Όλα τα κόμματα με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Εθνεγερσία του 1821εκδίδουν τις ανακοινώσεις τους ανάλογα με το πως εκλαμβάνει το καθένα το μεγάλο αυτό γεγονός. Έτσι έκανε και το Κ.Κ.Ε., «έβαλε νερό στο κρασί του» σε σχέση με το παρελθόν που έβλεπε μόνον ταξική και κοινωνική επανάσταση, αλλά λίγο έως πολύ παραμένει προσκολλημένο στην ιδεοληψία του με την οποία εξηγεί όλα τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα.
Ξεκινά με αναφορά στα γραπτά του Ρήγα Φεραίου και συγκεκριμένα στο σημείο που αυτός αναφέρει πως όταν η διοίκηση βιάζει και αθετεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του τότε ο λαός ή μέρος αυτού έχει υποχρέωση και ιερό δικαίωμα να κάνει επανάσταση και να τιμωρήσει τους τυράννους του.
Θεωρεί ότι η Επανάσταση ήταν αστική, γνήσιο τέκνο της εποχής της, και των συνθηκών και των κοινωνικοοικονομικών αντιθέσεων που προκλήθηκαν από την μετάβαση από την φεουδαρχία στον καπιταλισμό, αμάν αυτός ο καπιταλισμός.
Για να γίνει αυτό έπρεπε να υπάρχει ρήξη με την οθωμανική κυριαρχία και έτσι η Επανάσταση έγινε και Εθνικοαπελευθερωτική.
Φυσικά το Κ.Κ.Ε. δεν έχει ακούσει για τα εκατοντάδες Επαναστατικά Κινήματα τα οποία έγιναν στην Ελλάδα αμέσως μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Αν η Επανάσταση ήταν προϊόν των κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών της εποχής της τότε θα είχε γίνει χωρίς μεγάλη προετοιμασία και πιθανώς να είχε αποτύχει.
Σίγουρα τα πολιτικά και φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής έπαιξαν τον ρόλο τους, αλλά μόνον στο να αφυπνίσουν όσους δεν είχαν αφυπνιστεί ακόμη στην Ελλάδα.
Σίγουρα ο Ρήγας αναφέρεται σε Επανάσταση και άλλων, πλην των Ελλήνων, αλλά ο σκοπός του ήταν ο γενικός ξεσηκωμός εναντίον του Σουλτάνου κάτι που θα βοηθούσε τον Αγώνα των Ελλήνων.
Άλλωστε και ο Αλή Πασάς στην Ήπειρο και ο Οσμάν Πασβάνογλου, ο Πασάς του Βιδινίου και προσωπικός φίλος του Ρήγα, είχαν ξεσηκωθεί εναντίον του Σουλτάνου. Δεν νομίζουμε να πιστεύουν στο Κ.Κ.Ε. ότι αυτοί οι δύο τελευταίοι ενδιαφέρονταν για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης της εποχής τους.
Φυσικά η ανακοίνωση του Κ.Κ.Ε. καταλήγει στην τετριμμένη επωδό, πως στην σημερινή εποχή η σοσιαλιστική επανάσταση για την κατάχτηση (έτσι το γράφουν) της εργατικής εξουσίας είναι η μόνη «προοδευτική» απάντηση απέναντι στο γερασμένο, όπως το χαρακτηρίζει, καπιταλιστικό σύστημα.
Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνεται η Κομμουνιστική Αριστερά, της οποίας τους «αγώνες» έχουν δηλώσει πολλές φορές στην Νέα Δημοκρατία ότι σέβονται, την Εθνεγερσία. Σαν ένα προϊόν κοινωνικών και οικονομικών τριβών από το πέρασμα από το ένα σύστημα στο άλλο. Σύμπτωμα της εποχής γι’ αυτούς και όχι αποτέλεσμα του πόθου των Ελλήνων για Ελευθερία.
