Στη μνήμη των ηρωικών πεσόντων της Χωροφυλακής, Αστ.Πόλεων& Εν. Δυνάμεων.
Στις αρχές Δεκεμβρίου του 1944, σχεδόν δύο μήνες μετά από την απομάκρυνση των γερμανικών δυνάμεων Κατοχής, η πατρίδα μας έζησε μια μεγάλη τραγωδία. Αιτία της τραγωδίας ήταν η αδιαλλαξία της ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. (Ε.Α.Μ.-ΕΛΑΣ) και η εμμονή για κατάληψη της εξουσίας. Εκείνο το Δεκέμβριο του ’44, το Κ.Κ.Ε. εξαπέλυσε ένα στασιαστικό κίνημα, εναντίον της Νόμιμης Κυβερνήσεως με Πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου που ως στόχο είχε την εγκαθίδρυση ολοκληρωτικού κομμουνιστικού καθεστώτος.
Από τότε πέρασαν 74 χρόνια. Ωστόσο η μνήμη των Ελλήνων δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνες φοβερές εικόνες των θηρίων του Κ.Κ.Ε., που έκοβαν λαιμούς με κονσερβοκούτια, που έβγαζαν μάτια Ελλήνων και γέμιζαν με αυτά τενεκέδες. Που ξεκοίλιαζαν, που γέμιζαν πηγάδια και βάραθρα με σώματα αθώων. Αυτό ήταν το φριχτό πρόσωπο της «λαοκρατίας» του Ε.Α.Μ..
Το αίμα των αθώων που βρήκαν πρόωρο τέλος είναι αυτό που θα θυμίζει πάντα το αποτρόπαιο έγκλημα των κινηματιών του Ε.Α.Μ. Από εκεί ονομάστηκε ο Δεκέμβρης’ του 1944, ”κόκκινος” ματωμένος του Κ.Κ.Ε. Να σημειωθεί ότι κάποιοι αναρχικοί, πήγαν να μας τον θυμίσουν, ευτυχώς χωρίς επιτυχία, με τον καταστροφικό Δεκέμβριο του 2008. Χάριν της Ιστορικής αλήθειας πρέπει να επισημανθούν τα παρακάτω ανοσιουργήματα των κομμουνιστών:
Μεταξύ του Κ.Κ.Ε. και των Βουλγάρων υπογράφηκαν σύμφωνα ”συναδέλφωσης”, όπου ο μεν βουλγάρικος στρατός κατοχής, παρέδωσε στον «κόκκινο βουλγάρικο στρατό», τη Θράκη και τη Μακεδονία του Αιγαίου. Τα δε στίφη του Ε.Λ.Α.Σ. ή εξόντωναν τον άμαχο πληθυσμό ή ανατίναζαν στον αέρα ό,τι ελληνικό σεβάσθηκαν ακόμη και οι Κατακτητές.
Με τη συμφωνία συνεργασίας Γερμανών και Βουλγάρων τα γερμανικά στρατεύματα υποχωρούσαν προς το Βορρά υπό την προστασία το Ε.Α.Μ. (Κ.Κ.Ε.), ενώ οι άνδρες του Ε.Λ.Α.Σ. με κόκκινα μαντήλια στο λαιμό και το σοβιετικό έμβλημα στο μπράτσο κατέρχονταν προς το Νότο, για την Αθήνα, φωνάζοντας το σύνθημα «και την εξουσίαν, την εξουσίαν»!
Τον Δεκέμβριο του 1944, ο Ε.Λ.Α.Σ. περικύκλωσε την Πρωτεύουσα. Όταν δόθηκε η αφορμή στο συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου, με όπλα, όλμους και πολυβόλα εξαπέλυσε την επίθεσή του για την άλωση των Αθηνών και κατ’ επέκταση της Ελλάδος. Το κίνημα εξελίχθηκε σε μια άνευ προηγουμένου επίθεση του μπολσεβικισμού, εναντίον των Εθνικών Δυνάμεων, δηλαδή της Αστυνομίας Πόλεων, του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, της 3ης Ελληνικής Ορεινής Ταξιαρχίας («Ταξιαρχία Ρίμινι»), της εθνικής οργανώσεως «Χ» του Γ. Γρίβα στο Θησείο αλλά και των αγγλικών συμμαχικών δυνάμεων.
Όμως φοβερός ήταν και ο απολογισμός, όμως φοβερότερος ο σαδισμός με τον οποίο εγκληματούσαν οι άνδρες του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ. Και ιδού ο απολογισμός σε αριθμούς:
Νεκροί: 15.685 σε Πειραιά και Αθήνα.
Όμηροι: Ως τις 5 Ιανουαρίου του 1945, οι δυνάμεις του Ε.Λ.Α.Σ. είχαν συλλάβει 30.000 ”αντιφρονούντες” πολίτες. Η διαβόητη «Οργάνωσης Περιφρούρησης Λαϊκού Αγώνα» (Ο.Π.Λ.Α.), πραγματοποιεί μαζικές εκτελέσεις χιλιάδων ”αντιφρονούντων” πολιτών, που φθάνουν τις 10.000 αθώες ψυχές. Στα διυλιστήρια της Ούλεν στο Γαλάτσι πάνω από 300 όμηροι βρίσκουν φριχτό θάνατο.
Υλικές Ζημιές: Οικοδομές και εργοστάσια, μέγαρα και βιομηχανίες των Αθηνών και του Πειραιώς μετεβλήθησαν σε ερείπια.
Εθνικές διεκδικήσεις: Απωλέσθη εξαιτίας του κινήματος του Κ.Κ.Ε. η διεκδίκηση των ελληνικών εδαφών της Βορείου Ηπείρου.
Από θαύμα δεν ανατινάχθηκε και η Ακρόπολη με τον Παρθενώνα, παρόλο που είχε εκδοθεί σχετική διαταγή. Αυτό οφείλεται στον καπετάν Κοσμά του Ε.Λ.Α.Σ., που δεν εκτέλεσε τη διαταγή γιατί όπως είπε «την τελευταία στιγμή ξύπνησε μέσα μου η ελληνική φλέβα».
Για την ηρωική νίκη των εθνικών δυνάμεων τεράστια ήταν η συμβολή, της αντίσταση του Συντάγματος Χωροφυλακής Μακρυγιάννη υπό την Ηγεσία του Συνταγματάρχη Γεωργίου Σαμουήλ. Οι Χωροφύλακες του, αναχαίτισαν με επιτυχία τις επιθέσεις των ΕΛΑΣιτών. Ωστόσο υπέρ πατρίδος πέφτουν Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Οπλίτες. Συνολικά είναι 162 οι νεκροί υπερασπιστές στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη, που έπεσαν για τα Ιερά και τα Όσια της πατρίδος μας. Δεκάδες είναι επίσης και οι άνδρες της Αστυνομίας Πόλεων που πέφτουν όπως συνέβη με άπαντες στο Β’ Αστυνομικό Τμήμα Αθηνών.
Η δράση και η θυσία της τότε θρυλικής Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής, της Α.Πόλεων καθώς και του Ελληνικού Στρατού (3η Ε.Ο.Τ.) σταμάτησαν τα σχέδια του Κ.Κ.Ε. για κατάληψη της εξουσίας. Αν έπεφτε το Σύνταγμα Μακρυγιάννη άλλη θα ήταν η ιστορία της χώρας μας, με ολέθριες συνέπειες.
Η τότε Πολιτεία τίμησε τη θυσία τους. Ο Γεω. Παπανδρέου στην Ημερήσια Διαταγή της 24ης Δεκεμβρίου 1944, τόνιζε τα εξής: «Η μεγάλη δοκιμασία της αντεθνικής και αντιλαϊκής στάσεως των εγκληματικών της άκρας αριστεράς στοιχείων, έδωκε και πάλιν την ευκαιρίαν εις το Σώμα της Χωροφυλακής να προσφέρη με αφοσίωσιν προς την πατρίδα και πλήρη αυτοθυσίαν νέας μεγάλας υπηρεσίας δια την αποκατάστασιν της ελευθερίας και του νόμου. Εκφράζω δια τούτο προς το Σώμα της Χωροφυλακής την πλήρη ευαρέσκειαν της Κυβερνήσεως. Αθήναι 24η Δεκεμβρίου 1944». Ο Δήμαρχος Αθηναίων, Κων. Κοτζιάς, στις 9 Δεκεμβρίου 1951, με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου απένειμε στο Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη «ΤΟ ΑΡΓΥΡΟΥΝ ΜΕΤΑΛΛΙΟΝ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ».
Οι ηρωικοί πεσόντες έδωσαν τη ζωή τους φυλάσσοντας Θερμοπύλες. Ως ελάχιστο δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης θα είναι η παρουσία όλων των καλών Ελλήνων στο Ιερό Μνημόσυνο της 2Ας Δεκεμβρίου 2018, στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Σύνταγμα Μακρυγιάννη. Η μνήμη των πεσόντων Ηρώων να είναι αιωνία και ο Θεός να τους αναπαύει μαζί με όλους τους εθνομάρτυρες της πατρίδος μας. Θα έχουν πάντοτε την ευγνωμοσύνη ολοκλήρου του Ελληνικού Έθνους.
Δια το Διοικητικόν Συμβούλιον
της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ
Διονύσιος Βουλγαρόπουλος
Πρόεδρος «Β.Ε.»-Δημοσιογράφος
