
Μια εξελιγμένη μορφή του ηχητικού κέρατος εμφανίσθη κατά την διάρκεια των εκστρατειών του Μεγάλου Αλεξάνδρου (περιγραφές Αρριανού). Ο ακουστικός τηλέγραφος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις εκστρατείες του βασιλιά της Μακεδονίας, Μεγάλου Αλεξάνδρου για την επικοινωνία του στρατού του.
Η ανάρτηση του κυκλικού ηχητικού κέρατος, επέτρεπε εύκολα την περιστροφική κίνησή του προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτό ήταν κατασκευασμένο από κόκκαλο ζώων και ήταν βασισμένο στην ηχώ και στην αντήχηση που πολλαπλασίαζε τον ήχο και μπορούσε να ακουστεί 3-5 χιλιόμετρα και μπορούσε να αλλάξει εύκολα κατεύθυνση περιστρεφόμενο.
Ο ακουστικός τηλέγραφος του Αλεξάνδρου αποτελούνταν από ένα τρίποδο ύψους περίπου τεσσάρων μέτρων, ενωμένο στην κορυφή, από την οποία ξεκινούσε ένα σχοινί που κρατούσε ένα στρογγυλό ηχητικό κέρας μεγάλου μεγέθους. Η ανάρτηση ήταν τέτοια που επέτρεπε την κυκλική περιστροφή του κέρατος ώστε το σήμα να πηγαίνει προς όλες τις κατευθύνσεις για την ευχερή περιστροφή της και μετάδοση του σήματος προς κάθε κατεύθυνση.
Χρησιμοποιήθηκε από το στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην περίφημη εκστρατεία του και είχε εμβέλεια δράσης έως τέσσερα χιλιόμετρα.
Πιθανότατα να λειτουργούσε και αντίστροφα ως εντοπιστής ήχων οπότε πρόκειται και για το πρώτο ακουστικό ραντάρ της ιστορίας. στην ουσία επρόκειτο για ένα μέσο ενισχύσεως και κατευθύνσεως του φωνητικού κύματος, ένα σύστημα τηλεφωνίας με μεγάλη χρησιμότητα σε στρατηγικούς σκοπούς.