιασμού. Σκοπός αυτής της «παιδαγωγικής» μεθόδου ήταν η «αναμόρφωση» και η υπακοή, αλλά και η εκμάθηση της διδασκαλίας του Κορανίου.
Ένας από τους επιζώντες του «σχολείου βασανιστηρίων» περιέγραψε στο BBC την κατάσταση που επικρατούσε: «Αν προσεύχεσαι θα σε δείρουν. Αν μελετάς πάλι θα σε δείρουν, ήταν σαν στην κόλαση».
Οι αστυνομικοί βρήκαν μέσα στις εγκαταστάσεις του «σχολείου» σχεδόν 500 αγόρια και άντρες με τους περισσότερους να είναι δεμένοι με αλυσίδες σαν σκλάβοι. Ο πιο μικρός «μαθητής» ήταν μόλις πέντε ετών, ενώ ανάμεσά τους υπήρχαν και ενήλικες καθώς το σχολείο εκτελούσε και χρέη… αναμορφωτηρίου. Πολλές οικογένειες που έβλεπαν τους νεαρούς γιους τους να παίρνουν τον κακό δρόμο, τους έστελναν στο κέντρο νομίζοντας ότι θα πάρουν ξανά τον δρόμο του Θεού. Όμως, δεν είχαν ιδέα τι συνέβαινε εκεί.
Σύμφωνα με τον Αΐσα Ιμπραήμ τον οποίον τον έστειλε εκεί η οικογένειά του για να διορθώσει την συμπεριφορά του είχε προσπαθήσει να δραπετεύσει αλλά τον έπιασαν και τον τιμώρησαν. Τον έδεσαν με αλυσίδες από μια γεννήτρια, ενώ τον υπέβαλαν και στο βασανιστήριο της «ταρκίλα»: τον κρέμασαν από τα χέρια του από ένα ταβάνι και τον άφησαν εκεί για ώρες.
«Έχω πάρα πολλές πληγές. Τα περισσότερα σημεία του κορμιού μου είναι τραυματισμένα. Ακόμα και όταν κοιμάσαι χρησιμοποιούν ένα μπαστούνι για να σε ξυπνήσουν», είπε και αποκάλυψε ότι όλοι όσοι βρίσκονταν στο κέντρο λιμοκτονούσαν καθώς τους έδιναν μόνο λίγο ρύζι την ημέρα.
Το συγκεκριμένο κέντρο δεν είναι το μοναδικό που λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Έχουν υπάρξει πολλές φορές στο παρελθόν καταγγελίες κακοποίησης σε ισλαμικά σχολεία στην βόρεια Νιγηρία. Στα περισσότερα μάλιστα χρησιμοποιούν τους μαθητές τους και ως ζητιάνους στους δρόμους ή ως εργάτες σε σκληρές δουλειές με τα κέρδη φυσικά να πηγαίνουν στο «σχολείο».
Αλήθεια όλοι αυτοί που εδώ υποκριτικά φωνάζουν το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία», αλλά υποστηρίζουν τον πολυπολιτισμό τι έχουν να πουν;
