γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου
Η πολιτική είναι συνυφασμένη με τα ψέματα. Η αφορμή μας δόθηκε από την παλαιά ελληνική ταινία «Ζητείται ψεύτης» στην οποία ο βουλευτής Φερέκης μιλώντας στην σύνοδο των εφαπλωματοποιών δήλωσε ευθέως και ευθαρσώς «εμείς οι πολιτικοί είμαστε ψεύτες» και από κάτω οι σύνεδροι όλοι μαζί «κάτω οι ψεύτες, κάτω οι ψεύτες».
Κάτω οι ψεύτες λοιπόν. Ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς επιστήμονες ο Τζον Τζ. Μερσχάιμερ στο βιβλίο του «ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΠΟΛΤΙΚΟΙ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ» αναλύει συστηματικά και διεξοδικά το ψέμα ως εργαλείο διακυβέρνησης των πολιτικών. Κατηγοριοποιεί τα ψεύδη σε αυτά που πραγματοποιούν οφέλη και σε αυτά που δημιουργούν βλάβες. Το πρόβλημα είναι εάν θα πρέπει να καταδικάσουμε συλλήβδην τους πολιτικούς για τα ψέματα τους. Θα λέγαμε μάλλον ναι. Ο τρόπος παραπλάνησης ενός λαού από τους πολιτικούς φυσικά και είναι κατακριτέος. Είναι όμως η ψευδολογία ένα χρήσιμο εργαλείο διακυβέρνησης ή μία επονείδιστη συμπεριφορά σε βάρος του λαού; Μάλλον το δεύτερο.
Οι πολιτικοί μπορούν να λένε ψέματα για πάντα
Ο πολιτικός που χρειάζεται να λέει ψέματα για να κυβερνήσει ουσιαστικά είναι ανίκανος να ηγείται μιας χώρας. Στην πατρίδα μας ο λαός έχει μία προτίμηση προς τους πολιτικούς που του λένε ψέματα. Οι πολιτικοί επομένως μπορούν να λένε ψέματα διότι με αυτά τους είναι πάρα πολύ εύκολο να πείσουν τους μέτριους ανθρώπους και μάλιστα μπορούν να κοροϊδεύουν μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων για πάντα. Το τίμημα που πληρώνουν οι πολιτικοί για τα ψέματα τους είναι εντυπωσιακά μικρό για την εντιμότητα τους. Τα ψέματα επίσης είναι πάντα ένα μέρος της πολιτικής αντιπαραθέσεως.
Υποκριτικά οι πολιτικοί που ψηφίζουν τα συντάγματα στις δημοκρατίες, υποτίθεται πως αυτά προστατεύουν τους πολίτες από τα ψεύδη τους. Το πρόβλημα είναι πως θα μπορέσει ο λαός να προστατευτεί από τα προεκλογικά ψέματα των πολιτικών. Οι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται να συγκρίνουν και μετά να κρίνουν τους πολιτικούς. Και όταν συμβεί αυτό τότε η αλήθεια υπερέχει του ψέματος. Ο ενημερωμένος πολίτης είναι πολύ εύκολο να διακρίνει το ψεύδος από την αλήθεια και να απορρίψει τους πολιτικούς που με τα ψέματα τους προσπαθούν να τον προσελκύσουν.
Η σημερινή πρόοδος της τεχνολογίας θέτει νέες παραμέτρους στην πολιτική των ψεμάτων που διακινούνται από τους πολιτικούς. Είναι σε όλους γνωστά τα ψέματα που διαχέονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα λεγόμενα fake news και είναι μία νέα μορφή διασποράς ψεμάτων μέσω του διαδικτύου, τα χρησιμοποιούν οι πολιτικοί αλλά και τα πολιτικά κόμματα προς άγρα ψήφων.
Τα ψέματα και ο Μητσοτάκης
Ας έλθουμε τώρα και στον ευεργέτη μας πρωθυπουργός το «τσιταχ της πολιτικής» Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος λόγω ονόματος της γνωστής οικογένειας, εκλέχτηκε βουλευτής, που σε διαφορετική περίπτωση ούτε έξω από την βουλή δεν θα περνούσε. Επέλεξε να πλαισιωθεί από μεταλλαγμένους κομμουνιστές και ψευδό – σοσιαλιστές του αρχιερέα της διαπλοκής Σημίτη προβεβλημένα στελέχη του οποίου λεηλάτησαν τα δημόσια ταμία.
Τον υποστήριξε το σύστημα της παγκοσμιοποίησης διασπείραντας ψεύδη και τον προώθησε στην ηγεσία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Έγινε πρωθυπουργός όχι διότι ο λαός πείστηκε από τα ψέματα του ιδίου και των συνεργατών του, αλλά επειδή ήθελε απαλλαγή από την πρώτη φορά αριστερά τον Τσίπρα και τους ανθέλληνες συνεργάτες του (συμφωνία Πρεσπών) που έφεραν την πατρίδα μας στο χείλος του γκρεμού και καταχρέωσαν την Δημόσια Περιουσία για 100 χρόνια. Να μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι και αυτοί με τα ψεύδη τους κατέλαβαν την εξουσία.
Και το μέγα ψέμα του Μητσοτάκη, η αποδοχή της συμφωνίας των Πρεσπών, που υπέγραψε ο Τσίπρας. Έχει επιβάλλει ο Μητσοτάκης με την κρατική βία την μόνιμη παραμονή χιλιάδων λαθρομεταναστών στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αλλά και στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Σύμφωνα πάντα με τα λεγόμενά του είναι αποφασισμένος να μετατρέψει την πατρίδα μας σε μία πολυφυλετική και πολυπολιτισμική χώρα σε βάρος των γηγενών Ελλήνων.
Να δούμε τώρα που στις ΗΠΑ εξελέγη πρόεδρος ο Τραμπ εάν θα συνεχίσει το καταστροφικό έργο του σε βάρος της Ελλάδος με την λαθρομετανάστευση, την εγκληματικότητα και τις παροχές στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ. Πάντως ας μη περιμένει να τον γράψει η ιστορία στις χρυσές σελίδες της, μάλλον για τις μαύρες προβλέπουμε και γι’ αυτόν.
