γράφει ο Γιώργος Μάστορας
Ορισμένοι ιστορικοί και συγγραφείς έχουν επισημάνει ότι πολλές σκηνές του μύθου της σφαγής του δράκου από τον Άγιο Γεώργιο, για να σώσει την πριγκίπισσα, αντιστοιχούν στην δολοφονία του θαλάσσιου δράκου από τον Περσέα, για να σώσει με την σειρά του την Ανδρομέδα, αλλά και στην εξόντωση του δράκου Πύθωνα από τον Απόλλωνα. Από τον Μεσαίωνα, η ιστορία της ζωής και της δράσης του Αγίου Γεωργίου, τόσο ως πιθανολογούμενο γεγονός όσο και ως αιώνιος θρύλος, άρχισε να συμβολίζει την νίκη του καλού εναντίον του κακού, και να γίνεται μέρος της χριστιανικής παράδοσης κάθε τόπου, με εορτές αφιερωμένες σε εκείνον, ενώ έχει ευρέως εκπροσωπηθεί στην χριστιανική τέχνη με πολλούς τρόπους και μορφές , σε αγιογραφίες, έργα ζωγραφικής, γλυπτά, δια μέσου των αιώνων, με τον ίδιο να έχει γίνει αποδέκτης πολλών προσευχών.
Ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος που σκοτώνει τον δράκο έγινε μια από τις πιο δημοφιλείς εικόνες στην Ορθόδοξη αγιογραφία. Στο όνομα του θα ορκίζονται οι Ιππότες, οι οποίοι στην εποχή του Μεσαίωνα θα δώσουν την Μάχη για έναν καλύτερο και δικαιότερο κόσμο. Στον Ιπποτικό μύθο των συνεχιστών του Αγίου Γεωργίου το άλογο που ελέγχει και ιππεύει ο Ιππότης συμβολίζει τον σύμμαχό του, στην προσπάθειά του να νικήσει την σκιά του που καθρεφτίζεται στην σκοτεινή και απαίσια μορφή του δράκου. Ο δράκος, δηλαδή, είναι μια προβολή της αρνητικής πλευράς του εαυτού του Ανθρώπου, ο οποίος πρέπει να βρει το θάρρος και να τον εξοντώσει. Ο δράκος συμβολίζει την τελική δοκιμασία του Ιππότη, που πειράζεται ” υπό του δράκοντος ” , και πρέπει να αποδείξει την αγνότητα της ψυχής του και την δύναμη των αρετών του, μιας και τα όπλα , τα οποία επίσης κατακτούν οι ήρωες, συμβολίζουν τις ανώτερες ηθικές δυνάμεις, τις αρετές του ήρωα.
Για τους Συνειδητοποιημένους Λευκούς Εθνικιστές, ο Άγιος Γεώργιος αποτελεί κάτι πολύ παραπάνω από έναν απλό Άγιο της Χριστιανοσύνης. Στο πρόσωπο και τα έργα του ενσωματώνεται ό,τι είναι Άξιο , Καλό και Ευτυχές για τον Λευκό Άνθρωπο. Όταν βλέπει την αδικία στον κόσμο, ξέρει ότι καλείται να την διορθώσει. Εκφράζει τους ιδεολόγους εκείνους που έχουν το θάρρος και το σθένος να τραβήξουν τα πάνδεινα για τα όσα ενστερνίζονται και είναι έτοιμοι ακόμη και την ζωή τους να δώσουν για την επικράτηση της Αλήθειας και του Δικαίου. Στον σύγχρονο κόσμο, που δεν υπάρχουν Αληθινές Αξίες, παρά μόνο το κέρδος, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Άγιος Γεώργιος έχει πάψει να αποτελεί πρότυπο συμπεριφοράς για τους νέους λευκούς άνδρες του χριστιανικού κόσμου. Από τους οπαδούς του εθνομηδενισμού, της παγκοσμιοποίησης και του πολυπολιτισμού θεωρείται ως ένα επικίνδυνο πρότυπο, καθώς ο Άγιος Γεώργιος είναι το αρχέτυπο του Λευκού Άνδρα. Πατριώτης, Γενναίος, Ιπποτικός, Κύριος, Ευγενικός.
Οι Μύθοι και οι Θρύλοι που έχουν ξεφυτρώσει γύρω από το όνομα και την ιδιότητά του είναι μια απόδειξη για την δύναμη του χαρακτήρα του. Είναι ένας Πανευρωπαϊκός Ήρωας, που εμφανίζεται όπου οι Λευκοί έχουν εγκατασταθεί και συμβολίζει τον Άνθρωπο που αγωνίζεται κατά του δράκου (κακό) για να σώσει την πριγκίπισσα ( Αξίες), ως ένα σαφές μήνυμα του προσδιορισμού της προσωπικότητάς του. Μέσα, λοιπόν, σε κάθε αποφασισμένο Λευκό Άνθρωπο κρύβεται ένας Άγιος Γεώργιος, ο οποίος , κάποια στιγμή, θα πρέπει να δώσει την μεγάλη μάχη με την ερπετόμορφη σκιά του, για να γίνει φως και να απελευθερώσει την κόρη – ψυχή του. Έτσι, θα κατακτήσει τους θησαυρούς της εσωτερικής γνώσης που φυλάγει ο μεγάλος Δοκιμαστής των Αρετών, ο Δράκος.
Έχοντας, μάλιστα, υπ’ όψιν την ιδιαίτερη σύνδεση του Αγίου Γεωργίου με το Έθνος των Ελλήνων, ως προστάτη του Στρατού Ξηράς, δεν είναι δυνατόν να μην μας έρθει στον νου η γνωστή και αλάνθαστη (για το ευρύτερο πνεύμα της) διαχρονική λαϊκή ρήση: ” Όπου υπάρχει ένας δράκος, εκεί γεννιέται κι ένας Αη Γιώργης για να τον σκοτώσει “!
