Έπειτα από συζήτηση τριών ημερών, με τα απαραίτητα γαλλικά» και φασαρίες (γιατί ευτυχώς οι ναζί έφυγαν από την βουλή και επανήλθε ο πολιτικός πολιτισμός) καταψηφίστηκε όπως ήταν αναμενόμενο η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ κατά της κυβέρνησης.
Ψήφισαν συνολικά 299 βουλευτές, από τους οποίους 156 ψήφισαν κατά της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ 143 ψήφισαν υπέρ.
Στην ουσία πρόκειται για μία ακόμη χιλιοπαιγμένη παράσταση, και μάλλον κακοπαιγμένη σαν θίασο του 80 που έπαιζε Μπρχετ για να παίρνει τις ΠΑΣΟΚικές επιδοτήσεις. Η Αντιπολίτευση φωνάζει παραιτηθείτε» στον πρωθυπουργό, καταθέτει πρόταση μομφής και σηκώνει το λάβαρο της επανάστασης για να ρίξει την Υβέρνσηη. Τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ παραληρούν απο ενθουσιασμό (αν και στην πρόσφατη περίπτωση πανηγυρίζουν και καραμανλικές εφημερίδες…) και οι ψηφοφόροι ετοιμάζονται για κάλπες. Τελικά η πρόταση πάντα απορρίπτεται ο πρωθυπουργός κατακεραυνώνει τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο οποίος τον είχε κατακεραυνώσει πρώτος και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί κρατάνε τους δεύτερους ρόλους ίσα για να γεμίζει ο χώρος.
Μετά το τέλος της ψηφοφορίας οι κυβερνητικοί βουλευτές αγκαλιάζονται γεμάτοι χαρά, χαιρετούν τον αρχηγό τους και φεύγουν για να πάρουν θέση στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Το αξιοπερίεργο είναι γιατί υπάρχει κόσμος που τα παρακολουθεί όλα αυτά από την τηλεόραση γεμάτος αγωνία; Αλλά είπαμε άβυσσος η ψυχή των ψηφοφόρων.
