Τετάρτη Αυγούστου δύο λέξεις μία ιδέα. Το νόημα μιας εποχής όπου οι Έλληνες επανήλθαν ως Έλληνες. Δεμένοι με τον άρρητο δεσμό χιλιάδων ετών ιστορίας οδηγημένοι από τον φωτεινό νου του Εθνικού ηγέτη Ιωάννη Μεταξά όπου σμίλεψαν ένα νέο θαύμα. Έναν τρίτο Ελληνικό Πολιτισμό.
Το ραντεβού με την ιστορία
Το βράδυ της 4ης Αυγούστου 1936 ο Ιωάννης Μεταξά έφτασε πρώτος στο ραντεβού της ιστορίας. Η διορατικότητα του αλλά και ο φωτεινός του νους σφυρηλάτησαν μία τετραετία εθνικής αναγεννήσεως. Ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ δίχως δισταγμό γνωρίζοντας τι επρόκειτο να γίνει εκείνη την νύχτα υπέγραψε την πράξη του υπουργικού συμβουλίου η οποία απετέλεσε την ληξιαρχική πράξη γεννήσεως του Γ’ Ελληνικού Πολιτισμού. Δυστυχώς ο επερχόμενος πόλεμος ανέκοψε την πορεία του προς την ολοκλήρωση του.
Κανένας δεν γνώριζε αλλά ούτε υποπτευόταν τι θα γίνει το βράδυ της 4ης Αυγούστου 1936. Οι υπουργοί της κυβερνήσεως στις 8 μ.μ. εκλήθησαν σε έκτακτο υπουργικό συμβούλιο και εκτός των Σκυλακάκη και Παπαδήμα ουδείς άλλος γνώριζε ποια θέματα θα συζητούσαν. Προφανώς πίστευαν ότι ο Πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς τους είχε καλέσει για να συζητήσουν και να λάβουν αποφάσεις, για τον τρόπο αντιμετώπισης της πανελλαδικής εικοσιτετράωρης απεργίας, η οποία επρόκειτο να κηρυχθεί τα μεσάνυκτα. Η απεργία αυτή θα γινόταν σε ένδειξη διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση δια την απόφαση της, όπως εφαρμόσει την υποχρεωτική διαιτησία στις μεταξύ εργατών και εργοδοτών διαφορές.
Κανένα έκτακτο στρατιωτικό ή αστυνομικό μέτρο δεν είχε ληφθεί. Σε καμία συνεννόηση δεν είχε έλθει ο Ιωάννης Μεταξάς με Διοικητές στρατιωτικών μονάδων ή Αστυνομικούς Διοικητές. Το μόνο μέτρο που έλαβε ήταν η τοποθέτηση δύο Ευζώνων ως σκοπών στις θύρες του υπουργείου Εξωτερικών οι οποίοι είχαν την εντολή να επιτρέπουν την είσοδο αλλά να απαγορεύουν την έξοδο σε οποιονδήποτε. Τα όσα επακολούθησαν είναι πλέον γνωστά.
Η 4ετία μιας φωτεινούς περιόδου
Εάν εξαιρέσουμε την μικρή περίοδο διακυβερνήσεως της χώρας από τον Ιωάννη Καποδίστρια ο οποίος και έθεσε τα θεμέλια του νεοελληνικού κράτους, η 4ετία που κυβέρνησε την χώρα το εθνικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου και ο Εθνικός Ηγέτης της Ιωάννης Μεταξάς, είναι μία από τις πολύ λίγες φωτεινές περιόδους όπου επιτέλους ο Ελληνικός λαός γνώρισε την προστασία αλλά και τα αγαθά που του προσέφερε απλόχερα το Εθνικό Κράτος.
Ο Ιωάννης Μεταξάς όταν ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας το κράτος βρισκόταν σε άθλια κατάσταση. Η ανεργία στα ύψη, η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν οικτρά, ενώ ο στρατιωτικός εξοπλισμός ήταν ελάχιστος. Η οχλοκρατία ουσιαστικά κυβερνούσε την χώρα, η κοινωνική αναταραχή ήταν σχεδόν καθημερινή και φυσικά η προετοιμασία των κομμουνιστών για την γενική απεργία της 5ης Αυγούστου όπου θα επιχειρούσαν να καταλάβουν την εξουσία. Τελικά το καθεστώς της 4ης Αυγούστου και ο Ιωάννης Μεταξάς όχι μόνο έδωσαν λύση στα χρόνια προβλήματα της χώρας αλλά και η πατρίδα κατόρθωσε να απεγκλωβιστεί από την ασφυκτική αγκαλιά του κομμουνισμού.
Το έργο που πραγματοποίησε το εθνικό καθεστώς ήταν τιτάνιο. Αυτά που έγιναν μέσα σε μία τετραετία άλλοι θα ήθελαν ολόκληρες δεκαετίες. Δυστυχώς για την Ελλάδα εκείνης της εποχής οι δημοκρατικές κυβερνήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη και η ζωή τους διαρκούσε ελάχιστους μήνες αλλά και πολλές φορές λίγες ημέρες. Φυσικά τους βουλευτές και τους υπουργούς το μόνο που τους απασχολούσε ήταν να εισπράττουν τους μισθούς τους. Αδιαφορούσαν πλήρως για τον λαό ο οποίος ήταν διχασμένος και οι διάφορες κομματικές φατρίες μισούσαν η μία την άλλη.
Το έργο του Εθνικού Καθεστώτος
Το εθνικό καθεστώς της 4Ης Αυγούστου αμέσως μόλις ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας έστρεψε όλη την προσοχή του στην αντιμετώπιση των μεγάλων κοινωνικών προβλημάτων, που ταλαιπωρούσαν τον Ελληνικό λαό. Το έργο που πραγματοποίησε ο Ιωάννης Μεταξάς και οι υπουργοί όπως προαναφέραμε υπήρξε τιτάνιο. Κατοχύρωσε την εργασία των εργατών και των υπαλλήλων με τις Συλλογικές Συμβάσεις, τους προσέφερε τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, το 8ωρο της εργασίας. Για τις συνεταιριστικές οργανώσεις νομοθέτησε την ελάφρυνση των επαχθών χρεών τους και επέβαλε την προστασία των προϊόντων τους επέτυχε την αύξηση της παραγωγής εξασφαλίζοντας πλούτο και ευημερία για τα μέλη τους.
Θεσπίστηκε επιτέλους η ιατρική περίθαλψη, η πληρωμή για τις επιπλέων ώρες εργασίας (υπερωρίες) και η υποχρεωτική άδεια με αποδοχές. Ίδρυσε νοσοκομεία, ιατρεία νοσοκομεία και άσυλα. Συμπλήρωσε την αποκατάσταση των προσφύγων και χάρισε στις επαρχίες την αυτοδιοίκηση. Καταπολεμήθηκε η αστυφιλία και η ανεργία και ιδιαίτερη φροντίδα δόθηκε για τα γράμματα και τις τέχνες. Θεσπίστηκε η υποχρεωτική παιδεία, έγινε η σύνταξη του Αστικού Κώδικα και οργανώθηκαν οι Ένοπλές Δυνάμεις. Αγοράστηκαν εκτός των άλλων 4 νέα αντιτορπιλικά και 4 νέα υποβρύχια. Κατασκευάστηκε στα βόρεια σύνορα μας η περίφημη οχυρωματική γραμμή Μεταξά.
Η ΕΟΝ
Όμως το σπουδαιότερο έργο της 4ης Αυγούστου και του Ιωάννη Μεταξά ήταν η οργάνωση της Ελληνικής Νεολαίας η θρυλική πλέον ΕΟΝ. Η Νεολαία είναι το μέλλον του Έθνους. «Η Νεολαία είναι εκείνη εις την οποίαν προ παντός θα δώσωμεν την ψυχήν μας όλην και όλα μας τα μέσα δια να σώσωμεν το μέλλον του Έθνους». Ι. Μεταξάς. Ο αγώνας του Μεταξά για την Παιδεία υπήρξε συνεχής και ήταν δύσκολος διότι οι διάφορες δυνάμεις που εξακολουθούσαν να δρουν εντός του κράτους είχαν ακόμη ισχύ. Γι’ αυτόν τον λόγο ο Εθνικός Κυβερνήτης έριξε όλο το βάρος του στην Ελληνική Νεολαία. Είχε αηδιάσει από τους παλαιούς πολιτικούς και η μόνη του ελπίδα ήταν η νέα γενιά.
Το έργο της 4ης Αυγούστου δεν έμεινε πίσω σε κανέναν τομέα. Δημιουργήθηκε μία νέα Ελλάδα ενωμένη, ισχυρή, ελεύθερη, γεμάτη ζωή. Ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε ο πρώτος πολίτικός από την δημιουργία του Νεοελληνικού Κράτους που καθόρισε σαν εθνικό σκοπό την δημιουργία Πολιτισμού. Την δημιουργία του Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού μετά τον Αρχαίο και τον Βυζαντινό.
Το έπος του ’40
Το αποκορύφωμα της δόξας του Εθνικού Καθεστώτος ήταν το έπος του ΄40 που πραγματοποιήθηκε πάνω στα κακοτράχαλα βουνά της Βορείου Ηπείρου. Το πνεύμα της φιλοπατρίας, της αυτοθυσίας, που πάντα υπήρχαν στην ψυχή των Ελλήνων αφύπνισε εκείνη την χρονική περίοδο ο Ιωάννης Μεταξάς, ώστε να πραγματοποιηθεί η προέλαση και η απελευθέρωσή ακόμη μία φορά της Βορείου Ηπείρου. Δυστυχώς η 4ης Αυγούστου και ο Ιωάννης Μεταξάς δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το έργο τους. Τους πρόλαβε ο πόλεμος, ο ύποπτος θάνατος του Ιωάννη Μεταξά και η εισβολή των Γερμανικών στρατευμάτων, που εάν ζούσε σίγουρα θα είχε αποφευχθεί.
Για τους αληθινούς Έλληνες και όχι τους ελληνόφωνους, ο Ιωάννης Μεταξάς υπήρξε η μεγαλύτερη στρατιωτική και πολιτική προσωπικότητα της Νεότερης Ελλάδος. Ο Ιωάννης Μεταξάς μπορεί να πέθανε ως άνθρωπος αλλά πάντοτε θα ζει όχι μόνο για το έργο, που προσέφερε στην πατρίδα, αλλά και ως ιδέα. Όταν επιτέλους γραφεί η αληθινή ιστορία, η 4η Αυγούστου 1936 και Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς θα έχουν καταχωρηθεί στις σελίδες της με χρυσά γράμματα και θα βρίσκονται στην υψηλότερη κορυφή της.
Νίκος Παπαγεωργίου
