Όταν το κράτος της «αριστείας» και της «νομιμότητας» αναβάλλει επ’ αόριστον τη δίκη για το σκάνδαλο υποκλοπών, καταλαβαίνουμε πως λειτουργεί το σύστημα, ενός καθεστώτος που καταρρέει κάτω από το ίδιο του το βάρος, προσπαθώντας να θάψει την αλήθεια πίσω από νομικά τεχνάσματα.
Η υπόθεση των παρακολουθήσεων είναι η απόδειξη ότι η εξουσία, όταν δεν έχει φραγμούς, μετατρέπεται σε παρακράτος. Και τι έκανε η ελληνική Δικαιοσύνη; Ανέβαλε επ’ αόριστον τη δίκη με πρόσχημα την… κωλυσιεργία των κατηγορουμένων! Δηλαδή οι υπεύθυνοι της ΕΥΠ και του Μεγάρου Μαξίμου θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ οι πολίτες παρακολουθούνταν παράνομα με το Predator και άλλες μεθόδους ηλεκτρονικής παρακολούθησης, δίχως καν να έχουν κατηγορηθεί για κάτι.
Η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα σύγχρονο προτεκτοράτο παρακολούθησης, και κανείς από τους «θεματοφύλακες των θεσμών» δεν δείχνει να ενοχλείται. Αντί να δοθεί απάντηση στους πολίτες για το ποιος παρακολουθούσε ποιόν και γιατί, το σύστημα εξουσίας επιλέγει τη σιγή, τη λήθη και την ατιμωρησία.
