Δεν είναι η πρώτη φορά που τα αιτήματα των αγροτών καταλήγουν στο γραφείο του Κυριάκου Μητσοτάκη,είναι, όμως, ίσως από τις ελάχιστες φορές που η απόσταση ανάμεσα στην κυβερνητική ρητορική και την πραγματικότητα της ελληνικής υπαίθρου φαίνεται τόσο χαοτική. Η λίστα αιτημάτων την Πανελλαδική Σύσκεψη των Μπλόκων στη Λάρισα είναι ο τραγικός απολογισμός μιας πολιτικής που σπρώχνει τον πρωτογενή τομέα στο περιθώριο.
Η κυβέρνηση της ΝΔ επιμένει να μιλά για διάλογο, καλώντας τους αγρότες στο Μέγαρο Μαξίμου χωρίς καμία συγκεκριμένη δέσμευση, χωρίς περιεχόμενο, την ώρα που το κόστος παραγωγής έχει ξεφύγει, οι επιδοτήσεις παραμένουν θολή υπόθεση και οι κτηνοτρόφοι μετρούν απώλειες από την ευλογιά χωρίς ουσιαστική στήριξη. Δεν είναι περίεργο που η πρόσκληση απορρίφθηκε. Για τους Έλληνες Αγρότες, οι γενικόλογες συζητήσεις έχουν προ πολλού εξαντληθεί.
Η ομόφωνη στάση των 57 μπλόκων στη Νίκαια Λάρισας καταρρίπτει το αφήγημα της κυβέρνησης περί «μικρών μειοψηφιών». Οι αγρότες ξεκαθαρίζουν ότι δεν αγωνίζονται για πρόσκαιρα ανταλλάγματα, αλλά για το ίδιο το μέλλον του αγροτικού και κτηνοτροφικού κλάδου. Ρεύμα στα 7 λεπτά, αφορολόγητο πετρέλαιο, εγγυημένες τιμές, άμεσες αποζημιώσεις και εξυγίανση του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι ακραία αιτήματα· είναι οι ελάχιστες προϋποθέσεις για να μείνει ζωντανή η παραγωγή.
Όσο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα μπλόκα ως επικοινωνιακό πρόβλημα και όχι ως κοινωνική κρίση, το χάσμα θα μεγαλώνει. Η προαναγγελία κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων, ακόμη και με συμβολικούς αποκλεισμούς κομβικών οδικών αξόνων, προφανώς είναι το έσχατο μέσο όσων αισθάνονται ότι δεν ακούγονται. Αν τελικά η χώρα βρεθεί μπροστά σε εικόνες γενικευμένης αναστάτωσης, η ευθύνη θα βαραίνει αποκλειστικά την «κυβέρνηση των Αρίστων» που επέλεξε να κρύβεται πίσω από τον όρο «διάλογος», αρνούμενη να δώσει απαντήσεις.
