Ως γνωστόν λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία γειτονικές της χώρες, όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, ζήτησαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ για να προστατευθούν, η απόφαση όμως πρέπει να είναι ομόφωνη.
Διαφωνεί η Τουρκία και θέλει να εκβιάσει τις ΗΠΑ για οπλικά συστήματα και υποστήριξη, αλλά και τις δύο χώρες, κυρίως την Σουηδία, για άλλους λόγους. Ζητά η Τουρκία να καταπατηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να της εκδοθούν κάποιοι που αυτή θεωρεί τρομοκράτες, ζητά επίσης και απαιτεί να μην γίνονται αντιτουρκικες διαδηλώσεις.
Όπως ήταν φυσικό όλα αυτά δεν έγιναν δεκτά και η Τουρκία άσκησε βέτο και οι συνομιλίες για την ένταξη των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ αναβλήθηκαν επ’ αόριστον.
Από το καταστατικό η Τουρκία έχει αυτό το δικαίωμα, παρά το ότι οι απαιτήσεις της είναι παράλογες, το ζητούμενο είναι ότι το ίδιο δικαίωμα στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ το έχουμε και εμείς, δεν το έχουμε όμως ασκήσει ποτέ σε βάρος των Τούρκων.
Επιμένουμε στον διάλογο και την καλή γειτονία αλλά αλήθεια διάλογο με ποιους;
Και το κακό είναι πως αυτό δεν είναι πολιτική μίας συγκεκριμένης κυβέρνησης, αλλά όλων, από την μεταπολίτευση και μετά.
