Μετά την αποπομπή του Νίκου παπαδόπουλοπυ από την ΝΙΚΗ ήρθε σαν προστεθεί στα προβλήματα στο εσωτερικό του κόμματος και μία παραίτηση υποψηφίου Ευρωβουλευτή. Ο Γιώργος Ανθρακεύς «κατήγγειλε ότο στο εσωτερικό του κόμματος κυριάρχησε η αναξιοκρατία και η δίωξή του Νίκου Παπαδόπουλου αποκάλυψε τη γύμνια της ηγεσίας του κόμματος.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Φίλες και φίλοι,
Αισθάνομαι την ανάγκη να σας απευθυνθώ με ειλικρίνεια και σεβασμό, ύστερα από όσα βίωσα εντός του κόμματος της ΝΙΚΗΣ. Ήμουν υποψήφιος στις ευρωεκλογές, όπου 12.276 συμπολίτες με τίμησαν με την ψήφο τους – τους ευχαριστώ από καρδιάς. Όμως η πορεία προς τη νίκη παρεμποδίστηκε όχι από την αντίπαλη πλευρά, αλλά από εσωτερικές παθογένειες.
Από την αρχή, διαπίστωσα άνιση μεταχείριση μεταξύ των υποψηφίων. Στα επίσημα μέσα του κινήματος προβλήθηκαν δυσανάλογα συγκεκριμένοι υποψήφιοι, ενώ άλλοι –ανάμεσά τους κι εγώ– μας ειχαι ουσιαστικά περιορίσει από την επικοινωνία. Αυτό δεν είναι ενότητα· είναι φίμωση.
Στο εσωτερικό της ΝΙΚΗΣ κυριάρχησε η αναξιοκρατία. Άτομα με περιορισμένες ικανότητες κατέλαβαν θέσεις ευθύνης. Είναι οι ίδιοι που αντί να προσφέρουν έργο, ξοδεύουν τον χρόνο τους σε σχόλια και παρασκηνιακές επιθέσεις, πιθανώς γιατί αυτή είναι η “εργασία” τους. Προσωπική μου άποψη.
Όμως το ποτήρι ξεχείλισε με την υπόθεση του βουλευτή Β’ Θεσσαλονίκης, Νίκου Παπαδόπουλου. Ο Νίκος στάθηκε τίμιος και ανιδιοτελής. Προεκλογικά μου άνοιξε το γραφείο του για να κάνω συνέντευξη, όπως έκανε με όλους τους υποψηφίους ίσοι μεταχείριση. Χωρίς αποκλεισμούς. Είναι ένας αυθόρμητος, ευθύς και έντιμος άνθρωπος.
Η δίωξή του –διότι περί διώξεως πρόκειται και από την ΝΔ και από το Νίκη– αποκάλυψε τη γύμνια της ηγεσίας του κόμματος. Κλήθηκε τάχα σε “απολογία”, ενώ ήδη του είχε ζητηθεί η έδρα! Ποια δημοκρατική διαδικασία; Ποιο θεσμικό όργανο αποφασίζει έτσι; Το Βουλευτήριο, που είχε παρουσιαστεί ως ανιδιοτελές σώμα, αποδείχθηκε εργαλείο αποκλεισμών με τιμωρίες που από ότι ενημερώθηκα την τιμωρία του για τον αποκλεισμό του από τα κοινωνικά δίκτυα της Νίκης δεν του την ανακοίνωσαν αλλά την εκτέλεσαν στα κρυφά, πραγματικά ντροπή αλλά το βουλευτήριο δούλεψε και για τακτοποίησης ημετέρων. Τελικά, έγινε Βολευτήριο.
Στηρίζω τον Νίκο Παπαδόπουλο. Γιατί εκπροσωπεί το ήθος που θα έπρεπε να έχει το κίνημα. Εκφράζει με πράξεις την πίστη, την πατριωτική συνείδηση, την ελευθερία του λόγου. Καταδικάστηκε από το ίδιο το κίνημα, επειδή τόλμησε να δράσει με θάρρος και πίστη σε αξίες που εμείς οι ίδιοι διακηρύξαμε. Και επειδή δεν ήταν αρεστός στους μηχανισμούς ( κατά την άποψη μου ούτε εντός ούτε εκτός του κόμματος ), έγινε στόχος.
Βλέπουμε έναν βουλευτή να διώκεται για αυτό που έκανε στην Πινακοθήκη, όταν η ηγεσία αντί να τον υπερασπιστεί, είναι η πρώτη που τον καταδικάζει. Την ώρα που το καταστατικό παραβιάζεται ( στην διαγραφή του Παπαδόπουλου ), που οι υποσχέσεις για άμισθα στελέχη διαψεύδονται από τους ίδιους που παίρνουν μισθούς από το κόμμα η από το δημόσιο, κάποιοι τολμούν να μιλούν για «πειθαρχικά».
Αγαπητοί φίλοι, η ΝΙΚΗ δεν φτιάχτηκε για να καταστεί άλλο ένα γρανάζι του παλιού συστήματος. Δεν γεννήθηκε για να κυριαρχηθεί από μηχανισμούς, αλλά για να υπηρετήσει αξίες και ιδανικά. Όταν όμως καταπατώνται αυτές οι αξίες, η σιωπή είναι συνενοχή.
Μπήκα στη νίκη γιατί πίστεψα ότι ήταν κάτι διαφορετικό. Είδα, όμως, με θλίψη ότι πολλές ελπίδες διαψεύστηκαν. Δεν μπορώ να σιωπήσω. Όχι για προσωπικό όφελος – άλλωστε εγώ δεν τακτοποιήθηκα σε καμία θέση. Αλλά γιατί σέβομαι τους Έλληνες που μας στήριξαν. Που μας ψήφισαν.
Η στήριξή μου στον Νίκο Παπαδόπουλο είναι πολιτική αλλά και ανθρώπινη. Οφείλουμε να σταθούμε δίπλα σε όσους τολμούν να πουν την αλήθεια.
Ας το τολμήσουμε να είμαστε με την αλήθεια, πριν είναι αργά.
Με εκτίμηση,
Γιώργος Ανθρακεύς
Διδάκτωρ Ευρωπαϊκού Δικαίου
Ειδικός στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο της Θάλασσας
