Βαθύτατο προβληματισμό έχει προκαλέσει όχι μόνον στους πιστούς αλλά και όλους τους Έλληνες το κήρυγμα του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμου την Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα στον Έβρο. Μίλησε για χιλιάδες αλλοεθνείς που έρχονται εδώ, που θα μείνουν εδώ, που θα τους «αγκαλιάσουμε», που θα τους δώσουμε νύφες και γαμπρούς τα παιδιά μας (μήπως ο «Σεβασμιότατος» θα ήθελε να κανονίσει και το ύψος της προίκας που θα τους δώσουμε);
Για να είναι και μέσα στο πνεύμα της εποχής αναφέρθηκε στον Αντετοκούμπο και μίλησε για έπαθλα και τρόπαια που θα φέρουν στην χώρα μας όλοι αυτοί. Στην συνέχεια διεκδίκησε και ρόλο πολιτικού ή καλύτερα πολιτικάντη και αναφέρθηκε στο ότι όλοι αυτοί θα εργάζονται και με τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία θα πληρώνονται οι δικές μας οι συντάξεις.
Αναφέρθηκε και στο δημογραφικό με δακρύβρεκτα σχόλια για ερημωμένα χωριά που θα κατοικηθούν, για χαρούμενες παιδικές φωνές και για χορταριασμένες αυλές σχολείων που θα ξαναζωντανέψουν. Αυτά είναι τα απαισιόδοξα και τα άσχημα. Τα τραγιά, τα ύποπτα και απαράδεκτα για έναν Έλληνα υψηλόβαθμο ιεράρχη είναι άλλα.
Σλάβοι στο Αιγαίο και αλλαγή της Ιστορίας
Προβλέπει ο Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος ότι οι Βαλκανικοί λαοί στην Βόρειο Ελλάδα θα βρουν διέξοδο στην «άσπρη θάλασσα» και θα εκπληρώσουν έτσι ειρηνικά έναν «προαιώνιο πόθο τους». Μιλά φυσικά για του Σλάβους και το όνειρό τους για διέξοδο στο Αιγαίο μέσω της κατάκτησης ή απόσπασης ελληνικών περιοχών.
Έχει πει όμως και ακόμα χειρότερα. Θεωρεί ότι ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ο δικός μας χαλαρός τρόπος ζωής θα φέρουν γρηγορότερα την παγκοσμιοποίηση στην περιοχή μας. Και συνεχίζονται τα δυσάρεστα από τον «Σεβασμιότατο». Μας προειδοποιεί ότι η αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας στην περιοχή μας θα φέρει και αλλαγές στην πολιτιστική εικόνα της περιοχής. Τα μαθήματα, μας λέει, στα σχολεία, κυρίως Ιστορίας και Θρησκευτικών, οι Εθνικές μας Εορτές, οι Παρελάσεις, οι εθνικές αργίες, ακόμα και τα σύμβολα (εδώ προφανώς εννοεί την Σημαία μας κα τον Σταυρό) θα τροποποιηθούν από «πολύ μέχρι και άρδην», όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει.
Στην συνέχεια μας παροτρύνει να μείνουμε πιστοί στην Ορθόδοξη Πίστη μας και όσοι έρθουν εδώ να μας βρουν ως «μεγαλέμπορους» ελληνικού πολιτισμού και όχι «ψιλικατζήδες». Μας ζητά να δείξουμε αποφασιστικότητα και όχι κοινωνική δειλία και όλοι μας να πάρουμε σοβαρά τον ιστορικό μας ρόλο. Μας θυμίζει ότι λαοί που αδράνησαν σε παρόμοιες περιπτώσεις εξαφανίστηκαν από την Ιστορία.
Η Ελλάδα που δεν θέλουμε
Γίνεται όμως και υπέρμαχος του πολυπολιτισμού γιατί αναφέρει ότι αν μας βρουν ενωμένους θα μας σεβαστούν και θα χτίσουν τα ιερά τους δίπλα στα δικά μας όχι πάνω σε αυτά, καθώς και πως θα τηρούν τα έθιμά τους παράλληλα με τα δικά μας. Μας προπαγανδίζει δηλαδή ότι δεν είναι κακό να αναρτήσουν τα σύμβολά τους, να γιορτάσουν τις γιορτές τους και να παρουσιάσουν τα έθιμά τους γιατί η ελληνική ψυχή και η Ορθόδοξη πνευματικότητα δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε.
Όχι «Σεβασμιότατε» δεν θέλουμε η πάλαι ποτέ Ελλάδα των αρχαίων χρόνων ή της Ορθοδοξίας να γίνει ένα πολυπολιτισμικό χωνευτήρι ανθρώπων. Ούτε θέλουμε οι προαιώνιοι εχθροί του Ελληνισμού να κατέβουν σαν ορδές στην Βόρειο Ελλάδα και να καταλάβουν το Αιγαίο μας. Εκτός αν ξεχνάτε τα εγκλήματα των Βουλγάρων σε βάρος του Ελληνισμού.
Ο ρόλος του Ελληνισμού δεν είναι να επιβιώσει μέσα σε ένα χωνευτήρι, είναι να είναι οδηγός των άλλων και για να το κατορθώσει αυτό πρέπει να παραμείνει ανόθευτος. Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς θέλουμε Ιερείς θρησκευτικούς και πνευματικούς οδηγούς, όχι προπαγανδιστές της Νέας Τάξης.
