
Μόλις χθες το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ του «ελπιδοφόρου» Ανδρουλάκη πλησίασε τον ΣΥΡΙΖΑ του «πρώην ελπιδοφόρου» ηγέτης Τσίπρα. Κατάφερε ο Τσίπρας σε λιγότερο από δυόμιση χρόνια από εκεί που συγκυβερνούσε με τον Καμμένο να προσπαθεί να περάσει το διαλυμένο ΠΑΣΟΚ.
Και όμως σήμερα στη συζήτηση στη Βουλή για τον αναπτυξιακό νόμο, αφού έκανε ένα ακόμη σόου για τις κάμερες κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης μετά το φιάσκο στην αντιμετώπιση της κακοκαιρίας «Ελπίδα».
Ο Αλέξης ζήτησε εκτάκτως το λόγο στην Ολομέλεια της Βουλής και είπε: «Ζητάω σήμερα εκτάκτως το λόγο επειδή επειδή μια γνωστή κακοκαιρία έθαψε στο χιόνι ολοκληρωτικά και οριστικά το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη αφήνοντας ηλικιωμένους γυναίκες παιδιά στο έλεος του χιονιά. Χωρίς οι κραυγές αγωνίας τους να φτάσουν στον εξαφανισμένο πρωθυπουργό
Και έθαψε και τις τελευταίες αυταπάτες που πιθανός να υπήρχαν ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση έχουν την θέληση να διδάσκονται από τα λάθη, ολιγωρίες και δραματικά αποτελέσματα ιδεοληψιών τους».
Αφού τόνισε «ότι η κυβέρνηση αποδείχθηκε ανίκανη να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κρίση και πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατόν. «Δεν πάει άλλο με την ανάλγητη κυβέρνηση του κ.Μητσοτάκη» επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας στην παρέμβασή του λέγοντας πως «έχουμε υποχρέωση την απόγνωση και την οργή της πλειοψηφίας να την κάνουμε δύναμη πολιτικής αλλαγής» σημειώνοντας πως «αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει το συντομότερο δυνατό».
Προφανώς και γνωρίζει ότι δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα να πετύχει τον σκοπό του προσπάθησε για μία ακόμη φορά να κάνει θόρυβο για να αποδείξει στο εσωτερικό του κόμματος του ότι παραμένει αρχηγός και δεν μπορεί να αμφισβητείται.
Άλλωστε 24 ώρες πριν ο πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Σκουρλέτης «πυροδότησε εσωκομματική βόμβα όταν δήλωσε ότι «η πρόταση Τσίπρα για εκλογή προέδρου από τη βάση είναι κατ επίφαση δημοκρατική».
Ο κοινοβουλευτικό εκπρόσωπος της Κουμουνδούρου, βλέπει «αποθέωση των μηχανισμών καθώς και την πριμοδότηση όσων έχουν την κάθε είδους αναγνωρισιμότητα, σε βάρος των λιγότερο γνωστών αλλά αναγκαίων συντρόφων» και σύμφωνα με τον ίδιο «αποπροσανατολίζει, είναι κατ’ επίφαση δημοκρατική, χωρίς να ενισχύει την ουσιαστική συμμετοχή των μελών του κόμματος».
«Η αποσυσχέτιση της εκλογής των οργάνων από τη συζήτηση του συνεδριακού σώματος υποτιμά την εσωτερική δημοκρατία» υπογραμμίζει και αυτός (μάλλον το συνηθίζουν στην αριστερά…)