Η Εργατική Πρωτομαγιά ως Εθνική Εργατική Εορτή καθιερώθηκε στην Ελλάδα από τον Ιωάννη Μεταξά, στις 7 Απριλίου 1937, με το ΦΕΚ A 135 – 09.04.1937 τεύχος Α΄. Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα της εργασίας και όλων των εργαζομένων.
Ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς ήταν αυτός που πρώτος καθιέρωσε την 1η Μαΐου ως εορτή της εργασίας. Ο Ιωάννης Μεταξάς μετά τα μέτρα που πήρε υπέρ των εργαζομένων, εργατών, αγροτών, υπαλλήλων μίλησε σε αυτές τις τάξεις : «…Εργάτες και εργάτριες της Ελλάδος. Να τώρα που είμαι και εγώ συνάδελφός σας. Μου εκάματε τη μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να γίνη σ’ έναν άνθρωπο. Γιατί για κάθε άνθρωπο δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή να είναι και να δημιουργή κάτι στη ζωή του. Αυτό είναι η εργασία. Και τώρα έρχεσθε σεις, οι Έλληνες εργάτες και μου αναγνωρίζεται αυτό το πράγμα. Αυτή είναι για μένα η μεγαλύτερη ικανοποίησις. Σας ευχαριστώ θερμά και να είσθε βέβαιοι ότι αισθάνομαι ζωηρό ενδιαφέρον για σας και βαθειά υποχρέωσι να εξασφαλίσω και να ανυψώσω την τάξι σας». Φυσικά με λόγια του αυτά συμπεριελάμβανε όλους τους εργαζόμενους.
Τεράστιο το έργο του Εθνικού Καθεστώτος υπέρ των εργαζομένων. Τα μέτρα αυτά ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να είναι επίκαιρα. Γιορτή της εργασίας λοιπόν η 1η Μαΐου άσχετα εάν η παναριστερά και η φιλελεύθερη δεξιά την έχουν εκτρέψει από τους σκοπούς για τους οποίους καθιερώθηκε ως εορτή των εργαζομένων. Η παναριστερά με την ανοχή της φιλελεύθερης καπιταλιστικής δεξιάς από την μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να εκμεταλλεύεται τις τάξεις των εργαζομένων με αίολα μαρξιστικά συνθήματα προκειμένου να αυξήσει τα εκλογικά ποσοστά της.
Στο Εθνικό Κράτος δεν έχουν καμία θέσει όλες αυτές οι αποστεωμένες και ξεπερασμένες μαρξιστικές ανατρεπτικές θεωρίες. Τις σχέσεις παραγωγικού κεφαλαίου και εργαζομένων ρυθμίζει αποτελεσματικά και για τα δύο μέρη το Εθνικό Κράτος και τυχόν διαφωνίες λύνονται στα διαιτητικά δικαστήρια. Το κερδοσκοπικό, χρηματιστηριακό κεφάλαιο που κατατρώγει τις σάρκες του κράτους δεν έχει θέση στο Εθνικό Κράτος. Η απόκτηση κεφαλαίων μόνο μέσω της παραγωγικής εργασίας επιτρέπεται. Το μαύρο χρήμα διώκεται απηνώς καθώς και κάθε παράνομη ενέργεια αποκτήσεως κεφαλαίων.
Οι εργαζόμενοι τίθενται κάτω από την προστατευτική ομπρέλα του Εθνικού Κράτους το οποίο θα τους απαλλάξει από την φοβερή μάστιγα των εργατοκαπήλων. Το Εθνικό Κράτος με τα μέτρα που λαμβάνει υπέρ των εργαζομένων φροντίζει πρώτο αυτό να ικανοποιηθούν οι οικονομικές απαιτήσεις των, καταργώντας έτσι την αναχρονιστική πλέον «πάλη των τάξεων» και τις αντιπαραγωγικές απεργίες. Οι εργαζόμενοι παύουν πλέον να είναι μία εκμεταλλεύσιμη μάζα στα χέρια των κακών εργοδοτών.
Επί πλέον το Εθνικό Κράτος φροντίζει όχι μόνο για την δια βίου μάθηση των εργαζομένων ώστε να βελτιώνετε η παραγωγική ικανότητα τους αλλά και για την ψυχαγωγία αυτών. Μέσω πολιτιστικών εκδηλώσεων, συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων, δημιουργία βιβλιοθηκών, επιτυγχάνεται ψυχική ανάτασης των εργαζομένων, διότι η ανθρώπινη φύσις δεν έχει μόνο ανάγκη εργασίας και διατροφής για να ζήσει, αλλά χρειάζεται ψυχική αγαλλίαση και οικογενειακή ευτυχία, που μόνο ένα Εθνικό Κράτος μπορεί να του τα εξασφαλίσει.
Νίκος Παπαγεωργίου
