
H πατρίδα μας έχει μπει πλέον σε τροχιά δημογραφικής κατάρρευσης και αυτό συμβαίνει διότι είναι πολύ χαμηλός ο αριθμός των γεννήσεων στην Ελλάδα. Εδώ και πλέον τρεις δεκαετίες, ιδιαίτερα την δεκαετία της οικονομικής κρίσης, που δήθεν πέρασε αλλά εξακολουθεί να παραμένει, ο δείκτης γεννήσεων έχει πέσει κάτω από την κρίσιμη τιμή, που είναι δύο παιδιά ανά γυναίκα.
Το όριο αυτό υπάρχει για την διατήρηση του πληθυσμού και όχι για την αύξησή του. Σήμερα αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης είναι ο αριθμός των γεννήσεων να έχει μειωθεί σε 1,3 παιδιά ανά γυναίκα, αφού στον δείκτη αυτόν συνυπολογίζονται και οι γεννήσεις των αλλοδαπών γυναικών οι οποίες στο γενικό σύνολο των γεννήσεων φτάνουν το 17% ετησίως.
Σε τροχιά συρρίκνωσης
Στην σημερινή Ελλάδα οι 100 γυναίκες που φέρνουν στην ζωή 130 παιδιά κατά μέσο όρο γεννούν 65 κόρες. Δηλαδή μία μικρότερη γενιά γυναικών. Και όσες από αυτές τεκνοποιήσουν θα φέρουν στη ζωή λιγότερα παιδιά και αν συνεχιστεί αυτός ο ρυθμός τότε σίγουρα θα μειώνεται ο πληθυσμός της Ελλάδος. Η πατρίδα μας εισερχόμενη στον 21ο αιώνα ο πληθυσμός της, όπως προαναφέραμε, βρίσκεται σε σταθερή πορεία συνεχούς αριθμητικής συρρίκνωσης και συγχρόνως γήρανσής του.
Η εξέλιξη αυτή όπως δείχνουν όλες οι στατιστικές οι οποίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας, γι’ αυτό το θέμα, δεν θα είναι προσωρινή. Δυστυχώς εάν δεν αλλάξουν πολλά πράγματα που έχουν σχέση με το δημογραφικό, τότε νομοτελειακά θα επέλθει πληθυσμιακή κατάρρευση. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ ο Ελληνικός λαός το έτος 2016 ήταν ήδη ο 6ος πιο γερασμένος λαός στον κόσμο ενώ το 2030 αναμένεται να είναι ο 5ος. Για ποιούς λόγους όμως συμβαίνει αυτό; Πολλοί παράγοντες είναι αυτοί που υπεισέρχονται ώστε να μειώνεται ο πληθυσμός της Ελλάδος. Ένα από τα αίτια του δημογραφικού μας προβλήματος είναι η οικονομική κρίση η οποία μείωσε τον αριθμό των γεννήσεων αφού πάρα πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες σκέπτονται ακόμη και την δημιουργία οικογένειας. Η φυγή στο εξωτερικό τουλάχιστον 600.000 Ελλήνων η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων είναι σε θέση να τεκνοποιήσει, που φεύγοντας παίρνουν μαζί τους και τις γεννήσεις.
Κανείς δεν παίρνει μέτρα
Άλλο ένα επίσης πρόβλημα για το δημογραφικό είναι το αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων, όπου πλέον στην πατρίδα μας αποβιώνουν περισσότεροι από όσους γεννιόνται. Όμως το δημογραφικό πρόβλημα δεν είναι μόνο Ελληνικό φαινόμενο. Υπάρχει και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες της κεντρικής αλλά και της βόρειας Ευρώπης. Εκεί όμως λαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα μέτρων ώστε να έχουν τον επιθυμητό ρυθμό γεννήσεων δύο παιδιά ανά γυναίκα. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις είναι και αυτές υποχρεωμένες, εάν φυσικά δεν θέλουν να εξαφανιστεί ο Ελληνικός λαός σε βάθος χρόνου, να λάβουν πρωτοβουλίες, όλα εκείνα δηλαδή τα κατάλληλα μέτρα ώστε οι Έλληνες να μπορούν να δημιουργούν οικογένεια και να έχουν την δυνατότητα να γεννούν δύο και τρία παιδιά ίσως και περισσότερα. Δυστυχώς όμως σήμερα στην πατρίδα μας τα παιδιά θεωρούνται τεκμήριο με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το εφιαλτικό σενάριο
Με βάση λοιπόν των στοιχείων που παρουσιάζει η Eurostat εκείνο μας λέγουν είναι ότι με χρονικό όριο το 2050 στο μέσο δηλαδή του 21ου αιώνα ο Ελληνικός πληθυσμός δεν θα ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια με συνεχείς τάσεις συρρίκνωσης και το χειρότερο από αυτό, τα τρία από αυτά θα είναι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών. Πολλοί προοδευτικοί και φιλελεύθεροι λέγουν ότι αυτή την δημογραφική κατάρρευση μπορούν να την σώσουν οι χιλιάδες των «μεταναστών» που φτάνουν στην πατρίδα μας από την Ασία και την Αφρική. Εάν συμβεί αυτό τότε δεν θα μιλάμε για την χώρα που σήμερα γνωρίζουν οι Έλληνες, αλλά για μία άλλη χώρα που θα φέρει το όνομα της Ελλάδος μόνο. Επομένως δεν μιλάμε για επίλυση του δημογραφικού αλλά για μία μαζική και απότομη αντικατάσταση του γηγενούς πληθυσμού.
Η Ελλάς σήμερα, τώρα αμέσως, πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος και γι’ αυτό χρειάζεται μία μακροχρόνια πολυδιάστατη δημογραφική στρατηγική και να αφήσουν οι εκάστοτε κυβερνόντες ότι αυτή θα πραγματοποιηθεί με την οικονομική ανάκαμψη της χώρας.
Ας αφήσουν τα ψέματα διότι ευτυχώς δεν πείθουν κανέναν. Να αφήσουν τα φληναφήματα περί μίας Ελλάδος πολυπολιτισμικής και πολυφυλετικής και ότι
θα είναι υπερήφανοι εάν μπορέσουν να το επιτύχουν.
Μάλλον κάποια σχέδια υπηρετούν όσοι επιθυμούν αυτήν την Ελλάδα, τα οποία έχουν υφανθεί εκτός της χώρας μας από τα γνωστά αθέατα κέντρα. Στο χέρι των πολιτικών είναι να αποδείξουν ότι αγαπούν την πατρίδα τους και τον λαό της. Άμεση προτεραιότητά τους πρέπει να είναι η λύση του δημογραφικού προβλήματος για συνεχίζει να ζει η αιωνία Ελλάς.