Σοκ προκαλούν τα επίσημα στοιχεία για την παιδική φτώχεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της λίστας για το 2024, με 33,6% των παιδιών κάτω των 16 ετών να ζουν σε συνθήκες υλικής στέρησης. Το ποσοστό αυτό είναι υπερδιπλάσιο του ευρωπαϊκού μέσου όρου, τοποθετώντας τη χώρα μας σε θέση κοινωνικά και ηθικά αδιανόητη για κράτος-μέλος της Ε.Ε.
Η υλική στέρηση ορίζεται ως η αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών όπως κατάλληλη θέρμανση, επαρκής διατροφή, ικανοποιητική στέγαση και πρόσβαση σε βασικά είδη για την ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών. Στην Ελλάδα του 2024, σχεδόν ένα στα τρία παιδιά μεγαλώνει χωρίς αυτά τα στοιχειώδη.
Στη δεύτερη και τρίτη θέση, επίσης με υψηλά ποσοστά, βρίσκονται η Ρουμανία (31,8%) και η Βουλγαρία (29,8%), ενώ σημαντικά χαμηλότερα είναι τα αντίστοιχα ποσοστά στην Ισπανία (20,3%) και την Ουγγαρία (18,4%). Στον αντίποδα, τα χαμηλότερα ποσοστά παιδικής φτώχειας καταγράφονται στην Κροατία (2,7%), τη Σλοβενία (3,8%) και τη Σουηδία (5,6%), χώρες που αποδεικνύουν ότι η κοινωνική προστασία είναι εφικτός στόχος, όταν υπάρχει πολιτική βούληση.
Η εικόνα αυτή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη ρητορική της «οικονομικής ανάκαμψης» που προβάλλει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Παρά τους δείκτες ανάπτυξης και τα πλεονάσματα, η πραγματικότητα για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες είναι σκληρή: αδυναμία κάλυψης καθημερινών αναγκών, μείωση του βιοτικού επιπέδου και ένα κοινωνικό κράτος που φαίνεται να έχει αποσυρθεί.
Το στοιχείο αυτό επαναφέρει με ένταση το ερώτημα για το ποιες κοινωνικές προτεραιότητες εξυπηρετεί η σημερινή οικονομική πολιτική και αν, εν τέλει, τα παιδιά αυτής της χώρας έχουν θέση στο «ευρωπαϊκό μέλλον» που επαγγέλλονται οι κυβερνώντες.
