Είναι πλέον επιτακτική η ανάγκη, όσοι πιστεύουν στον Ελληνικό Εθνικισμό να συγκροτήσουν ένα συμπαγές ιδεολογικό μέτωπο. Σε αυτήν την περίπτωση η σημασία της προπαγάνδας παίζει καθοριστικό ρόλο. Και δεν μπορεί να υποτιμηθεί από κανέναν στον ιδεολογικό πόλεμο. Ο κομμουνισμός, η σημερινή αριστερά, αλλά και η νεοφιλελεύθερη δεξιά την χρησιμοποιούν με όλα τα μέσα και είναι το κυριότερο όπλο τους.
Η προπαγάνδα από μόνη της είναι μία ολόκληρη επιστήμη. Με αυτήν ως πολιορκητικό κριό προσπαθούν και εν μέρη το έχουν επιτύχει να κατακτήσουν το μυαλό και την καρδιά των ανθρωπίνων μαζών. Με τα ασύλληπτα μέσα που έχουν στην διάθεση τους και τον τεράστιο μηχανισμό που έχουν αναπτύξει και διαθέτουν, η προπαγάνδα γι’ αυτούς έχει μεταβληθεί σε ένα φοβερό όπλο μέσω του οποίου κινδυνεύει η κοινωνική και πολιτιστική υπόσταση μας, αλλά και γιατί όχι η εθνοφυλετική μας ιδιότητα.
Πως λοιπόν θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το τρομερό αυτό όπλο που προαναφέραμε; Μόνο αν συγκροτηθεί από τους εθνικιστές ένα ιδεολογικό μέτωπο το οποίο θα πρέπει άμεσα να αναφερθεί απλά και κατανοητά στα κοινωνικά και πολιτιστικά προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα ο λαός μας και να προτείνει μέτρα τα οποία μόνο το Εθνικό Κράτος μπορεί να υλοποιήσει. Εάν όμως περιοριστούμε μόνο σε αυτά, αρκούν για να αντιστραφεί το πολιτικό κλίμα; Φυσικά και όχι.
Ο αγώνας πρέπει να ξεκινήσει από τα πανεπιστήμια. Αυτά έχουν καταληφθεί αφενός από καθηγητές οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι συνοδοιπόροι της αριστεράς, αφετέρου από μικρές μειοψηφίες αναρχικών οι οποίοι και τα λυμαίνονται. Έχουν παραδοθεί με την υπόγεια σύμπραξη της νεοφιλελεύθερης δεξιάς στην κομμουνιστική προπαγάνδα και τις αριστερές συνδικαλιστικές οργανώσεις των φοιτητών. Εάν δεν αντιδράσουμε τα πανεπιστήμια θα εργάζονται για την αριστερά ενώ κανονικά πρέπει να είναι οχυρά του υγιούς κράτους. Από εκεί λοιπόν πρέπει να ξεκινήσει η λειτουργία του εθνικιστικού μετώπου.
Έχουν επιτρέψει στο δημόσιο αλλά και σε μεγάλο μέρος του ιδιωτικού τομέα να καταλάβει τα εργατικά σωματεία η νεοαριστερά και γνωρίζουμε για την διάβρωση που αυτά υφίστανται με τις καθημερινές απεργιακές κινητοποιήσεις ή στάσεις εργασίας. Στα μεγάλα αστικά κέντρα δημιουργούνται τεράστια προβλήματα στην οικονομική και κοινωνική ζωή των πόλεων.
Επιβάλλεται λοιπόν η συγκρότησης εθνικιστικών συνδικαλιστικών σωματείων άμεσα ώστε να ενημερωθεί ο κόσμος της εργασίας ποιοι είναι αυτοί που απεργάζονται τα συμφέροντα του και ποιοι είναι αυτοί που εκμεταλλεύονται τον ιδρώτα του ενώ κερδοσκοπούν σε βάρος του οικονομικά και πολιτικά. Δύσκολο μεν αλλά επιτέλους ας γίνει μία αρχή. Εκτός φυσικά εάν απουσιάζουν από τον ιδεολογικό μας χώρο τα πολιτικά εκείνα αναστήματα οποία θα τον συνενώσουν και θα δημιουργήσουν ένα νέο εθνικιστικό συμπαγές μέτωπο.
Εάν τελικά επιτευχθεί αυτό τότε, θα μπορέσει να συμβάλει στην σταθεροποίηση της κοινωνίας μας και δεν θα επιτρέψει την διάβρωση της. Στην σημερινή εποχή με τόσα πολλά που συμβαίνουν στους λαούς τίποτα δεν μπορεί να επιζήσει δίχως την δύναμη της προπαγάνδας. Και οι Εθνικιστές έχουν μέσω της ιδεολογίας τους όλες τις προϋποθέσεις να την χρησιμοποιήσουν στον πολιτικό τους αγώνα.
Ν. Αγαπηνός
