γράφει ο Κώστας Τάταρης
Στα “έργα τέχνης” της “Εθνικής (Πινακοθήκης” που “κατέστρεψε” ο βουλευτής της ΝΙΚΗΣ, η Υπεραγία Θεοτόκος εικονίζεται ως βαμπίρ και ο Θεάνθρωπος – βρέφος με νεκροκεφαλή ο δε Άγιος Γεώργιος ως δαιμονική φιγούρα…
Σε παλαιότερη “έκθεση τέχνης” μαζί με “έργο” που παρίστανε έναν γενειοφόρο τύπο να πηδάει ένα καρπούζι (!) (δεν ξέρω αν το έφαγε μετά), ένα πέος εκσπερμάτωνε (ναι, εκσπερμάτωνε) στον Εσταυρωμένο! Όσοι διαμαρτυρήθηκαν, χαρακτηρίστηκαν “Χριστιανοταλιμπάν”.
Περίεργη άποψη περί “φονταμενταλισμού” και “ταλιμπανισμού” έχουν κάποιοι …Εσπεριοειδείς φωταδισμένοι. Όταν πριν από κάποια χρόνια Έλληνας αστυνομικός έκανε έλεγχο σε ύποπτο (για διακίνηση ναρκωτικών) αλλοδαπό, εντόπισε πάνω του ένα περίεργα διπλωμένο χαρτί με αραβικά γράμματα και υπέθεσε (και σωστά) ότι έκρυβε κάτι ύποπτο. Το τσαλακωμένο χαρτί έπεσε κάτω, ο αλλοδαπός ισχυρίστηκε ότι ήταν σελίδα από το Κοράνι και …αυτονοήτως ο αστυνομικός προσέβαλε τη θρησκεία του. Το θέμα πήρε διαστάσεις στα ΜΜΕ που “σταύρωσαν” τον αστυνομικό (αυτά που μιλούν για “χριστιανοταλιμπανισμό”), ο φουκαράς έμπλεξε και πλήθη “φιλοξενούμενων” βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν επίδειξη δύναμης με διαδηλώσεις αλαλάζοντες “Αλλάχ ουάκμπαρ”.
Προφανώς, τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί “εκπρόσωποί” μας βρήκαν απολύτως δικαιολογημένη την “αγανάκτηση” των “φιλοξενούμενων” (όχι, δεν την είδαν ως αυτό που πραγματικά ήταν, δηλ. ως επίδειξη δύναμης κάποιων που δεν αισθάνονται ως φιλοξενούμενοι αλλά ως αποικιστές), την εξέλαβαν ως αυτονόητη αντίδραση κάποιων που …προσβάλαμε. Και δεν βρέθηκε ένας (ένας!) να πει το αυτονόητο: ότι όταν κάποιος μουσουλμάνος φέρει πάνω του το Κοράνι, επιβάλλεται το ιερό βιβλίο του να είναι δεμένο με εξώφυλλο ( έστω και ως βιβλίο τσέπης ή ακόμα και μινιατούρα αλλά πάντοτε δεμένο ) και σε καμία περίπτωση με άδετες, σκόρπιες σελίδες (κάτι τέτοιο αποτελεί ύβρη για το Κοράνι και είναι αδιανόητο για έναν μουσουλμάνο να το φέρει πάνω του με αυτό τον τρόπο), επομένως, πολύ σωστά ο αστυνομικός δεν πείστηκε ότι επρόκειτο για “σελίδα του Κορανίου” (αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους πολυπολιτισμικούς “διαμορφωτές γνώμης”).
Είμαι επίσης σίγουρος ότι αν ένας ζωγράφος φιλοτεχνήσει πίνακα στον οποίο θα εικονίζεται ο Προφήτης Μωάμεθ και το συγκεκριμένο “έργο” παρουσιαστεί σε δημόσια έκθεση ( όχι στην “Εθνική Πινακοθήκη”, αυτή είναι χαλαρή μόνο με την Ορθοδοξία, τα υπόλοιπα τα παίρνει πολύ σοβαρά) και στίφη “φιλοξενούμενων” ξεχυθούν στους δρόμους, όσοι σήμερα μιλούν για “ελευθερία της τέχνης” και “χριστιανοταλιμπάν”, θα συνταχθούν μαζί τους (γιατί πρέπει να σεβόμαστε τις ευαισθησίες των φιλοξενούμενων). Προσωπικά, δεν βλέπω “φιλοξενούμενους” αλλά αποικιστές΄ θα πω όμως τούτο: σέβομαι όλες τις παραδοσιακές θρησκείες και κυρίως τους μουσουλμάνους συμπολίτες μου της Θράκης (δεν είναι όλοι τους -ούτε οι περισσότεροι- ενεργούμενα του γνωστού Προξενείου, αντιθέτως είναι Έλληνες και κάποιοι ιδιαίτερα περήφανοι και αγωνιστές, όπως ο μακαρίτης Σεμπαεδήν Καραχότζα που είχα την τιμή να τον γνωρίσω προσωπικά και να του σφίξω το χέρι) λοιπόν, αφού είναι ύβρις για τους ανθρώπους αυτούς ο Προφήτης τους να εικονίζεται, ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΚΟΝΙΖΕΤΑΙ κι εδώ δεν χωρεί “ελευθερία της τέχνης”. Τελεία και παύλα.
Η “Εθνική Πινακοθήκη” με αυτά τα “έργα” μάς ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ όλους! Ορθόδοξους και μη, ανθρώπους της Εκκλησίας και κοσμικούς. Η ελευθεριότητα στην πιο απαίσια και “θεσμική” μορφή της. Όταν η βλασφημία βαπτίζεται “τέχνη” και οι υπερασπιστές της (βλασφημίας) μιλούν για “ελευθερία της τέχνης” ( και σας μιλά κάποιος λάτρης της τέχνης, εκτιμώ ότι το αντιληφθήκατε), τελείωσε! Δεν μιλάμε απλά για “παρακμή”, μιλάμε για αποσύνθεση. Κατανοώ απόλυτα τον βουλευτή της ΝΙΚΗΣ. Ακτιβισμός δεν είναι μόνα τα γούστα των χαϊδεμένων αριστεριστών και αναρχομηδενιστών.
Και για να μην παρεξηγούμαστε: ΔΕΝ έχω την παραμικρή συμπάθεια για το συγκεκριμένο κόμμα. ΔΕΝ έχω την παραμικρή συμπάθεια για τον Νατσιό που πέρα από το ότι αντικατέστησε (στη Λάρισα) εκλεγμένη βουλευτή με κάποιον της αρεσκείας του και άσχετο με την πόλη (όπως έκανε και η …πασσιονάρια Ζωή), χαρακτήρισε τον ΜΕΓΑ Τόλκιν…”δαιμονόπληκτο”. Δείχνει την…ευρύτητα του πνεύματός τους. Δεν είναι του γούστου μου προτεσταντικού τύπου “ορθόδοξο” κατηχητικό.
Και κάτι τελευταίο (και ας “στραβώσουν” διάφοροι). Είναι, επιτέλους, καιρός να αναγνωριστεί και η “Πατρώα Θρησκεία” – και το λέω ως Χριστιανός Ορθόδοξος- αν κάποιοι Έλληνες είναι Πολυθεϊστές, δικαίωμά τους! Αρκεί να μην είναι συγκριτικού και νεοεποχίτικου τύπου, και να μην θεωρούν τους Ορθόδοξους ομοεθνείς τους…κάπως (μην πω πως). Τότε, ας λάβουν τα επίχειρα της ανοησίας και ανωριμότητάς τους. Σε κάθε περίπτωση δεν γίνεται να είναι “γνωστό” θρήσκευμα οι Ιεχωβάδες και όχι οι Έλληνες Πολυθεϊστές.
Αυτά τα ολίγα…
