Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι ο φόβος του συστήματος επικεντρώνεται σε ένα ή κάποια ηγετικά πρόσωπα του εθνικιστικού χώρου.
Στην πραγματικότητα, αυτό που τους τρομάζει είναι η γιγάντωση ενός ολόκληρου λαϊκού κινήματος που μπορεί να καταπνίξει το διεφθαρμένο καθεστώς.
Οι απλοί πατριώτες, αυτοί που άφησαν το μεγάλο μαντρί της ΝΔ και όχι μόνο, έχουν πληθύνει, είναι συνειδητοποιημένοι, αποφασισμένοι και οργισμένοι.
Όσα τεχνάσματα και αν σκαρφιστεί το δημοκρατικό τόξο, κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με την βούληση του λαού για πολιτική κάθαρση, και αυτό κάποια μέρα θα φανεί και στην πράξη.
Σε όλη την Ευρώπη πλέον, οι πολίτες ριζοσπαστικοποιούνται, δραστηριοποιούνται, γίνονται συμμέτοχοι σε ένα μεγάλο ποτάμι αλλαγής που έρχεται, το ποίο ενδέχεται να συναντήσει πολλά εμπόδια και διώξεις, ωστόσο η αυθεντική λαϊκή έκφραση θα επικρατήσει.
Στην Ελλάδα ο πατριωτικός χώρος αν και πολυδιασπασμένος, είναι αλήθεια ότι εδώ και κάποιες δεκαετίες έχει διογκωθεί, αυτό αποτυπώνεται και εκλογικά, έχει αποκτήσει την δική του δυναμική, παλεύει να φύγει από το περιθώριο και πολλές φορές θέτει την πολιτική ατζέντα της επικαιρότητας και κινητοποιεί τους κυβερνώντες.
Δεν γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι εξελίξεις επακριβώς σχετικά με πρόσωπα και κόμματα, αυτό όμως που είναι σίγουρο, είναι πως ο εθνικισμός είναι πια παρών στην κοινωνία και ζητά το δικό του κοινωνικό και πολιτικό κομμάτι για να αναπνεύσει και να αναπτυχθεί.
