Ακριβώς πριν ένα χρόνο γράφαμε για τον Τραμπ και τις δηλώσεις του για τους “πρόσφυγες” στην Ελλάδα.
Όντας συγκρατημένα αισιόδοξοι, μαθημένοι από κόκκινες, κίτρινες, μπλε αρκούδες και γεράκια στο παρελθόν γράφαμε…
“Φυσικά ότι έχουμε γράψει για την περίπτωση της Ρωσίας ισχύει και για την περίπτωση των Ηνωμένων Πολιτειών, γιατί μπορεί ο μέσος Αμερικανός πολίτης να μην διάκειται εχθρικά απέναντι στην Ελλάδα και τους Έλληνες, αλλά οι οργανωμένες και σοβαρές χώρες, όπως οι δύο προαναφερόμενες κοιτάζουν πρωτίστως τα συμφέροντά τους και ύστερα τους συναισθηματισμούς. Και είμαστε σίγουροι ότι ούτε ο Πούτιν θα μας κάνει δώρο την Κωνσταντινούπολη, ούτε ο Τραμπ θα στείλει τον 6ο Στόλο να προστατεύσει την χώρα μας από ενδεχόμενη απειλή… ”
Τότε, είχαν βγει αρκετοί φίλοι και εχθροί και μας κατηγόρησαν ως απαισιόδοξους, μηδενιστές και υπερβολικούς. Σήμερα, ένα χρόνο μετά δικαιωνόμαστε, κάτι που το περιμέναμε.
Κανένας δεν θα μας δώσει πράγματα και προνόμια μόνο και μόνο επειδή αναφέρουν ότι μας “συμπαθούν”.
Πρέπει να διεκδικήσουμε, να κάνουμε ισχυρές συμμαχίες και να αγωνιστούμε και σε διπλωματικό επίπεδο και όχι να τριβόμαστε στην γκλίτσα του εκάστοτε τσοπάνη…
Προς γνώσιν και συμμόρφωση εκείνων των υπεραισιόδοξων ανθρώπων του χώρου ή των δεξιών και συντηρητικών που δεν έχουν μάθει ακόμη πως τις συμμαχίες τις χτίζεις μέρα με την ημέρα, δεν στις χαρίζει ο εκάστοτε ισχυρός.
