Σε μία διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών ο Άρειος Πάγος αποφάσισε, με συντριπτική πλειοψηφία, ότι οι διαχειριστές των funds, των εταιρειών διαχείρισης ενυπόθηκων “κόκκινων” δανείων, τα οποία έχουν εξαγοράσει από τις τράπεζες μπορούν να προβαίνουν σε πλειστηριασμούς ακόμη και της πρώτης κατοικίας.
Επιτρέπεται στους διαχειριστές των funds να προβαίνουν στους πλειστηριασμούς, ως διάδικοι, με την δική τους επωνυμία χωρίς την άμεση συμμετοχή των funds. Αυτή η απόφαση θα έχει ως αποτέλεσμα ένα μεγάλο κύμα πλειστηριασμών αλλά εκτός από αυτό υπάρχουν και πολλά άλλα ζητήματα.
Αυτό που ανακοινώθηκε είναι, επί της ουσίας, διαρροή γιατί οι συνεδριάσεις του Αρείου Πάγου είναι μυστικές και πρέπει πρώτα η απόφαση να καθαρογράφει. Τι σημαίνει αυτή η διαρροή;
Με αυτό στο μυαλό του τι θα πράξει ένας δικαστής όπου εκδικάζεται μία υπόθεση πλειστηριασμού σε πρώτο ή δεύτερο βαθμό; Υπάρχουν πολλές καταγγελίες πως συμφωνίες οι οποίες είχαν επιτευχθεί μεταξύ δανειοληπτών και funds, αναιρούνται και εξετάζονται εκ νέου με πρωτοβουλία των funds.
Σύμφωνα με τους οικονομικούς αναλυτές υπάρχει σοβαρό πρόβλημα γιατί ακόμη και πολλά από τα δάνεια τα οποία έχουν ρυθμιστεί, θα καταστραφούν στο μέλλον “κόκκινα”, λόγω της αύξησης των επιτοκίων και της οικονομικής κατάστασης των Ελλήνων.
Τα στοιχεία τα οποία παρουσιάζει η πλευρά των τραπεζών και των funds, πως το 87% των δανείων έχουν ρυθμιστεί και μόνον το 13% μένει αρρύθμιστο, εννοώντας ότι υπάρχουν κακοπληρωτές, αμφισβητούνται.
Υπάρχει περίπτωση στο 83% των ρυθμισμένων δανείων να συμπεριλαμβάνονται, στην πλειοψηφία τους, πιστωτικές κάρτες και καταναλωτικά δάνεια, αυτά, ούτως ή άλλως, δεν είχαν κάποια εξασφάλιση, όπως υποθήκη κατοικίας, και ήταν προς το συμφέρον των τραπεζών να δεχτούν ρύθμιση.
Όλοι ζητούν νομοθετική ρύθμιση και πολιτική πρωτοβουλία από την κυβέρνηση, πρέπει όμως πρώτα να καθαρογραφεί η απόφαση.
Το περίεργο είναι γιατί μία τέτοια απόφαση πάρθηκε δύο περίπου μήνες πριν τις εκλογές.
Μέχρι στιγμής τα δύο κόμματα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, τσακώνονται για το ποιο κόμμα από τα δύο ευθύνεται για τα funds.
Αυτό δεν ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό, δεν ενδιαφέρει τους ανθρώπους που κινδυνεύουν να μείνουν στον δρόμο. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες, όσο για τους κακοπληρωτές η κυβέρνηση, το επιτελικό κράτος, γνωρίζει ποιοι έχουν και δεν πληρώνουν και ποιοι δεν έχουν πραγματικά.
Αξιοσημείωτη είναι η αναντιστοιχία του σκεπτικού των δικαστών, εάν ισχύει, με το αίσθημα του ελληνικού λαού.
