γράφει ο Γιώργος Μάστορας
Τα τελευταία χρόνια, με την εφαρμογή των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων προτάσεων από την κυβέρνηση Μητσοτάκη στα εργασιακά ζητήματα, καταργήθηκαν και τα τελευταία στοιχεία προστασίας των εργαζόμενων. Τα αντιλαϊκά νομοθετήματα ψηφίστηκαν και τώρα είμαστε στην φάση της ολοκλήρωσης της εφαρμογής τους. Θυμίζουμε επιγραμματικά ότι το «παιδί του κομματικού σωλήνα» Κωστής Χατζηδάκης, που τοποθετείται από υπουργείο σε υπουργείο για να «καθαρίσει» με τις δύσκολες υποθέσεις, προχώρησε:
α) Στην κατάργηση του 8ώρου, β) στην διάλυση της Επιθεώρησης Εργασίας, που κάτι έλεγχε, γ) μετέτρεψε τον πρώην ΟΑΕΔ, από Οργανισμό που προσέφερε κάποια προστασία στους ανέργους, όση είχε μείνει στο τέλος, σε ένα γραφείο ευρέσεως εργασίας για την εξυπηρέτηση του ιδιωτικού τομέα με φτηνό εργατικό δυναμικό σύμφωνα με τις ανάγκες και τις απαιτήσεις, δ) αύξησε το ανώτατο όριο των υπερωριών ανά εργαζόμενο, ε)διευκόλυνε ακόμη περισσότερο τις απολύσεις, στ) καθιέρωσε την ουσιαστικά ανεξέλεγκτη τηλεργασία, η) προχώρησε σε διεύρυνση των κλάδων στους οποίους επιτρέπεται η λειτουργία-εργασία και τις Κυριακές.
Το έργο Χατζηδάκη στο ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων το συνέχισε και το ολοκλήρωσε ο Σπύρος-Άδωνις Γεωργιάδης. Η βασική αλλαγή που έκανε στην σύντομη θητεία του στο, κατ’ ευφημισμό πλέον, υπουργείο Εργασίας ήταν η νομοθετική κατάργηση του πενθήμερου. Μόνο που το συγκεκριμένο μέτρο το νομοθέτησε μεν, αλλά το συνέδεσε με τον «εκσυγχρονισμό» της εφαρμογής της ψηφιακής κάρτας παρουσίας στην εργασία, η οποία καθυστέρησε. Η κάρτα φαίνεται ότι θα είναι έτοιμη από 1η Ιουλίου 2024 και συνεπώς «ανοίγει ο δρόμος» και για την πρακτική κατάργηση του πενθήμερου.
Έτσι, 44 χρόνια μετά την εφαρμογή του πενθήμερου εργασίας αυτό καταργείται. Ενώ στην ΕΕ πειραματίζονται και αναζητούν διαδικασίες να περάσουν στην τετραήμερη εβδομάδα εργασίας χωρίς μειώσεις μισθών, με ενθαρρυντικά μέχρι τώρα αποτελέσματα, στην Ελλάδα και σε αυτόν τον τομέα, όπως συμβαίνει με τους μισθούς, τις συντάξεις και την αγοραστική δύναμη, αποκλίνουμε από την πορεία της ΕΕ.
Η νέα διαδικασία, με την γνωστή εφαρμογή της «σαλαμοποίησης» για να περάσει πιο εύκολα, ξεκινά για τον Δημόσιο τομέα, τις ΔΕΚΟ, τις τράπεζες και τον ιδιωτικό τομέα για μονάδες που θα δηλωθούν ως συνεχούς λειτουργίας. Η αιτιολογία αυτής της κακής εξέλιξης για τους εργαζόμενους συνδέεται με την αγορά εργασίας και την αδυναμία της να καλύψει διάφορες θέσεις. Έτσι, επιπλέον της κατάργησης του πενθημέρου, η κυβέρνηση προχωρά και σε διμερείς συμφωνίες με χώρες που έχουν φτηνό εργατικό δυναμικό κάποιας εξειδίκευσης. Ενδεικτικά, Ινδία, Αίγυπτος και έπεται η συνέχεια…
