Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι μια ακριβής επιστήμη. Πράγματι, μερικές φορές «φουσκώνουν» εντέχνως τα ποσοστά για κάθε άλλο παρά ευγενείς σκοπούς. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε τις εξελίξεις. Αν τελικά οι έρευνες είχαν καταγράψει μια απότομη πτώση στον Μακρόν και μια ισχυρή άνοδο του Rassemblement Νational ήδη τις τελευταίες εβδομάδες, τώρα, την παραμονή του πρώτου γύρου των Προεδρικών εκλογών, ο εφιάλτης όλων των παγκοσμιοποιητών γίνεται πραγματικότητα: η Μαρίν Λεπέν θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές στη Γαλλία, θα ήταν ένα καλό σενάριο. Αλλά θα πρέπει να είμαστε ψυχροί διότι έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, μάλλον συνέχεια γινόταν, ένας τεχνητός πανικός για την κατάληψη της εξουσίας από τους ακροδεξιούς.
Αλλά ας δούμε τι γίνεται μια μέρα πριν από τον πρώτο γύρο: Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση του Elabe, μάλιστα, ο απερχόμενος πρόεδρος προηγείται με 26% των ψήφων, ωστόσο, σημειώνοντας πτώση δύο ποσοστιαίων μονάδων. Η Le Pen, από την άλλη, μόλις κέρδισε δύο μονάδες, φτάνοντας στο 25%. Ως εκ τούτου, μία μόνο μονάδα χωρίζει τους δύο διεκδικητές, για τον δεύτερο γύρο , που θα διεξαχθεί στις 24 Απριλίου. Αλλά η πιο… ενοχλητική είδηση είναι ακριβώς η υπολειπόμενη διαφορά μεταξύ των δύο ενόψει του «πλέι οφ»: οι δημοσκοπήσεις δίνουν στον Μακρόν 51% και στη Marine Le Pen στο 49%. Ουσιαστικά, η διαφορά σχεδόν δεν υπάρχει, γιατί βρισκόμαστε εντός του στατιστικού περιθωρίου λάθους, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 0 και 3%. Με λίγα λόγια, το παιχνίδι είναι ορθάνοιχτο.
Αν γινόταν κάτι τέτοιο θα ήταν σεισμός, όχι μόνο για τη Γαλλία. Θα ήταν μια μεγάλη νίκη για τον Vladimir Putin. Ήττα για Biden, Scholz, Draghi και όλα τα υπόλοιπα πολιτικά ανδρείκελα. Και θα ήταν το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως την ξέραμε. Γιατί από αυτή την άποψη η κόρη του Ζαν-Μαρί Λεπέν δεν έχει αλλάξει: παραμένει η λαϊκίστρια, υπέρμαχος της εθνικής κυριαρχίας , η αντιευρωπαϊστρια. Δεν είναι κακό μέσα στα ερείπια ου ζούμε πλέον.
Εν πάση περιπτώσει, ποιοι θα ψήφιζαν την Lepen και ποια θέματα στηρίζει. Στις δημοσκοπήσεις του πρώτου γύρου ανήλθε στο 24%, επιμένοντας στους μισθούς, την αγοραστική δύναμη, τις τιμές της βενζίνης, τους λογαριασμούς ρεύματος. Στο Παρίσι, τόσο στα διαμερίσματα των μποέμ αστών όσο και σε αυτά των πραγματικά πλουσίων, η Marine «δεν αγγίζει καθόλου την μπάλα». Θα την ψηφίσουν όμως οι λαϊκές τάξεις, οι εργάτες, οι αγρότες δηλαδή η επαρχία. Και επίσης οι άνεργοι με τη βοήθεια του κράτους, τους οποίους ο Macron θα ήθελε να δώσει δουλειά. Δηλαδή ο απλός λαός ψηφίζει Lepen και όχι ο δήθεν λαός των λεγόμενων radikal chic, ροζ αριστερών…
Οι ομιλίες της είναι πάντα οι ίδιες. Βασισμένες στον αγώνα μεταξύ του «Εμείς» και «Αυτοί». Είναι, οι παγκοσμιοποιητές, οι διεθνιστές φιλοευρωπαίοι, οι φιλελεύθεροι, οι δημοσιογράφοι, οι τραπεζίτες, οι σύμβουλοι της McKinsey που έγραψαν έναντι αμοιβής τη μη δημοφιλή μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος χωρίς καν να πληρώσουν φόρους στη Γαλλία.
Εμείς, λέει η Marine, είμαστε οι πατριώτες, οι τοπικιστές, οι εθνικιστές, οι υπερασπιστές της ταυτότητας, αυτοί που νοιάζονται για τα λιγότερα, οι «εύθραυστες οικογένειες», οι «πληγωμένοι από τη ζωή», οι «υποβιβασμένοι στη νεκρή γωνιά της κοινωνίας», αυτή η κοινωνία των «μικρών Γάλλων που δεν ακουμπάει κανείς. Αυτοί που αγωνίζονται ενάντια στη «διάλυση της Γαλλίας στο μεγάλο παγκοσμιοποιητικό άρμα, του οποίου η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το προοίμιο. Αυτοί που υπερασπίζονται το «la grandeur de la Nation», το μεγαλείο του έθνους.
Η Ελίτ όμως δεν την θέλει και στα χέρια τους είναι όλη η δύναμη. Η παγίδα Zemmour μέχρι στιγμής έχει λειτουργήσει, διότι ο άνθρωπος αυτός του συστήματος είναι εκεί όχι για να βγει αλλά για να δημιουργήσει πρόβλημα στην Lepen. Και όχι μόνο σε αυτήν. Ακόμη και ο πατέρας της , ο πρόεδρος, ο μοναδικός Jean Marie Lepen πήρε δημόσια το μέρος της παρόλα τα λάθη της και κυρίως παρ’ όλη την απαράδεκτη και ανέντιμη συμπεριφορά της σε αυτόν που δημιούργησε τα πάντα.
Είμαστε σε αναμονή λοιπόν αν και το θρίλερ αυτό το έχουμε ξαναζήσει…
Κωνσταντίνος Μποβιάτσος
