Όσοι απεμπολήσουν την εθνική τους γλώσσα αυτομάτως θα χαθεί και η εθνική τους ταυτότητα. Η γλώσσα είναι το γνώρισμα της εθνοφυλετικής υπόστασης κάθε λαού. Το μέγεθος του πολιτισμού προσμετράτε με την γλωσσική μόρφωση αυτού. Ουδείς είναι υποχρεωμένος να ομιλεί και να γράφει σε ορισμένη μορφή γλώσσης. Παλιότερα το γλωσσικό μάθημα εις την κατωτέρα αλλά και την μέση εκπαίδευση των μαθητών, κατείχε την πρώτη θέση μεταξύ των μαθημάτων και η σωστή εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσης ήτο κοινωνική απαίτησης.
Στην περίοδο της λεγομένης Μεταπολιτεύσεως μεταξύ όλων των άλλων κακών που συνέβησαν έγινε και η γλωσσική μεταρρύθμισης. Γύρο από το θέμα υπήρξε μεγάλος θόρυβος και έγινε πολύς λόγος, αλλά τελικά με τους νόμους που ψηφίστηκαν καθιερώθηκε στην δημοτική και μέση εκπαίδευση, η νέα γλώσσα η οποία κατασκευάστηκε από μία μικρή ομάδα ατόμων.
Η μονομερής λύση που δόθηκε στο γλωσσικό και με τον αυθαίρετο τρόπο που πραγματοποιήθηκε, η χρήση της γλώσσης δημιούργησε χάσμα μεταξύ των γλωσσαμυντόρων και ουδόλως εξυπηρέτησε την Ελληνική παιδεία. Είναι λάθος να λέμε από το ένα μέρος ότι για την καθιέρωση της καθαρευούσης ευθύνεται η άκρα δεξιά και από το άλλο ότι η καθιέρωσης της δημοτικής είναι η γλώσσα των αγράμματων, των αναρχικών και των αριστερών, αν και τη δημοτική γλώσσα μεταπολιτευτικά την καθιέρωσε η δεξιά.
Αυτού του είδους όμως οι απλουστεύσεις εκτός του ότι είναι ανόητες και κακόβουλες, πλήττουν την εθνική μας ταυτότητα. Η Ελληνική γλώσσα ασπάζεται και τις δύο αυτές γλωσσικές μορφές διότι τις θεωρεί ως ενιαία και είναι απλές, κατανοητές και γνήσια ελληνικές. Η γλώσσα είναι το ασύγκριτο όργανο της ομιλίας του ανθρώπου. Το προνόμιο αυτό που απέκτησε ο άνθρωπος δύναται να εκφράζει τα συναισθήματα και να μεταδίδει τις σκέψεις του στους συνανθρώπους του.
Η γλώσσα διακρίνεται εις την ομιλούμενη (προφορικός λόγος) μέσω της οποίας ο άνθρωπος εκφράζει τα διανοήματα του και γραφόμενη (γραπτός λόγος) όπου μέσω των γραμμάτων εκφράζει τα διανοήματα του τα οποία παραμένουν εις το διηνεκές.
Στην αρχή της ιστορίας της ανθρωπότητος η γλώσσα ήταν πολύ περιορισμένη. Με την πάροδο των ετών η ανθρώπινη γλώσσα εξελιχθεί σε πολλές χωριστές γλώσσες. Η διασπορά των ανθρώπων σε ομάδες, σε τόπους μακρινούς και η δημιουργία εθνοτήτων, ήτο η αιτία αναπτύξεως πολλών γλωσσών. Επίσης αργότερα η μετανάστευση των ανθρώπων σε άλλους κατοικημένους τόπους, ευρισκόμενοι στο νέο περιβάλλον, οι νέες εντυπώσεις, οι νέες συνθήκες ζωής αλλά κυρίως η ανάμιξη των λαών δημιούργησαν νέους γλωσσικούς συνδυασμούς.
Στην εποχή μας οι γλώσσες οι οποίες μιλούνται ανέρχονται σε εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες. Όσες από αυτές ακόμη και σήμερα μιλούνται μεταβάλλονται εύκολα, αντιθέτως όσες από αυτές γράφονται μεταβάλλονται με πολύ αργούς ρυθμούς. Αιτία αυτής της μεταβολής είναι η αλλαγή τρόπου ζωής, οι νέες εφευρέσεις και ότι άλλο μπορεί να επιδράσει την καθημερινή ζωή του ανθρώπου.
Κάθε γλώσσα έχει την δική της γραμματική και συντακτική δομή, αλλά επίσης λέξεις και νοήματα που δεν υπάρχουν σε άλλες γλώσσες και οι οποίες αναγκάζονται να δανειστούν λέξεις από άλλες. Οι περισσότερες γλώσσες έχουν δανειστεί λεκτικούς όρους από την Ελληνική γλώσσα. Γενικό συμπέρασμα είναι ότι το χάρισμα του λόγου σε μεγάλο βαθμό συντελεί στην πρόοδο και την εξέλιξη του πολιτισμού των ανθρώπων.
Αλλά περί γλώσσης θα συνεχίσουμε…
Νίκος Παπαγεωργίου
