Σαν σήμερα, στις 30 Δεκεμβρίου 1963, χαράχτηκε για πρώτη φορά στο σώμα της ελληνικής Κύπρου η «Πράσινη Γραμμή». Αυτό που ξεκίνησε ως μια γραμμή με πράσινο μολύβι σε έναν χάρτη, αποτέλεσμα της τουρκανταρσίας και της τετραμερούς συναπόφασης, μετατράπηκε σε σύνορο ντροπής. Με τη διεύρυνσή του το 1974, κρατά μέχρι σήμερα το νησί μοιρασμένο και τις πατρογονικές μας εστίες υπό κατοχή.
Οι Βρετανοί, εφαρμόζοντας το «διαίρει και βασίλευε», εξυπηρέτησαν τις τουρκικές επιδιώξεις, προλειαίνοντας το έδαφος για την εισβολή. Η χάραξη αυτή δεν ήταν ένα προσωρινό μέτρο κατάπαυσης του πυρός, αλλά το πρώτο βήμα για τον πολιτικό και στρατιωτικό ακρωτηριασμό της πατρίδας μας.
Σήμερα, 62 χρόνια μετά, η Πράσινη Γραμμή αποτελεί σύμβολο κατοχής, αλλά και υπενθύμιση της στάσης του «νεοκυπρίου» που, διερχόμενος από τα οδοφράγματα, συντηρεί οικονομικά το κατοχικό καθεστώς. Για εμάς, δεν υπάρχει «εσωτερικό σύνορο» ούτε «δύο πλευρές». Υπάρχει μια γραμμή κατάπαυσης του πυρός σε μια πατρίδα που παραμένει εμπόλεμη ζώνη λόγω της βάρβαρης τουρκικής εισβολής.
Ως ΔΡΑΣΙΣ ΚΕΣ, αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με τη διχοτόμηση και τα ομοσπονδιακά αφηγήματα που ξεπουλούν εδάφη και δικαιώματα. Δεν αποδεχόμαστε την κατοχή ως κανονικότητα. Αγωνιζόμαστε για την ημέρα της απελευθέρωσης, όταν η γραμμή αυτή θα πάψει να υπάρχει και θα δικαιωθούν όσοι θυσιάστηκαν για την Ελευθερία.
Γη σε Τούρκο ούτε εκατοστό!
