γράφει ο Νίκος Παπαγεωργίου
Η εθνικοπατριωτική παράταξη στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 παρουσίασε πανευρωπαϊκά σημαντική άνοδο των ποσοστών της. Στην πατρίδα μας όπως είναι πλέον γνωστό πλησίασε το 18,5%. Συνυπολογίζοντας και τα μικρότερα κόμματα του ιδίου χώρου το ποσοστό αυτό πλησιάζει το 20%.
Ισχυρότερος πόλος του χώρου είναι το κόμμα της «Ελληνικής Λύσης» με ισχυρή παρουσία στην Βόρειο Ελλάδα. Απέναντι στο κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου βρίσκονται εκτός από το κόμμα της «Νίκης» και το κόμμα «Φωνή Λογικής». Και τα τρία αυτά κόμματα δεν έλαβαν μόνο τις ψήφους των Ελλήνων πατριωτών, αλλά και πολλές των αγανακτισμένων ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στον Μητσοτάκη, για τα εν γένει πεπραγμένα του, τα οποία δεν είναι και λίγα.
Εάν λάβουμε υπόψη ότι, καλώς εχόντων των πραγμάτων εθνικές εκλογές θα έχουμε μετά από μία τριετία, θα είναι αρκετά δύσκολο τα τρία αυτά κόμματα να διατηρήσουν τα σημερινά ποσοστά τους. Βέβαια αυτό θα εξαρτηθεί και από τον αντιπολιτευτικό λόγο, που θα αναπτύξουν απέναντι τον Μητσοτάκη και το κόμμα του. Γεγονός είναι ότι ο Κυριάκος Βελόπουλος θέλησε να κάνει ένα άνοιγμα προς τα υπόλοιπα κόμματα του χώρου με φράσεις όπως «είμαστε η πατριωτική αντιπολίτευση» και «δεν θα σταματήσουμε μέχρι να κυβερνήσουμε». Δεν είχε όμως καμία ανταπόκριση από τους επικεφαλής των υπόλοιπων κομμάτων της παράταξης.
Εκτός από τα τρία κόμματα που προαναφέραμε στην εκλογή αρένα των ευρωεκλογών συμμετείχαν και κόμματα με αμιγώς εθνικιστική ιδεολογία. Δυστυχώς όμως τα κόμματα αυτά έφεραν το ισχνό 2,5%. Ο εθνικιστικός χώρος αγνοήθηκε από την μεγάλη μερίδα των Ελλήνων πατριωτών. Αυτό ουσιαστικά οφείλεται ή στις θέσεις που τα κόμματα αυτά δεν μπόρεσαν να αναπτύξουν σε μεγάλα στρώματα των ψηφοφόρων, ή η εθνικιστική ιδεολογία θέλει επιτέλους ένα νέο σύγχρονο πολιτικό λόγο που τα κόμματα αυτά δεν είναι σε θέση να προβάλουν.
Τα τσιτάτα «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» μπορεί να έχουν ένα ιδεολογικό υπόβαθρο αλλά είναι πολύ χρησιμοποιημένα και από μόνα τους δεν δίνουν λύσεις στα τεράστια προβλήματα, που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Έλληνες. Μπορεί να είναι ο κοινός παρονομαστής της πατριωτικής ιδεολογίας αλλά οι εθνικιστές θα πρέπει απλά και κατανοητά να μιλήσουν, για το πώς ο εθνικισμός μέσα από την ιδεολογία του, θα μπορέσει να δώσει λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός. Βέβαια αυτά δεν λύνονται ως δια μαγείας, αλλά με καθημερινό αγώνα και δουλειά, που οι Έλληνες εθνικιστές είναι αποφασισμένοι να δώσουν, πιστεύουμε πως σίγουρα θα υπάρξει αποτέλεσμα.
Βέβαια θα πρέπει να αναφέρουμε ότι, η εθνικιστική παράταξη στερείτε μεγάλων μέσων μαζικής επικοινωνίας ώστε να μπορεί να ενημερώνει με τις θέσεις της το λαό. Κάποιες σκόρπιες εθνικιστικές φωνές του διαδικτύου δυστυχώς δεν επαρκούν.
Συγχρόνως θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας με επικεφαλής πρόσωπα ή πρόσωπο, που θα έχουν όρεξη για αγώνα, με συγκροτημένο εθνικιστικό λόγο και φυσικά να μην έχουν φθαρεί από προηγούμενες καταστάσεις. Το πρόσωπο που θα ηγηθεί θα πρέπει να πλαισιωθεί από στελέχη ιδεολογικά συγκροτημένα με πίστη στον αγώνα και εμείς οι υπόλοιποι να υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο αυτήν την προσπάθεια.
Ήλθε επιτέλους η ώρα να αντιληφθούμε ότι η πολυδιάσπαση σε μικρό κόμματα και οργανώσεις δεν οδηγούν πουθενά. Οι επικεφαλής του εθνικιστικού χώρου έχουν τη διακριτική ευχέρεια να αναζητήσουν το πρόσωπο αυτό, που θα ηγηθεί, διότι επί σειρά ετών ο εθνικιστικός χώρος πολύ έχει υποφέρει από την πολυδιάσπαση και τους αρχηγίσκους. Είναι καιρός πλέον να δημιουργήσουμε ένα κραταιό εθνικιστικό κόμμα που δώσει όραμα, προοπτική και αισιοδοξία στο λαό.
Και εφόσον μπορέσει να εισέλθει στη βουλή να ασκήσει μία ισχυρή αντιπολιτευτική πολιτική αποφεύγοντας τα λάθη του παρελθόντος. Πολλοί θα ισχυριστούν ότι είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί. Άλλοι πάλι δεν θα θέλουν να χάσουν το αρχηγιλίκι τους, όλους αυτούς οι αγνοί εθνικιστές πρέπει να τους απομονώσουν και να προετοιμαστούν για σκληρό αγώνα. Ας μη ξεχνάμε ότι η αρχή είναι ήμισυ του παντός.
