Ένα πολιτικό αξίωμα λέγει «Ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν». Όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Edmund Burke (Ιρλανδός πολιτικός ηγέτης και εξέχων ρήτορας, συγγραφέας, θεωρητικός της πολιτικής επιστήμης και φιλόσοφος, 1729-1797), «το παράδειγμα είναι το σχολείο της ανθρωπότητας. Με τίποτε άλλο δεν μαθαίνουν οι άνθρωποι». Στη χώρα μας αποτυγχάνουμε σε πολλά επειδή ακριβώς δεν δίνουν το καλό παράδειγμα αυτοί που θα έπρεπε («δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις»), και ειδικά οι εκάστοτε ηγέτες μας. Βέβαια, να μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο λαός είναι αυτός που επιλέγει τους πολιτικούς του άρχοντες.
Αλλά για να αφήσουμε τα φιλοσοφικά και να επανέλθουμε. Έπρεπε να περάσουν λίγες ημέρες για να συνέλθουμε από την φάπα… που μας έριξε ο Μητσοτάκης. Πρέπει να παραδεχτώ ότι και εγώ ήμουν μεταξύ αυτών που πίστευαν ότι ο λαός θα τιμωρούσε την κυβέρνηση των αρίστων και ιδιαιτέρως τον Μητσοτάκη για όλα όσα συνέβησαν κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης τους την τετραετία που μας πέρασε.
Φυσικά δεν θα απαριθμήσουμε όλα όσα συνέβησαν σε αυτό το διάστημα των τεσσάρων ετών από μία ανάλγητη και εθνομηδενιστική κυβέρνηση, που το μόνο που πραγματικά έπραξε με μεγάλη επιτυχία ήταν να μπουκώσει με τεράστια ποσά όλους εκείνους, που την υμνούσαν ημέρα και νύχτα από όλα τα μέσα που διαθέτουν. Τα γαλάζια τρωκτικά και τα ύποπτα οικονομικά συμφέροντα έστησαν πάρτι την τελευταία τετραετία και τα δις έρρεαν ποτάμια στις τσέπες τους.
Το επιτελικό κράτος και ο ίδιος ο Μητσοτάκης να μας δουλεύουν συνεχώς για επενδύσεις που ουδέποτε ήλθαν. Το δημόσιο χρέος να έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη και ο λαός να ζει την ευτυχία του. Και φυσικά ουδείς να αναφέρει από τους οικονομικούς φωστήρες της κυβέρνησης των αρίστων ότι το χρέος είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό του 2009. Τότε ήταν που χρεωκόπησε η χώρα και αναγκαστήκαμε να μπούμε στα επάρατα μνημόνια με τις περικοπές των εισοδημάτων, την φτώχεια, την εξαθλίωση που μετέβαλαν το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών σε κινούμενα ζόμπι.
Τώρα λοιπόν ξεκινά το δεύτερο μέρος των εκλογών αλλά ουδείς αναφέρεται σε αυτά που προαναφέραμε αλλά και σε όσα διεμήνυσαν οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών για τερματισμό των κάθε είδους παροχών και για νέα λιτότητα. Ποιος γνωρίζει άραγε τι έρχεται; Και ο λαός που απόλαυσε τα αγαθά της προηγούμενης τετραετίας φρόντισε να δώσει στον Μητσοτάκη και τους αποτυχημένους αρίστους του μία πρωτοφανή πλειοψηφία. Και ξεκίνησαν οι αλαζονικές δηλώσεις περί ποσοστών που θα τους επιτρέψει να αλλάξουν το σύνταγμα ώστε να περιθωριοποιήσουν εντελώς τους εθνικιστές και πατριώτες συνταγματικώ δικαίω πλέον.
Επίσης συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 16 για να επιτραπεί ο διακαής πόθος του Μητσοτάκη η ίδρυση των ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Έτσι θα μπορέσουν να περιορίσουν τα έξοδα για τα παιδιά τους, που σπουδάζουν σε ξένα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Ακόμη θα έχουν την δυνατότητα να κάνουν αλλαγές, όπως η κατάργηση του ΑΣΕΠ προκειμένου να προβαίνουν σε ασύστολους διορισμούς στο δημόσιο και να δημιουργούν κομματικούς στρατούς, κλπ, κλπ, κλπ.
Μπορεί ο λαός να έδωσε στον Κούλη προσωρινή άφεση αμαρτιών αλλά μη νομίζει ότι ξεχάστηκαν τα αμαρτήματα του ιδίου και των υπουργών του. Οι υποκλοπές κατά συνεργατών και αντιπάλων του, βοά η Ευρώπη. Οι ευθύνες για την διάλυση του ΕΣΥ προκειμένου όσοι έχουν κάποια οικονομική ευχέρεια να στραφούν στην ιδιωτική υγεία οι δε υπόλοιποι γέα πυρι μιχθήτω. Και φυσικά εξακολουθούν να είναι παρούσες η ακρίβεια, οι απευθείας αναθέσεις, η αντιλαϊκή πολιτική.
Τώρα λοιπόν ο πολιτικός εχθρός μας είναι μία πανίσχυρη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Άραγε από τους επικεφαλής των πατριωτικών κομμάτων και αποκομμάτων θα γίνει κατανοητό; Εάν αναλωθούν σε ένα πόλεμο αλληλοεξόντωσης τότε θα προσφέρουν άριστες υπηρεσίες στον Μητσοτάκη. Μόνο η συνένωση όλων των πατριωτών σαν μία γροθιά θα μπορέσει να επιφέρει πλήγματα στο πολιτικό κατεστημένο του δικομματισμού. Η ισχύς εν τη ενώσει λοιπόν εάν θέλουμε οι Έλληνες πατριώτες να δούμε άσπρη μέρα. Δύσκολο μεν άλλα όχι αδύνατον.
Νίκος Παπαγεωργίου
