Η ανάγκη εκτόνωσης της έκρυθμης κατάσταση που επικρατεί στην Τουρκία τους τελευταίους μήνες, μετά τα απανωτά τρομοκρατικά χτυπήματα, οδήγησε τον επίδοξο σουλτάνο και τον υποτελή του Ακιντζί στην συμμετοχή σε συζητήσεις με σκοπό την επίλυση του Κυπριακού. Στις συζητήσεις αυτές σύρθηκε κι η ελληνική πλευρά, ελλαδική και κυπριακή, με την δεύτερη ειδικά να επιδεικνύει αξιοσημείωτο ζήλο στην προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας για την επανένωση του Νησιού.
Δυστυχώς, όμως, μια τέτοια συμφωνία θα αποτελεί ολέθριο σφάλμα και θα ισούται με προδοσία. Η παραχώρηση σπιθαμής κυπριακού εδάφους στον Τούρκο θα είναι η διπλωματική αναγνώριση της στρατιωτικής ήττας του καλοκαιριού του ΄74, μιας ήττας που η ελληνική ψυχή ποτέ δεν αποδέχθηκε. Θα είναι, επίσης, το θεμέλιο πάνω στο οποίο ο Ερντογάν θα οικοδομήσει το οθωμανικό κράτος του και θα εξουσιάζει αυταρχικά το σύνολο των εθνοτήτων που κατοικούν σε αυτό. Με άλλα λόγια, η συμφωνία συνιστά συγκατάβαση στα σχέδια του επικεφαλή των δουλεμπόρων που γέμισαν τα νησιά με λαθρομετανάστες, του συνομιλητή του ISIS και του ηθικού αυτουργού των καθημερινών εναέριων παραβιάσεων στο Αιγαίο.
Κυρίως, όμως, με την αναγνώριση τουρκικών δικαιωμάτων στην Μεγαλόνησο η ελληνική πολιτική ηγεσία προδίδει όλους εκείνους που θυσιάστηκαν για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Προδίδει τον Κίμωνα, τον γιό του Μαραθωνομάχου Μιλτιάδη και ηγέτη της αρχαίας Αθηναϊκής Δεξιάς, ο οποίος έπεσε έξω από τα τείχη της αρχαίας Λάρνακας. Προδίδει τον θρυλικό αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, ο οποίος το 965 μ.Χ. με τους κατάφρακτους πεζοναύτες του συνέτριψε τους Άραβες κι επανέφερε την Κύπρο στην Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης. Προδίδει τον ευπατρίδη Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό, ο οποίος το 1821 πλήρωσε με την ζωή του τον πόθο για εξάπλωση της επανάστασης στην Μεγαλόνησο. Προδίδει τον Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα, τον Διγενή του Ελληνισμού, που πέρασε όλη του την ζωή σε κρησφύγετα για να λάβει σάρκα κι οστά η πολυπόθητη Ένωση. Προδίδει τους εννιά απαγχονισθέντες αγωνιστές της Ε.Ο.Κ.Α., οι ψυχές των οποίων ακόμη ζητούν δικαίωση. Προδίδει τον Γρηγόρη Αυξεντίου, που δεν επέτρεψε στους Άγγλους να τον βγάλουν απ’ το κρησφύγετό του, παρά μόνο αποτεφρωμένο. Προδίδει τους λοκατζήδες που το ’74 υπερασπίστηκαν με αυτοθυσία το φλεγόμενο αεροδρόμιο της Λευκωσίας αποτρέποντας την περαιτέρω διείσδυση του Αττίλα στο Νησί.
Για όλους αυτούς και για χιλιάδες άλλους η Ελλάς οφείλει να παγώσει οποιαδήποτε συνομιλία και να μεταθέσει την διευθέτηση του Κυπριακού μόνο για όταν τα δεδομένα θα έχουν μεταβληθεί και θα μπορεί ανεμπόδιστη να επιβάλει την βούλησή της που δεν πρέπει να είναι άλλη απ’ την Ένωση. Μόνο έτσι τα δακρύβρεχτα Φυλακισμένα Μνήματα, η Χερσόνησος της Καρπασίας που αγιάστηκε απ’ το πέρασμα του Αποστόλου Ανδρέα, η πανάρχαια Σαλαμίνα και τόσες άλλες πλήρεις ιστορικών αναμνήσεων περιοχές, θα περάσουν εκεί που ρεαλιστικά και δικαιωματικά ανήκουν: στην μάνα Ελλάδα!
Γιάννης Παπαθανασίου
