Όταν αποχαιρέτησε τον Υψηλάντη, ο Ολύμπιος μετέβη στο Κίμπουλουγκ για να συναντήσει τη γυναίκα του, Στάνα, και τα δύο ανήλικα τέκνα του, Αλέξανδρο και Μιλάνο. Εκείνη την περίοδο, η γυναίκα του κυοφορούσε το τρίτο τους παιδί, την Ευφροσύνη. Κατά τον αποχωρισμό τους, η υγεία του ήταν κλονισμένη και τα τραύματά του ακόμη ανεπούλωτα. Η κατάσταση στη Μολδοβλαχία στα μέσα του καλοκαιριού του 1821 είχε ως εξής: «Επαναστάται πλέον, καί ουχί επανάστασις, υπήρχον μετά τάς μάχας τού Δραγασανίου καί Σκουλενίου», όπως αναφέρει ο Ιωάννης Φιλήμων.
Ο Ολύμπιος αποφασισμένος να συνεχίσει τον Αγώνα, πηγαίνει με τους άνδρες του να συναντήσει τον οπλαρχηγό και μέλος της Φιλικής Εταιρείας, Ιωάννη Φαρμάκη. Μαζί με τον Φαρμάκη διέθεταν δύναμη 800 περίπου ανδρών (οι περισσότεροι έφιπποι) και συνέχισαν τις επαναστατικές ενέργειες (επιθέσεις σε τουρκικές φρουρές, καύσεις των πόλεων Νιάμζ και Φολτιτζένι, προκηρύξεις). Παρόλα αυτά, τα αντίποινα των Τούρκων στον ντόπιο πληθυσμό και η πεποίθηση πως κάθε αντίσταση ήταν πλέον μάταιη, έκανε πολλούς αυτόχθονες και σλαβικής καταγωγής μαχητές να αυτομολήσουν. Μετά από αυτήν την εξέλιξη, καθώς και την αδυναμία τους να πραγματοποιήσουν νέα στρατολόγηση, οι δύο αρχηγοί αποφάσισαν να κατευθυνθούν μέσω της Μολδαβίας στη Βεσσαραβία, περιοχή η οποία ελεγχόταν από τη Ρωσία. Η διαφυγή τους στην Αυστρία ήταν αδύνατη, διότι εκεί ο Ολύμπιος δεν ήταν καλοδεχούμενος, εξαιτίας της συμμετοχής του στα επαναστατικά κινήματα των Σέρβων. διαβάστε την συνέχεια στο λάβαρο 21
