μετάφραση: ΚωνσταντίνοςΜποβιάτσος
«Η Αινειάδα είναι η ιστορία μιας επιστροφής, αλλά ταυτόχρονα είναι και η ιστορία μιας προβολής προς το μέλλον».
Οι Ιταλοί σύντροφοι, δείχνουν πάλι τον δρόμο. Αυτή την φορά μετά τους Γάλλους με τo πρωτοποριακό “Ινστιτούτο Ιλιάδα” – που ήταν μια μια ιδέα του Venner – , δημιουργήθηκε και το αντίστοιχο Ιταλικό με το όνομα “Ινστιτούτο Αινειάδα”. Μακριά από την μιζέρια των εκλογών, των θλιβερών ιδεών και σκέψεων της ακροδεξιάς, πέρα από κόμματα και αποκόμματα, οι Ιταλοί όπως και οι Γάλλοι ρίχνονται στο πνεύμα, σε συνδυασμό με ακτιβισμό, για την αναβίωση της Ευρωπαϊκής Παράδοσης ενάντια στον φιλελευθερισμό και τον κομμουνισμό, ενάντια σε ΗΠΑ και Ρωσία, για μια Ευρώπη ισχυρή:
«Η Ευρώπη ως μύθος, αποστολή και πεπρωμένο, που παρουσιάστηκε στο Παρίσι, στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου του “Ινστιτούτου Ιλιάδα, γεννήθηκε το “Ινστιτούτο Αινειάδα” – άμεσα εμπνευσμένο από τον ίδιο τον γαλλικό σύλλογο, σύμφωνα με τη βούληση του Dominique Venner. Στην υπηρεσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, με πρόεδρο τον Pierluigi Locchi, (Γιο του μεγάλου Ιταλού φιλόσοφου GiorgioLocchi ) έναν επαγγελματία που δραστηριοποιείται μεταξύ Παρισιού και Ρώμης και – για χρόνια – με επίμονη παρουσία στον τομέα της ταυτότητας και της Παράδοσης, ο οργανισμός έρευνας, μελέτης και κατάρτισης, σκοπεύει να φέρει στην Ιταλία το στυλ, το μοντέλο και το όραμα του κόσμου της Γαλλικής ομάδας που δραστηριοποιείται από το 2013. Στην υπηρεσία του ευρωπαϊκού πολιτισμού, το “Ινστιτούτο Αινειάδα” λαμβάνει ένα σχήμα από τις σπουδές, τις συνεννοήσεις και τις συνενώσεις των αγωνιστών από διαφορετικά υπόβαθρα.»
Παραφράζοντας μια διάσημη φόρμουλα («πρώτα η πολιτική»), η διδασκαλία του Venner θέτει το μυστήριο «της φυλής, των πηγών και της προέλευσης» πάνω από οτιδήποτε άλλο. Σκοπός είναι να διατυπωθούν μη κομφορμιστικές αναλύσεις του παρόντος, για να συμβάλουν στη διαμόρφωση αγωνιστικών στελεχών και να οργανώσουν πολιτιστικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές και πεζοπορικές εκδηλώσεις.
Το “Ινστιτούτο Aινιάδα” και η Ευρώπη, «η μόνη μεγάλη επαναστατική ιδέα της τρίτης χιλιετίας». Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου, διευκρίνισε: «Το κοινό στο οποίο απευθύνεται το Ινστιτούτο θα αποτελείται, πολύ απλά, από όλους τους Ευρωπαίους που εμψυχώνονται από μια ειλικρινή αγάπη για τις ρίζες και τον πολιτισμό τους, ανεξάρτητα από το κοινωνικό ή πολιτικό πλαίσιο προέλευσης». Προγονικές αρχές σε συνάρτηση με την εποχή. Εκτός από έναν ιστότοπο (https://istitutoeneide.it) που είναι ήδη γεμάτος ιδέες, μπορείτε επίσης να παρακολουθήσετε τη σύνδεση στα κύρια κοινωνικά δίκτυα. Η φλόγα της ιταλικής μάχης για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό μόλις ανανεώθηκε. Τους επόμενους μήνες, μάλιστα, θα διοργανωθεί η πρώτη μεγάλη εκδήλωση: «Αινειάδα. Ιταλία. Ευρώπη. Από τα ερείπια σε ένα νέο Ίδρυμα».
Το σύμβολο του Ινστιτούτου
Η βελανιδιά είναι ιερό δέντρο σε όλη την Ευρώπη και σε όλους τους Ινδοευρωπαϊκούς λαούς: ιερό για τον Δία στην Ελλάδα, για τον Thor στους Σκανδιναβούς, για τον Donar στους Γερμανούς, για τον Δία και στη Ρώμη, για τον Perun στους Σλάβους, ενώ για τους Κέλτες ήταν το δρυιδικό δέντρο στο επίκεντρο κάθε μαγικής δράσης. Η δάφνη είναι η θεία δόξα που απονέμεται στους ήρωες και στους σοφούς, σε εκείνους που παραμένοντας σταθεροί, μπορούν να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Πρόδρομος του στέμματος και του φωτοστέφανου, ηλιακό φυτό κατ’ εξοχήν, Απολλώνια μεταμόρφωση που ήδη προαναγγέλλει τη Νίκη.
Μανιφέστο του Ινστιτούτου Αινειάδα
Κάτω από τον ίδιο ήλιο
Από την αυγή του χρόνου η Ιταλία έχει ταυτιστεί με την Εσπερία, τη γη όπου ο ήλιος πηγαίνει για να κρυφτεί και να αναγεννηθεί περιμένοντας να ανατείλει ξανά. Ως Ευρωπαίοι ακτιβιστές και πατριώτες ιταλικής καταγωγής, είναι σταθερή θέλησή μας να συμβάλουμε στην αναγέννηση της Ευρώπης υπό την αιγίδα του ίδιου ήλιου, πέρα από το τέλος της δυτικής νύχτας. Η ευρωπαϊκή ιδέα είναι η μόνη μεγάλη επαναστατική ιδέα της τρίτης χιλιετίας: εμείς, ως Ιταλοί, φέρνουμε σε αυτήν τις χιλιετίες πολιτισμού, ομορφιάς, πρωτοτυπίας, εφευρετικότητας και πειραματισμού των οποίων είμαστε κληρονόμοι.
Το “Ινστιτούτο Αινειάδα” σκοπεύει να είναι ο φορέας αυτής της επανάστασης, μέσα από ένα έργο εκπαίδευσης, ενημέρωσης, διάδοσης ιδεών, μαχητικής κινητοποίησης, συνεργασίας με κάθε πραγματικότητα που κινείται από τους ίδιους στόχους, πέρα από πολιτικές βλέψεις , πολιτικά ακρωνύμια, ιδεολογία προέλευσης.
Ιταλία και Ευρώπη
Η δέσμευση για μια Ευρώπη ως δύναμη, όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση, αλλά στην πραγματικότητα ολοκληρώνει τις προσπάθειες για μια Ιταλία που είναι κυρίαρχος της μοίρας της. Η ιταλικότητα δεν χαρακτηρίστηκε ποτέ από σοβινιστική υποχώρηση ή τον απομονωτισμό. Χάρη στην αδρανοποιημένη μνήμη της Ρώμης, το να είναι κάποιος καλός Ιταλός, σήμαινε πάντα να προβάλλει τον εαυτό του πέρα από τον εαυτό του. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο σε μια εποχή σαν τη δική μας, που χαρακτηρίζεται από την ανάδυση μεγάλων χώρων ως νέο πολιτικό διακύβευμα, το οποίο επιβάλλει ευρύτερα οράματα συνόρων και ταυτοτήτων, για να αντισταθεί στις προκλήσεις της ιστορίας.
Ξεπερνώντας τη σημερινή Ευρώπη
Οι πολιτικές και οικονομικές μορφές που παίρνει σήμερα η Ευρώπη φαίνονται αδύναμες, αντιφατικές, ασαφείς, μαζοχιστικές, ακατάλληλες για την πρόκληση του παρόντος. Γι’ αυτό ακριβώς αγωνιζόμαστε για την επαναστατική υπέρβασή τους. Πρέπει να οικοδομηθεί μια εναλλακτική Ευρώπη, κυρίαρχη, ελεύθερη, απαλλαγμένη από κάθε είδους εξωτερικούς περιορισμούς, ως κοινότητα του πεπρωμένου όλων των ευρωπαϊκών λαών. Ωστόσο είναι μια συγκεκριμένη εναλλακτική, μια επιχειρησιακή ιδέα, που πρέπει να έχει τις ρίζες της στο παρόν, κάνοντας τις αντιφάσεις να εκραγούν και απελευθερώνοντας λανθάνουσες ενέργειες που ήδη καίγονται κάτω από τις στάχτες.
Η ευρωπαϊκή ιδιοφυΐα
Πιστεύουμε ότι η Ευρώπη, κατά τη διάρκεια των χιλιετιών, παρήγαγε διάφορες πολιτικές, πολιτιστικές και πνευματικές εκφράσεις, οι οποίες ωστόσο είναι καρπός της ίδιας ιδιοφυΐας. Υπάρχει λοιπόν μια συγκεκριμένη ευρωπαϊκή νοητική μορφή, η οποία εκφράζεται πολιτικά σε ένα όραμα ελευθερίας, κοινότητας, ευθύνης. Ηθικά σε ένα όραμα της μορφής, της κατοχής, της τιμής. Υπαρξιακά σε ένα όραμα θράσους, περιπέτειας, πρόκλησης στο άγνωστο. Αισθητικά σε ένα όραμα ομορφιάς, αρμονίας, βάθους. Πιστεύουμε ότι αυτή η νοητική μορφή δεν έχει τελειώσει να παράγει ιστορία ενώπιον του κόσμου.
Η ομορφιά ως ορίζοντας
Η ευρωπαϊκή ιδιοφυΐα έχει εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους, ο σημαντικότερος από τους οποίους, για τον προσδιορισμό μιας συγκεκριμένης αίσθησης του κόσμου, είναι ο καλλιτεχνικός. Από τις σπηλαιογραφίες μέχρι τα ελληνικά αγάλματα, από τους πίνακες της Αναγέννησης έως τα οραματικά σχέδια του αρχιτεκτονικού ορθολογισμού του εικοστού αιώνα, οι Ευρωπαίοι διατηρούσαν πάντα μια αισθητική προσέγγιση στον κόσμο.
Εξίσου πρωτότυπη και επαναστατική εμφανίζεται η παραβολή της τονικής μουσικής, που ξεκινώντας από το 1700, εκφράζει την αίσθηση της ιστορικής μας εξέλιξης με μια αρμονική εκλέπτυνση, που δεν βιώθηκε ποτέ σε κανέναν άλλο πολιτισμό. Αυτή η εξαίσια ευρωπαϊκή ευαισθησία πρέπει να επιβεβαιωθεί σήμερα εναντίον όλων των εχθρών της ομορφιάς, είτε είναι θρησκευόμενοι σκοταδιστές, είτε προοδευτικοί φανατικοί της διαγραφής.
Να γίνουμε ο εαυτός μας
Η υιοθέτηση πολιτιστικών και πνευματικών κατηγοριών που είναι ξένες σε αυτό το νοητικό σύμπαν, είναι μια διαδικασία που μπορεί κάλλιστα να οριστεί ως αλλοτριωτική, με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Δεν αρνούμαστε τη διαστρωμάτωση της ιστορίας και τις σύνθετες γενεαλογίες που νευρώνουν την ταυτότητά μας, περνώντας επίσης από μολύνσεις με τον άλλον εαυτό μας.
Γνωρίζουμε ότι η ταυτότητα δεν είναι μια ακίνητη ουσία, ότι οι πολιτισμοί υπόκεινται επίσης σε αλλαγές, αλλά θέλουμε να είμαστε οι αρχιτέκτονες της δικής μας αλλαγής. Το δικαίωμα να παραμείνει κανείς ο εαυτός του διακηρύσσεται σήμερα για κάθε λαό στον κόσμο, εκτός από τους Ευρωπαίους: ήρθε η ώρα να το πάρουν.
Καμία ενοχή
Απορρίπτουμε ριζικά τη διαδικασία να κατηγορούμε τους ευρωπαϊκούς λαούς για το παρελθόν τους, το οποίο δεν είναι πιο βίαιο ή «ιμπεριαλιστικό» από αυτό οποιουδήποτε άλλου πολιτισμού, αλλά από την άλλη περιέχει ηθικά, νομικά και επιστημονικά επιτεύγματα που σπάνια επιτυγχάνονται αλλού. Διακηρύσσουμε την περηφάνια για το ποιοι είμαστε και τι έχουμε χτίσει. Ταυτόχρονα όμως απελευθερωνόμαστε από κάθε νοσταλγία για οποιαδήποτε εποχή, μακρινή ή πρόσφατη. Στο παρελθόν δεν βλέπουμε ένα βάρος που μας επιβραδύνει, αλλά μάλλον την έμπνευση, πάντα ανανεωμένη σε κάθε διαφορετική ιστορική προοπτική, που μας δίνει την ώθηση να πάμε ακόμα παραπέρα.
Να είμαστε ένας λαός που δεν αντικαθίσταται
Η ταυτότητα δεν είναι μια αφηρημένη έννοια, ένα γενικό σύνολο «αξιών» ή συμβόλων, που αποσπώνται από οποιοδήποτε πλαίσιο. Η ταυτότητα απαιτεί από έναν λαό να ριζώσει σε μια συγκεκριμένη γη και να εξελιχθεί σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα. Η συνεχής αντικατάσταση ανθρώπων σπάει αυτόν τον κάθετο άξονα, μεταξύ πνεύματος, λαών και γης. Πέρα από τα άμεσα πολιτικά μέτρα, τα οποία επίσης αντιμετωπίζουμε ευνοϊκά, για την αντιμετώπιση του φαινομένου, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να επαναφέρουμε στους Ευρωπαίους την αίσθηση ότι ανήκουν σε έναν πολιτισμό, της συνέχειας μεταξύ των γενεών, της ρίζας τους σε μια γη, της προβολής τους στο μέλλον.
Το καλύτερο αντίδοτο στη μεγάλη αντικατάσταση είναι να επιστρέψουμε στη σκέψη και στη ζωή της κοινότητάς μας, αυτή των ανθρώπων ως μια μη αντικαταστάσιμη μοναδικότητα, ως μια πολιτισμική και υπαρξιακή μοναδικότητα, αμείωτη σε μια αδιαφοροποίητη ανθρώπινη ύλη.
Τεχνική και ταυτότητα
Ένας από τους πιο πολύτιμους καρπούς του χιλιετούς ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι η πρακτική και θεωρητική περιπέτεια της τεχνοεπιστήμης, η αδιάκοπη «κινητοποίηση του κόσμου». Προφανώς η τεχνοεπιστήμη ανοίγει γόνιμες ευκαιρίες και υπαρξιακούς κινδύνους ταυτόχρονα. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τα δυνητικά απάνθρωπα αποτελέσματα της τεχνοεπιστήμης, είναι να την αντιμετωπίσουμε και να την κυριαρχήσουμε με μια υπεράνθρωπη κοσμοθεωρία. Η Λουδιστική άρνηση , αντίθετα, αποφεύγει το πρόβλημα, καθιστώντας μας αντικείμενο απρόσωπης δυναμικής και ενισχύοντας, παραδόξως, όλες τις στρεβλώσεις που επιδιώκει να καταπολεμήσει. Αντίθετα, πρέπει να ξαναβρούμε την έννοια της τεχνοεπιστήμης ως χαρακτηριστικό της ταυτότητας.
Μια άυλη σφαίρα επιρροής
Η Ευρώπη που θέλουμε ως δύναμη είναι μια κυρίαρχη Ευρώπη, οπλισμένη, με επίγνωση του ιστορικού της πεπρωμένου και που δεν περιορίζεται πλέον από το ταμπού της βίας, αποφασισμένη να διατηρεί καλές διπλωματικές σχέσεις με όποιον τη σέβεται, αλλά δεν είναι πρόθυμη να υποταχθεί στην κηδεμονία κανενός. Αυτή η ευρωπαϊκή δύναμη πρέπει να έχει τη βούληση και την ικανότητα να δημιουργήσει τη δική της σφαίρα πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής επιρροής, που είναι απαραβίαστη και πέρα από άλλες δυνάμεις.
Υπάρχει μόνο το εμπρός
Ωστόσο οι αρνήσεις μας για την παγκοσμιοποίηση και τη φιλελεύθερη οικουμενικότητα, δεν πρέπει να κάνουν κάποιον να πιστεύει ότι θέλουμε να ωθήσουμε τον κόσμο πίσω σε αυτό που ήταν πριν από το 1989. Δεν υπάρχει επιστροφή. Υπάρχει μόνο μπροστά. Ομοίως, η ριζική κριτική της παρούσας κατάστασης δεν μας οδηγεί να βυθιστούμε σε μια αποκαλυπτική, παραισθησιολογική, απελπισμένη, αντιδραστική ή ακόμα και εσχατολογική ή μεσσιανική ρητορική. Η νοοτροπία μας, ακόμη και μπροστά στα πιο σκοτεινά ιστορικά ενδεχόμενα, παραμένει ηλιόλουστη, προληπτική, καταφατική, εμποτισμένη με τραγική αισιοδοξία.
Η Αναγέννηση της Ιστορίας
Ενάντια στο τέλος της ιστορίας και στον θρίαμβο της εθνικής, κοινωνικής και πνευματικής εντροπίας, προτείνουμε να είμαστε πρωταγωνιστές μιας αναγέννησης της ιστορίας. Πέρα από το σύστημα δολοφονίας λαών, υπάρχει ένα μέλλον ταυτοτήτων, μύθων, ζωντανών παραδόσεων, πολιτισμών ελεύθεροι να καλλιεργηθούν έξω από κάθε οικουμενική ουτοπία και παγκόσμιο εθνοκτόνο σχέδιο.
Αποφασίσαμε ότι αυτό το μέλλον ανήκει σε εμάς.
